เถาวัลย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เถาวัลย์หลากหลายสายพันธุ์เกี่ยวพันกันในป่าเขตร้อนของออสเตรเลีย

เถาวัลย์ คือพืชเถาไม้เลื้อยก้านยาวหลากหลายชนิดซึ่งมีรากอยู่ในดิน ณ ระดับพื้น และใช้ต้นไม้หรือวิธีการอื่นใดเพื่อช่วยยกตัวสูงขึ้นตามแนวตั้งให้ถึงระดับเรือนยอดเพื่อให้ได้พื้นที่รับแสงอย่างเพียงพอในป่า[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. "liana". Encyclopædia Britannica.