อนุสสติ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อนุสสติ 10 หมายถึง กรรมฐานเป็นเครื่องระลึกถึง มี 10 อย่าง ได้แก่

  1. พุทธานุสสติ การระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า (พุทธะ+อนุสสติ=พุทธานุสสติ)
  2. ธัมมานุสสติ การระลึกถึงพระคุณของพระธรรม
  3. สังฆานุสสติ การระลึกถึงพระคุณของพระสงฆ์
  4. สีลานุสสติ การระลึกถึงศีลที่ตนรักษา
  5. จาคานุสสติ การระลึกถึงทาน ความดีที่ตนสร้างไว้
  6. เทวตานุสสติ การระลึกถึงคุณที่ทำให้คนเป็นเทวดา เช่น หิริ โอตตัปปะ และพระคุณของพ่อแม่ที่เป็นเทวดาของบุตรธิดา เทวดาหรือบุคลที่เคารพนับถือ
  7. อุปสมานุสติ การระลึกถึงพระคุณของพระนิพพาน
  8. มรณสติ[1][2] การระลึกถึงความตายที่สัตว์โลกย่อมประสบ
  9. อานาปานสติ การระลึกถึงลมหายใจเข้าออก (อานาปาน + อนุสสติ = อานาปานุสสติ)
  10. กายคตาสติ การระลึกถึงความไม่งามปฏิกูลของอาการ 32 มีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง (ปัญจตจกรรมฐาน)

เป็น 10 กรรมฐานในกรรมฐาน 40 กองได้แก่ กสิน 10, อนุสสติ 10, อสุภะ 10, พรหมวิหาร 4, อรูปฌาน 4 จตุธาตุววัตถาน1 อาหาเรปฏิกูลสัญญา 1

วิสุทธิมรรคระบุว่า พุทธานุสสติ ธัมมานุสสติ สังฆานุสสติ สีลานุสสติ จาคานุสสติ เทวตานุสติ อุปสมานุสติ มรณานุสสติ เป็นอารมณ์นิมิตรทำสมาธิได้สูงสุดที่ระดับอุปจาระสมาธิ กายคตานุสสติเป็นอารมณ์นิมิตรทำสมาธิได้สูงสุดที่ระดับปฐมฌาน(ฌาน1) และอานาปานุสสติเป็นอารมณ์นิมิตรทำสมาธิได้สูงสุดที่ระดับจตุตถฌาน(ฌาน4)


อ้างอิง: อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท โลกวรรคที่ ๑๓ [1] พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕ อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต [2]

  1. อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท โลกวรรคที่ ๑๓
  2. พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๕ อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต