ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภิกษุ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:38, 2 ธันวาคม 2552

ภิกษุ หรือ พระภิกษุ (บาลี: ภิกขุ; สันสกฤต: ภิกษุ) เป็นคำใช้เรียก "นักบวชชาย" ในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะ คู่กับภิกษุณี (นักบวชหญิง) คำว่า ภิกษุ เป็นศัพท์เฉพาะในพระพุทธศาสนา เป็นศัพท์บัญญัติที่ใช้เรียกนักบวชชายในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะ ไม่สาธารณะทั่วไปสำหรับทุกศาสนา เพราะมีความหมายตรงตัวว่าผู้เห็นภัยในสังสารวัฏ อันเป็นลักษณะคำสอนที่เป็นจุดมุ่งหมายสำคัญของศาสนาพุทธ

คำว่า ภิกษุ แปลตามรูปศัพท์ได้หลายนัย เช่น ผู้ขอโดยสงบ ผู้เห็นภัยในสังสารวัฏ ผู้ใช้สอยผ้าที่ถูกทำลายแล้ว เป็นต้น สำหรับในประเทศไทยและประเทศลาว มีคำเรียกภิกษุเถรวาทว่า "พระ"ที่แปลว่าผู้ประเสริฐ เป็นคำที่เรียกกันมาแต่โบราณเพื่อเป็นการยกย่องนักบวชในพระพุทธศาสนา

ความเป็นมาของภิกษุ

การบวชเป็นภิกษุเถรวาท

ประเภทของการบวชเป็นภิกษุ

เอหิภิกขุอุปสัมปทา

ติสรณคมณูปสัมปทา

ญัตติจตุตถกรรมวาจา

การบวชเป็นภิกษุเถรวาทในประเทศไทย

ผู้ที่จะเป็นภิกษุได้จะต้องมีคุณสมบัติและผ่านการพิธีอุปสมบทโดยถูกต้องตามพระธรรมวินัยก่อน เช่น ต้องมีอายุ ๒๐ ปี ไม่มีโรคร้ายแรง ต้องมีอุปัชฌาย์รับรอง ต้องทำพิธีในอุโบสถ

อ้างอิง

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548

บทความศาสนาพุทธนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

@@ บรรทัด 1: / บรรทัด 1: @@
 {{รอการตรวจสอบ}}
 {{พุทธศาสนา}}
+'''ภิกษุ''' หรือ '''พระภิกษุ''' ([[บาลี]]: ภิกขุ; [[สันสกฤต]]: ภิกษุ) เป็นคำใช้เรียก "นักบวชชาย" ในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะ คู่กับ[[ภิกษุณี]] (นักบวชหญิง) คำว่า ภิกษุ เป็นศัพท์เฉพาะในพระพุทธศาสนา เป็นศัพท์บัญญัติที่ใช้เรียกนักบวชชายในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะ ไม่สาธารณะทั่วไปสำหรับทุกศาสนา เพราะมีความหมายตรงตัวว่าผู้เห็นภัยในสังสารวัฏ อันเป็นลักษณะคำสอนที่เป็นจุดมุ่งหมายสำคัญของศาสนาพุทธ
+คำว่า '''ภิกษุ''' แปลตามรูปศัพท์ได้หลายนัย เช่น ผู้ขอโดยสงบ ผู้เห็นภัยใน[[สังสารวัฏ]] ผู้ใช้สอยผ้าที่ถูกทำลายแล้ว เป็นต้น สำหรับในประเทศไทยและประเทศลาว มีคำเรียกภิกษุเถรวาทว่า "พระ"ที่แปลว่าผู้ประเสริฐ เป็นคำที่เรียกกันมาแต่โบราณเพื่อเป็นการยกย่องนักบวชในพระพุทธศาสนา
-'''ภิกษุ''' หรือ '''พระภิกษุ''' ([[บาลี]]: ภิกขุ; [[สันสกฤต]]: ภิกษุ) เป็นคำใช้เรียก "นักบวชชาย" ในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะ คู่กับ[[ภิกษุณี]] (นักบวชหญิง) คำว่า ภิกษุ เป็นศัพท์เฉพาะในพระพุทธศาสนา เป็นศัพท์บัญญัติที่ใช้เรียกนักบวชชายในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะไม่สาธารณะทั่วไป
+== ความเป็นมาของภิกษุ  ==
-คำว่า '''ภิกษุ''' แปลว่า ผู้ขอโดยสงบ ผู้เห็นภัยใน[[สังสารวัฏ]] ผู้ใช้สอยผ้าที่ถูกทำลายแล้ว เป็นต้น
+{{โครงส่วน}}
+== การบวชเป็นภิกษุเถรวาท ==
-[[ไฟล์:Phutthamonthon Buddha.JPG|thumb|left|]]
+{{โครงส่วน}}
+=== ประเภทของการบวชเป็นภิกษุ ===
+==== เอหิภิกขุอุปสัมปทา====
+{{โครงส่วน}}
+==== ติสรณคมณูปสัมปทา ====
+{{โครงส่วน}}
+==== ญัตติจตุตถกรรมวาจา====
+{{โครงส่วน}}
-== การบวชเป็นภิกษุ ==
+== การบวชเป็นภิกษุเถรวาทในประเทศไทย ==
+{{โครงส่วน}}
 ผู้ที่จะเป็นภิกษุได้จะต้องมีคุณสมบัติและผ่านการพิธี[[อุปสมบท]]โดยถูกต้องตาม[[พระธรรมวินัย]]ก่อน เช่น ต้องมีอายุ ๒๐ ปี ไม่มีโรคร้ายแรง ต้องมี[[อุปัชฌาย์]]รับรอง ต้องทำพิธีใน[[อุโบสถ]]

ด ค ก พุทธบริษัท
พุทธบริษัทหลัก	ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา
พุทธบริษัทย่อย	แม่ชี (อุบาสิกา) สามเณร (ภิกษุ) สามเณรี (ภิกษุณี) สิกขมานา (ภิกษุณี)