ภาษาฮาจอง

ภาษาฮาจอง
	হাজং
ออกเสียง	[ha.dʒɔŋ]
ประเทศที่มีการพูด	อินเดียและบังกลาเทศ
ภูมิภาค	รัฐเมฆาลัย, รัฐอัสสัม, รัฐมิโซรัม, รัฐอรุณาจัลประเทศ และรัฐเบงกอลตะวันตกในประเทศอินเดีย มัยมันสิงห์, Sherpur, Netrokona และ Sunamganj ในประเทศบังกลาเทศ
ชาติพันธุ์	ชาวฮาจอง
จำนวนผู้พูด	71,800 (2011); 8,000 ในบังกลาเทศ (ไม่มีวันที่)
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน อินโด-อิเรเนียน อินโด-อารยัน ตะวันออก เบงกอล–อัสสัม ภาษาฮาจอง; ; ; ; ;
ภาษาถิ่น	Doskina' Korebari Susung'ya' Barohajarya' Mespa'rya'
ระบบการเขียน	อักษรเบงกอล-อัสสัม, อักษรละติน
รหัสภาษา
ISO 639-3	haj
	บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ภาษาฮาจอง เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยัน^[3] ที่มีอิทธิพลมาจากตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า^[4]^[5] พูดโดยชาวฮาจองประมาณ 80,000 คนทั่วอนุทวีปอินเดียตะวันออกเเฉียงเหนือ โดยเฉพาะในรัฐอัสสัม รัฐเมฆาลัย รัฐอรุณาจัลประเทศ และรัฐเบงกอลตะวันตกในอินเดีย และภาคมัยมันสิงห์กับภาคสิเลฏในบังกลาเทศ เขียนด้วยอักษรเบงกอลแบบอัสสัมและอักษรละติน^[2] ภาษานี้มีคำยืมจากภาษาสันสกฤตจำนวนมาก เดิมภาษานี้เป็นภาษาตระกูลทิเบต-พม่า แต่ได้ผสมลักษณะทางภาษาศาสตร์จากภาษาเบงกอลและภาษาอัสสัม^[6]

อ้างอิง[แก้]

↑ ^1.0 ^1.1 ภาษาฮาจอง ที่ Ethnologue (22nd ed., 2019)
↑ ^2.0 ^2.1 Eberhard, David M.; Simons, Gary F.; Fennig, Charles D., บ.ก. (2019). Hajong Ethnologue: Languages of the World (22nd ed.). Dallas, Texas: SIL International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 April 2019. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.
↑ General Knowledge of Northeast India: For All Psc and Competitive Exams. By Joydeep Ghosh, 2019. p.85 [1]
↑ Hajong, B. (2002). The Hajongs and their struggle. Assam, Janata Press. Foreword(2) by Satyendra Narayan Goswami 2001.
↑ Phillips, V. C. (2011). "Case Marking in Hajong" (PDF). ใน G. Hyslop; S. Morey; M. Post (บ.ก.). North East Indian Linguistics: Volume 3. Delhi: Foundation Books. pp. 224–240.
↑ Singh, R. P. (2013). "Hajong". ใน Danver, Steven (บ.ก.). Native Peoples of the World. Vol. 2. Sharpe Reference. p. 531. ISBN 978-0-7656-8222-2. [The Hajongs] speak the Hajong language, originally a Tibeto-Burman tongue that later mixed with Assamese and Bengali.

ข้อมูล[แก้]

Hajong, Abonis; Phillips, D; Phillips, V (2008), Hajong–English Phrase Book (PDF), SIL International

[e22-1] 1.0 ^1.1 ภาษาฮาจอง ที่ Ethnologue (22nd ed., 2019)

[e22-archived-2] 2.0 ^2.1 Eberhard, David M.; Simons, Gary F.; Fennig, Charles D., บ.ก. (2019). Hajong Ethnologue: Languages of the World (22nd ed.). Dallas, Texas: SIL International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 April 2019. สืบค้นเมื่อ 16 March 2020.

[3] General Knowledge of Northeast India: For All Psc and Competitive Exams. By Joydeep Ghosh, 2019. p.85 [1]

[4] Hajong, B. (2002). The Hajongs and their struggle. Assam, Janata Press. Foreword(2) by Satyendra Narayan Goswami 2001.

[phillips-5] Phillips, V. C. (2011). "Case Marking in Hajong" (PDF). ใน G. Hyslop; S. Morey; M. Post (บ.ก.). North East Indian Linguistics: Volume 3. Delhi: Foundation Books. pp. 224–240.

[6] Singh, R. P. (2013). "Hajong". ใน Danver, Steven (บ.ก.). Native Peoples of the World. Vol. 2. Sharpe Reference. p. 531. ISBN 978-0-7656-8222-2. [The Hajongs] speak the Hajong language, originally a Tibeto-Burman tongue that later mixed with Assamese and Bengali.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]