จังหวัดสายบุรี

จังหวัดสายบุรี
จังหวัด
พ.ศ. 2428 – 2475
ยุคทางประวัติศาสตร์	รัตนโกสินทร์
• ก่อตั้ง	พ.ศ. 2428
• ยุบเลิก	1 เมษายน พ.ศ. 2475
ถัดไป จังหวัดปัตตานี จังหวัดนราธิวาส
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ไทย

จังหวัดสายบุรี ถูกยุบเลิกตามประกาศเรื่อง ยุบรวมท้องที่บางมณฑลและบางจังหวัด จังหวัดสายบุรีถูกยุบรวมเข้ากับจังหวัดปัตตานี ยกเว้น อำเภอบาเจาะถูกผนวกเข้ากับจังหวัดนราธิวาส ประกาศในราชกิจจานุเบกษาวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2474 เล่มที่ 48 หน้าที่ 576 กล่าวคือ ในอดีต 7 หัวเมืองถูกขีดเส้นแบ่งอีกครั้งเป็น 4 จังหวัดคือ จ. ยะลา จ. ปัตตานี จ.ระแงะ และ จ. สายบุรี และต่อมาก็มาก็ถูกเปลี่ยนแปลงจากส่วนกลางเพื่อง่ายต่อการปกครองประชาชนในพื้นที่ที่มีประชากรมุสลิมมาก โดยลดสถานะของ จ. สายบุรี เป็นอำเภอสายบุรี โดยมีการตัดแบ่งออกเป็น 2 ส่วน โดยใช้เขตของสะพานกอตอ เป็นเส้นแบ่ง ส่วนล่างที่เป็นต้นไทร บาเจาะและยี่งอ ให้อยู่ในเขตปกครองของจังหวัดนราธิวาส อีกส่วนที่อยู่ตอนบนคือ อ สายบุรี กะพ้อ ไม้แก่น ให้ควบรวมเป็นของจังหวัดปัตตานีแทน อีกการเปลี่ยนแปลงหนึ่งคือปรับลดสถานนะจาก.จังหวัดระแงะ ลงเป็นอำเภอระแงะและย้ายไปที่ทำการจังหวัดระแงะไปตั้งจังหวัดใหม่แถวริมน้ำบางนรา และเปลี่ยนชื่อเป็น จ. นราธิวาส ดังนั้นอำเภอระแงะก็เป็นส่วนหนึ่งของ จ. นราธิวาส ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เขตการปกครอง

เขตการปกครองของจังหวัดสายบุรีในอดีตมี 2 อำเภอ และ 1 กิ่งอำเภอ รวมเนื้อที่ 499.12 ตร.กม. ซึ่งรายชื่อดังต่อไปนี้สะกดชื่อตามราชกิจจานุเบกษา ฉบับวันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2460 ได้แก่

1. อำเภอเมืองสายบุรี (อำเภอตะลุบัน)
2. อำเภอจำปากอ (อำเภอบาเระเหนือ)
3. กิ่งอำเภอกะลาพอ