ภาษาอเวสตะ

ภาษาอเวสตะ Avestan
ภูมิภาค	ภาษาทางศาสนาของศาสนาโซโรอัสเตอร์
สูญหาย	ประมาณ 157 ปีก่อนพุทธศักราช
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน ภาษากลุ่มอินโด-อิหร่าน ภาษากลุ่มอิหร่าน ภาษากลุ่มอิหร่านตะวันออก ภาษาอเวสตะ Avestan
ระบบการเขียน	อักษรอเวสตะ
รหัสภาษา
ISO 639-1	ae
ISO 639-2	ave
ISO 639-3	ave

ภาษาอเวสตะ (อังกฤษ: Avestan language) เป็นภาษาที่เก่าแก่ที่สุดของชาวอิหร่านโบราณ มีอายุไล่เลี่ยกับ ภาษาพระเวท หรือ ภาษาไวทิกะ ซึ่งเป็นภาษาบันทึกคัมภีร์พระเวทของฝ่ายอินเดีย ภาษาอเวสตะเป็นภาษาที่บันทึกความเชื่อทางศาสนาของคนอิหร่านโบราณที่เก่าแก่ที่สุดของชาตินี้ ใช้ในบทสวดมนต์ของศาสนาโซโรอัสเตอร์

ภาษาอเวสตะจัดอยู่ในตระกูลภาษาอินเดีย-ยุโรป สาขาย่อยอินเดีย-อิหร่าน (อินโด-อิเรเนียน)เป็นภาษากลุ่มอิหร่านที่เก่าสุดเท่าที่มีหลักฐาน เช่นเดียวกับภาษาเปอร์เซียโบราณ เขียนด้วยอักษรอเวสตะ ภาษานี้แบ่งได้เป็นสองกลุ่มคือ

• ภาษาอเวสตะเก่า หรือ อเวสตะคาถิก เป็นภาษาโบราณที่มีไวยากรณ์ใกล้เคียงกับภาษาพระเวท มีการผันคำนามมาก คาดว่าใช้อยู่ในช่วง 457 ปีก่อนพุทธศักราช
• ภาษาอเวสตะใหม่ มีสองระบบคือระบบดั้งเดิมและระบบประดิษฐ์ โดยระบบแรกพัฒนามาจากภาษาอเวสตะเก่า และน่าจะใช้เป็นภาษาพูดจนถึง 257 ปีก่อนพุทธศักราช ส่วนระบบประดิษฐ์เป็นระบบที่ไม่ใช้เป็นภาษาพูด แต่ใช้ในการเขียนหนังสือของนักบวช

ไวยากรณ์

คำนาม

การก	ปัจจัย "ปกติ"			อะ การันต์ : (ปุล., นปุ.)
	เอกพจน์	ทวิพจน์	พหูพจน์	เอกพจน์	ทวิพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	-s	-ā	-ō (-as), -ā	-ō (yasn-ō)	-a (vīr-a)	-a (-yasna)
อาลปนการก	-	-ā	-ō (-as), -ā	-a (ahur-a)	-a (vīr-a)	-a (yasn-a), -ånghō
กรรมการก	-em	-ā	-ō (-as, -ns), -ā	-em (ahur-em)	-a (vīr-a)	-ą (haom-ą)
กรณการก	-ā	-byā	-bīš	-a (ahur-a)	-aēibya (vīr-aēibya)	-āiš (yasn-āiš)
สัมปทานการก	-ē	-byā	-byō (-byas)	-āi (ahur-āi)	-aēibya (vīr-aēibya)	-aēibyō (yasn-aēibyō)
อปทานการก	-at	-byā	-byō	-āt (yasn-āt)	-aēibya (vīr-aēibya)	-aēibyō (yasn-aēibyō)
สัมพันธการก	-ō (-as)	-å	-ąm	-ahe (ahur-ahe)	-ayå (vīr-ayå)	-anąm (yasn-anąm)
อธิกรณการก	-i	-ō, -yō	-su, -hu, -šva	-e (yesn-e)	-ayō (zast-ayō)	-aēšu (vīr-aēšu), -aēšva

คำกริยา

ปัจจัยประจำบุรุษสรรพนาม (ปรัสบท)

บุรุษ	เอก.	ทวิ.	พหุ.
1.	-mi	-vahi	-mahi
2.	-hi	-tha	-tha
3.	-ti	-tō, -thō	-ngti