หนังสือโทบิต

หนังสือโทบิต (อังกฤษ: Book of Tobit; /ˈtoʊbɪt/)^[a] หรือในอีกชื่อว่า หนังสือโทบีอัส (อังกฤษ: Book of Tobias) เป็นงานเขียนในศตวรรษที่ 3 หรือ 2 ก่อนคริสตกาลซึ่งเล่าถึงการที่พระเจ้าทรงทดสอบความเชื่อ ทรงสนองตอบคำอธิษฐาน และทรงปกป้องชุมชนแห่งพันธสัญญา (คือชาวอิสราเอล)^[1] หนังสือโทบิตบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวชาวอิสราเอล 2 ครอบครัว ได้แก่ ครอบครัวของโทบิตผู้ตาบอดในนีนะเวห์ และครอบครัวของซาราห์ผู้ถูกทอดทิ้งในเอกบาทานา^[2] โทบียาห์ (ภาษากรีกเรียกว่า "โทบีอัส") บุตรชายของโทบิตถูกส่งไปนำเงินหนัก 10 ตะลันต์ (ประมาณ 340 กิโลกรัม) ที่โทบิตฝากไว้ในเมืองราเกส เมืองในแคว้นมีเดีย โทบียาห์ได้รับการชี้นำและช่วยเหลือจากทูตสวรรค์ราฟาเอลจึงมาถึงเอกบาทานาที่ซึ่งเขาได้พบกับซาราห์^[2] ปีศาจชื่ออัสโมเดอัสตกหลุมรักซาราห์จึงสังหารชายทุกคนที่เธอตั้งใจจะแต่งงานด้วย แต่ด้วยความช่วยเหลือจากราฟาเอล ปีศาจจึงถูกขับไล่ออกไป และโทบียาห์กับซาราห์จึงได้แต่งงานกัน^[1] ภายหลังทั้งคู่กลับมายังนีนะเวห์

หนังสือโทบิตรวมอยู่ในสารบบคัมภีร์ไบเบิลของนิกายโรมันคาทอลิกและอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ รวมถึงในม้วนหนังสือเดดซี แต่ไม่อยู่ในต้นฉบับเมโซเรติกของศาสนายูดาห์ ในขณะที่ธรรมเนียมของนิกายโปรเตสแตนต์ถือว่าหนังสือโทบิตเป็นคัมภีร์นอกสารบบ โดยนิกายย่อยอนาแบปทิสต์ ลูเทอแรน แองกลิคัน และเมทอดิสต์ยอมรับว่าหนังสือโทบิตมีประโยชน์สำหรับวัตถุประสงค์ในการเทศนาและการสักการะ แต่มีสถานะที่อยู่นอกสารบบพระคัมภีร์^[3]^[4]^[5]^[6]^[1] นักวิชาการส่วนใหญ่ยอมรับหนังสือโทบิตในฐานะเรื่องแต่งที่อิงประวัติศาสตร์บางส่วน^[7]

โครงสร้างและภาพรวม

หนังสือโทบิตมี 14 บท เรื่องเล่าหลักแบ่งได้เป็น 3 ส่วนโดยขนาบด้วบทนำและบทส่งท้าย:^[8]

บทนำ (1:1–2)
สถานการณ๋ในนีนะเวห์และเอกบาทานา (1:3–3:17)
การเดินทางของโทบียาห์ (4:1–12:22)
บทเพลงสรรเสริญของโทบิตและการเสียชีวิตของโทบิต (13:1–14:2)
บทสุดท้าย (14:3–15)

(สรุปจาก Benedikt Otzen, "Tobit and Judith")^[9]

หมายเหตุ

↑ มาจากภาษากรีก: Τωβίθ Tōbith หรือ Τωβίτ Tōbit (มีัการสะกดว่า Τωβείθ และ Τωβείτ ด้วย) ซึ่งมาจากภาษาฮีบรูฮีบรู: טובי Tovi "ความดีของเรา"; หนังสือโทบีอัสในวัลเกตมาจากภาษากรีก Τωβίας Tōbias ซึ่งมาจากภาษาฮีบรู טוביה Tovyah "ยาห์ทรงดี"

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Levine 2007, p. 11.
↑ ^2.0 ^2.1 Fitzmyer 2013, p. 31.
↑ Geisler, Norman L.; MacKenzie, Ralph E. (1995). Roman Catholics and Evangelicals: Agreements and Differences (ภาษาอังกฤษ). Baker Publishing Group. p. 171. ISBN 978-0-8010-3875-4. Lutherans and Anglicans used it only for ethical / devotional matters but did not consider it authoritative in matters of faith.
↑ John Wesley (1825). The Sunday Service of the Methodists; With Other Occasional Services (ภาษาอังกฤษ). J. Kershaw. p. 136.
↑ Dyck, Cornelius J.; Martin, Dennis D. (1955). The Mennonite Encyclopedia: A-C (ภาษาอังกฤษ). Mennonite Brethren Publishing House. p. 136. ISBN 978-0-8361-1119-4.
↑ Kirwan, Peter (16 April 2015). Shakespeare and the Idea of Apocrypha: Negotiating the Boundaries of the Dramatic Canon (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. p. 207. ISBN 978-1-316-30053-4.
↑ Fitzmyer 2003, p. 31.
↑ Fitzmyer 2013, p. 58.
↑ Otzen 2002, p. 4-7.

บรรณานุกรม

Barker, Margaret (2006). "The Angel Raphael in the Book of Tobit". ใน Bredin, Mark (บ.ก.). Studies in the Book of Tobit. A&C Black. ISBN 9780567082299.
Dempster, Stephen G. (2008). "Torah, Torah, Torah: The Emergence of the Tripartite Canon". ใน Evans, Craig A.; Tov, Emanuel (บ.ก.). Exploring the Origins of the Bible. Baker Academic. ISBN 9781585588145.
Fitzmyer, Joseph A. (2013). Tobit. Walter de Gruyter. ISBN 9783110907032.
Fitzmyer, Joseph A. (2003). Tobit. Walter de Gruyter. ISBN 9783110175745.
Grabbe, Lester (2003). "Tobit". ใน Dunn, James D. G. (บ.ก.). Eerdmans Commentary on the Bible. Eerdmans. ISBN 9780802837110.
Levine, Amy-Jill (2007). "Tobit". ใน Coogan, Michael David (บ.ก.). The New Oxford Annotated Apocrypha. Oxford University Press. ISBN 9780195288803.
Miller, Geoffrey David (2011). Marriage in the Book of Tobit. Walter de Gruyter. ISBN 9783110247862.
Nigosian, S. A. (2004). From Ancient Writings to Sacred Texts: The Old Testament and Apocrypha. Johns Hopkins University Press. ISBN 9780801879883.
Otzen, Benedikt (2002). Tobit and Judith. A&C Black. ISBN 9780826460530.

แหล่งข้อมูลอื่น

Book of Tobit in Hebrew and English, from Sefaria
Book of Tobit from St. Takla Haymanot's Coptic Orthodox website in English (also available in Arabic)
Milbank, Alison; Talbert, Andrew (2010). "Tobit". Bibledex: Deuterocanonical Books. Brady Haran for the University of Nottingham.
Tobit หนังสือเสียงสาธารณสมบัติที่ LibriVox Various versions
"Tobit, Book of" . New International Encyclopedia. 1905.
หนังสือโทบิต โดยคณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตศาสนธรรม แผนกพระคัมภีร์

ก่อนหน้า เนหะมีย์	หนังสือโทบิต (คัมภีร์อธิกธรรม / คัมภีร์นอกสารบบ) พันธสัญญาเดิม ของโรมันคาทอลิก	ถัดไป ยูดิธ

ก่อนหน้า เอสรา-เนหะมีย์ (2 เอสดราส)	หนังสือโทบิต (คัมภีร์อธิกธรรม / คัมภีร์นอกสารบบ) พันธสัญญาเดิม ของอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์	ถัดไป ยูดิธ

[1] มาจากภาษากรีก: Τωβίθ Tōbith หรือ Τωβίτ Tōbit (มีัการสะกดว่า Τωβείθ และ Τωβείτ ด้วย) ซึ่งมาจากภาษาฮีบรูฮีบรู: טובי Tovi "ความดีของเรา"; หนังสือโทบีอัสในวัลเกตมาจากภาษากรีก Τωβίας Tōbias ซึ่งมาจากภาษาฮีบรู טוביה Tovyah "ยาห์ทรงดี"

[FOOTNOTELevine200711-2] 1.0 ^1.1 ^1.2 Levine 2007, p. 11.

[FOOTNOTEFitzmyer201331-3] 2.0 ^2.1 Fitzmyer 2013, p. 31.

[GeislerMacKenzie1995-4] Geisler, Norman L.; MacKenzie, Ralph E. (1995). Roman Catholics and Evangelicals: Agreements and Differences (ภาษาอังกฤษ). Baker Publishing Group. p. 171. ISBN 978-0-8010-3875-4. Lutherans and Anglicans used it only for ethical / devotional matters but did not consider it authoritative in matters of faith.

[Wesley1825-5] John Wesley (1825). The Sunday Service of the Methodists; With Other Occasional Services (ภาษาอังกฤษ). J. Kershaw. p. 136.

[DyckMartin1955-6] Dyck, Cornelius J.; Martin, Dennis D. (1955). The Mennonite Encyclopedia: A-C (ภาษาอังกฤษ). Mennonite Brethren Publishing House. p. 136. ISBN 978-0-8361-1119-4.

[Kirwan2015-7] Kirwan, Peter (16 April 2015). Shakespeare and the Idea of Apocrypha: Negotiating the Boundaries of the Dramatic Canon (ภาษาอังกฤษ). Cambridge University Press. p. 207. ISBN 978-1-316-30053-4.

[FOOTNOTEFitzmyer200331-8] Fitzmyer 2003, p. 31.

[FOOTNOTEFitzmyer201358-9] Fitzmyer 2013, p. 58.

[FOOTNOTEOtzen20024-7-10] Otzen 2002, p. 4-7.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]