พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 3 แห่งปรัสเซีย

ฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 3
พระมหากษัตริย์แห่งปรัสเซีย
ครองราชย์	16 พฤศจิกายน 1797 – 7 มิถุนายน 1840
ก่อนหน้า	พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 2
ถัดไป	พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4
เจ้านครรัฐผู้คัดเลือกแห่งบรันเดินบวร์ค
ครองราชย์	16 พฤศจิกายน 1797 – 6 สิงหาคม 1806
ก่อนหน้า	ฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 2
ถัดไป	ยุบเลิกนครรัฐผู้คัดเลือก
พระราชสมภพ	3 สิงหาคม ค.ศ. 1770 พอตสดัม, ราชอาณาจักรปรัสเซีย
สวรรคต	7 มิถุนายน ค.ศ. 1840 (69 พรรษา) เบอร์ลิน, ราชอาณาจักรปรัสเซีย
มเหสี	ลูอีเซอแห่งมัคเลิคบวร์ค-ชเตรลิทซ์ ออกุสต์ ฟอน ฮาร์รัช
พระราชบุตร	พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 1 จักรพรรดินีอเล็กซานดราแห่งรัสเซีย เจ้าหญิงฟรีเดริกา เจ้าชาลชาร์ลแห่งปรัสเซีย เจ้าหญิงอเล็กซานดรีนแห่งปรัสเซีย เจ้าชายแฟร์ดีนันด์ เจ้าหญิงลูอีสแห่งปรัสเซีย (1808–1870) เจ้าชายอัลแบร์ตแห่งปรัสเซีย
ราชวงศ์	โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น
พระราชบิดา	พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 2
พระราชมารดา	ฟรีเดอริเคอ ลูอีเซอ แห่งเฮ็สเซิน-ดาร์มชตัท
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 3 (เยอรมัน: Friedrich Wilhelm III) เป็นกษัตริย์แห่งปรัสเซียระหว่าง ค.ศ. 1797–1840 พระองค์ทรงปกครองปรัสเซียในช่วงเวลายากลำบากระหว่างสงครามนโปเลียนและเป็นยุคที่จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ล่มสลาย แม้ว่าในตอนแรก พระองค์จะพยายามวางตัวเป็นกลางในสงครามนโปเลียน แต่ด้วยอิทธิพลอย่างรุนแรงจากพระมเหสีซึ่งอยู่ฝ่ายฝักใฝ่สงคราม ท้ายที่สุดก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงที่จะต้องเข้าสู่สงครามในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1806 โดยกองทัพปรัสเซียของพระองค์ได้เข้าร่วมกับกองทัพอังกฤษในการต่อต้านการแผ่อำนาจของฝรั่งเศส หลังจากที่จักรพรรดินโปเลียนพ่ายแพ้และสิ้นอำนาจแล้ว พระองค์ในฐานะกษัตริย์แห่งปรัสเซียได้เข้าร่วมการประชุมใหญ่แห่งเวียนนา เพื่อจัดระเบียบทางการเมืองการปกครองในทวีปยุโรปหลังสงครามนโปเลียน พระองค์ตัดสินพระทัยที่จะรวมคริสตจักรโปรเตสแตนต์ให้เป็นหนึ่งเดียวเพื่อความเป็นเอกภาพเวลาประกอบพิธีกรรมทางศาสนา และส่วนหนึ่งก็เพื่อจะรวมศูนย์อำนาจการปกครองคริสตจักรโปรเตสแตนต์ทั้งหมดไว้ที่ราชสำนักปรัสเซีย

พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม ประสูติในพ็อทซ์ดัม เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งปรัสเซีย กับพระนางฟรีเดอริเคอ ลูอีเซอ แห่งเฮ็สเซิน-ดาร์มชตัท และพระองค์ยังมีเชื้อสายพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่ผ่านทางพระอัยกา (ปู่) ในขณะที่พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มทรงพระเยาว์นั้น มีพระนิสัยขี้อายและเก็บตัว และติดบุคลนิสัยนี้เรื่องมา ด้วยบุคลนิสัยไม่ค่อยตรัสแบบนี้จึงเป็นผลดีต่อเหล่านายทหาร

พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม ขึ้นครองราชสมบัติเมื่อ 16 พฤศจิกายน 1797 หลังจากครองราชย์แล้ว พระองค์ทรงตัดลดงบประมาณของราชสำนัก ปลดเหล่ารัฐมนตรีของพระราชบิดาออกตลอดจนยกเลิกการปกครองที่กดขี่ข่มเหงของพระราชบิดา ตัวพระองค์ไม่มีความไว้ใจอย่างยิ่งที่จะมอบหมายงานสำคัญ ๆ ให้กับบรรดารัฐมนตรี

อ้างอิง

• Clark, Christopher. "Confessional policy and the limits of state action: Frederick William III and the Prussian Church Union 1817–40." Historical Journal 39.#4 (1996) pp: 985-1004. in JSTOR
• Thomas Stamm-Kuhlmann: König in Preußens großer Zeit. Friedrich Wilhelm III., der Melancholiker auf dem Thron. Siedler, Berlin 1992.
• Dagmar von Gersdorff: Königin Luise und Friedrich Wilhelm III. Eine Liebe in Preußen. Rowohlt, Reinbek 2001. ISBN 3-499-22615-4.