พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าจอร์จที่ 1
พระมหากษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์
ครองราชย์1 สิงหาคม 1714 – 11 มิถุนายน 1727
ราชาภิเษก20 ตุลาคม 1714
ก่อนหน้าแอนน์
ถัดไปจอร์จที่ 2
รัชทายาทเจ้าชายจอร์จ เจ้าชายแห่งเวลส์
นายกรัฐมนตรี
ดูรายชื่อ
เจ้าผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์
ครองราชย์ 23 มกราคม 1698 – 11 มิถุนายน 1727
ถัดไปจอร์จที่ 2
คู่อภิเษกโซฟี โดโรเทอา แห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค
พระราชบุตร
รายละเอียด
พระนามเต็ม
จอร์จ หลุยส์
ราชวงศ์ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์
พระราชบิดาแอ็นสท์ เอากุสท์ ผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์
พระราชมารดาโซฟีแห่งฮันโนเฟอร์
พระราชสมภพ28 พฤษภาคม ค.ศ. 1660(1660-05-28)
ฮันโนเฟอร์, เยอรมนี
สวรรคต11 มิถุนายน ค.ศ. 1727(1727-06-11) (67 ปี)
ออสนาบรึค
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าจอร์จที่ 1[1] แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ (อังกฤษ: George I of Great Britain, เยอรมัน: George I von Großbritannien) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และราชอาณาจักรไอร์แลนด์ เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์ฮันโนเฟอร์ระหว่างปี ค.ศ. 1714 ถึง 1727 พระองค์ไม่เป็นที่นิยมชมชอบในอังกฤษมากนัก เนื่องจากทรงตรัสภาษาอังกฤษไม่ได้และใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในเยอรมัน

พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่ มีพระนามเยอรมันว่า เกออร์ค ลูทวิช แห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนบวร์ค (เยอรมัน: Georg Ludwig von Braunschweig-Lüneburg) พระราชสมภพเมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1660 ที่ออสนาบรึค (ประเทศเยอรมนีในปัจจุบัน) เป็นพระราชโอรสของแอ็นสท์ เอากุสท์ ผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์และเจ้าหญิงโซฟีแห่งฮันโนเฟอร์ อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงโซฟี โดโรเทอา แห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค และครองราชย์ระหว่าง 1 สิงหาคม ค.ศ. 1714 ถึงวันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1727 เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1727 ที่ออสนาบรึค พระบรมศพถูกฝังอยู่ที่สวนแฮร์เรนเฮาเซิน ราชอาณาจักรฮันโนเฟอร์

ก่อนที่จะขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ และราชอาณาจักรไอร์แลนด์ พระเจ้าจอร์จที่ 1 ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ทรงได้ดินแดนต่าง ๆ ทางตอนใต้ของรัฐนีเดอร์ซัคเซินซึ่งทำให้อาณาบริเวณในการปกครองขยายออกไปจากดินแดนที่ได้จากสงครามต่าง ๆ ในยุโรปในรัชสมัยของพระองค์ เมื่อพระชนมายุได้ 54 พรรษาทรงขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ในฐานะพระมหากษัตริย์พระองค์แรกของราชวงศ์ฮันโนเฟอร์ ถึงแม้ว่าจะมีผู้ที่สมควรได้รับราชบัลลังก์มากกว่าแต่เจ้าหญิงโซฟีแห่งฮันโนเฟอร์พระราชมารดาของพระองค์ เป็นรัชทายาทต่อจากสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์แห่งบริเตนใหญ่ตามที่ระบุไว้ในพระราชบัญญัติการสืบสันตติวงศ์ ค.ศ. 1701 เพราะทรงเป็นโปรเตสแตนต์ แต่เจ้าหญิงโซฟีสิ้นพระชนม์ก่อนพระราชินีนาถแอนน์ราชบัลลังก์จึงตกมาเป็นของพระเจ้าจอร์จที่ 1 ผู้สนับสนุนการตั้งราชวงศ์สจวตเป็นพระมหากษัตริย์พยายามโค่นราชบัลลังก์และตั้งเจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวตพระราชโอรสของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 (พระราชบิดาของพระราชินีนาถแอนน์) ขึ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดินแทนที่แต่ไม่สำเร็จ ระหว่างรัชสมัยของพระเจ้าจอร์จอำนาจของพระมหากษัตริย์เริ่มลดน้อยลงและระบบการปกครองแบบคณะรัฐมนตรีนำโดยนายกรัฐมนตรีก็เริ่มวิวัฒนาการขึ้น ในปลายรัชสมัยอำนาจที่แท้จริงอยู่ที่เซอร์โรเบิร์ต วอลโพลซึ่งมักจะถูกบรรยายว่าเป็น “นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร” คนแรก [2] พระเจ้าจอร์จที่ 1 เสด็จสวรรคตระหว่างการเสด็จไปฮันโนเฟอร์

ราชตระกูล[แก้]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
พระเจ้าเจมส์ที่ 1
1566–1625
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พระเจ้าชาลส์ที่ 1
1600–1649
 
 
 
 
 
 
 
เจ้าหญิงเอลิซาเบธ
1596–1662
 
 
 
ดยุกเกออร์ก
1582–1641
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เจ้าหญิงแมรี
1631–1660
 
พระเจ้าชาลส์ที่ 2
1630–1685
 
พระเจ้าเจมส์ที่ 2
1633–1701
 
 
 
เจ้าหญิงโซฟี
1630–1714
 
แอ็นสท์ เอากุสท์
1629–1698
 
 
ดยุกเกออร์ก วิลเฮล์ม
1624–1705
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พระเจ้าวิลเลียมที่ 3
1650–1702
 
พระนางเจ้าแมรีที่ 2
1662–1694
 
พระนางเจ้าแอนน์
1665–1714
 
เจ้าชายเจมส์
1688–1766
 
พระเจ้าจอร์จที่ 1
1660–1727
 
 
 
โซฟี โดโรเทอา
1666–1726
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เจ้าชายวิลเลียม
1689–1700
 
 
 
 
 
 
พระเจ้าจอร์จที่ 2
1683–1760
 
โซฟี โดโรเทอา
1687–1757

พระบรมราชอิสริยยศ[แก้]

ตราประจำจอร์จที่ 1 หลุยส์ รั้งตำแหน่งเจ้าผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์ (ค.ศ. 1689–1708)
ตราประจำจอร์จที่ 1 หลุยส์ ในตำแหน่งเจ้าผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์ (ค.ศ. 1708–1714)
ตราประจำพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่
(ค.ศ. 1714–1727)
  • 28 พฤษภาคม 1660 – 18 ธันวาคม 1679: ดยุกเกออร์ค ลูทวิช แห่งเบราชไวน์-ลือเนอบวร์ค
  • 18 ธันวาคม 1679 – ตุลาคม 1692: เจ้าชายผู้สืบบัลลังก์แห่งเบราชไวน์-ลือเนอบวร์ค
  • ตุลาคม 1692 – 23 มกราคม 1698: เจ้าผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์
  • 23 มกราคม 1698 – 1 สิงหาคม 1714: เกออร์ค ลูทวิช ธนารักษ์ใหญ่แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และเจ้าผู้คัดเลือก ดยุกแห่งเบราชไวน์-ลือเนอบวร์ค
  • 1 สิงหาคม 1714 – 11 มิถุนายน 1727: กษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์

อ้างอิง[แก้]

  1. ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 475
  2. Eccleshall, Robert (1998). Biographical Dictionary of British Prime Ministers. Routledge.

ดูเพิ่ม[แก้]

ก่อนหน้า พระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่ ถัดไป
สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์
กษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์
(ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์)

(1 สิงหาคม ค.ศ. 171411 มิถุนายน ค.ศ. 1727)
พระเจ้าจอร์จที่ 2