ผู้เผยพระวจนะน้อย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ผู้เผยพระวจนะน้อย (ศัพท์โปรเตสแตนต์) หรือ ประกาศกน้อย (ศัพท์โรมันคาทอลิก) (อังกฤษ: minor prophet) คือหมวดหนึ่งในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิม คำว่า "น้อย" ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงความสำคัญของผู้เผยพระวจนะ แต่หมายถึงขนาดของหนังสือซึ่งมีความยาวน้อยกว่าหนังสือในหมวดผู้เผยพระวจนะใหญ่ (major prophet)

หนังสือในหมวดผู้เผยพระวจนะน้อยได้แก่

  1. หนังสือโฮเชยา
  2. หนังสือโยเอล
  3. หนังสืออาโมส
  4. หนังสือโอบาดีห์
  5. หนังสือโยนาห์
  6. หนังสือมีคาห์
  7. หนังสือนาฮูม
  8. หนังสือฮาบากุก
  9. หนังสือเศฟันยาห์
  10. หนังสือฮักกัย
  11. หนังสือเศคาริยาห์
  12. หนังสือมาลาคี

แม้คัมภีร์ฮีบรูจะรวมหนังสือเหล่านี้ไว้ด้วยแต่ก็ไม่จัดเข้าหมวดเดียวกัน และไม่รับหนังสือโทบิต หนังสือยูดิธ หนังสือมัคคาบี ฉบับที่ 1 หนังสือมัคคาบี ฉบับที่ 2 หนังสือปรีชาญาณ และหนังสือบุตรสิรา ซึ่งถือเป็นคัมภีร์อธิกธรรมและคัมภีร์นอกสารบบ

อ้างอิง[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]