จังหวัดฮกไกโด

ฮกไกโด 北海道
จังหวัด
การถอดเสียงภาษาญี่ปุ่น
• ภาษาญี่ปุ่น	北海道
• โรมาจิ	Hokkaidō
ธง สัญลักษณ์
ประเทศ	ญี่ปุ่น
ภูมิภาค	ฮกไกโด
เกาะ	ฮกไกโด
เมืองหลวง	ซัปโปโระ
เมืองใหญ่	ซัปโปโระ
หน่วยงานย่อย	อำเภอ: 74, เทศบาล: 179
การปกครอง
• ผู้ว่าราชการ	นาโอมิจิ ซูซูกิ
พื้นที่
• ทั้งหมด	83,423.84 ตร.กม. (32,210.12 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	1
ประชากร  (31 พฤษภาคม 2019)
• ทั้งหมด	5,281,297 คน
• อันดับ	8
• ความหนาแน่น	63 คน/ตร.กม. (160 คน/ตร.ไมล์)
รหัส ISO 3166	JP-01
เว็บไซต์	www.pref.hokkaido.lg.jp
สัญลักษณ์ สัตว์ปีก นกกระเรียนมงกุฎแดง (Tanchō, Grus japonensis) ดอกไม้ กุหลาบญี่ปุ่น (Hamanasu, Rosa rugosa) ต้นไม้ สนเจโซ (Ezomatsu, Picea jezoensis)

ฮกไกโด (ญี่ปุ่น: 北海道 โรมาจิ: ฮกไกโด; ไอนุ: アィヌ・モシリ อัยนูโมซีร์) เดิมเรียก เอโซะ (ญี่ปุ่น: 蝦夷 โรมาจิ: Ezo) เป็นชื่อจังหวัดและเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสองในประเทศญี่ปุ่น รองจากเกาะฮนชูโดยมีอุโมงค์เซกังเชื่อมถึงกัน นอกจากนี้ฮกไกโดยังเป็นเขตการปกครอง ซึ่งประกอบไปด้วยหมู่เกาะ โดยมีเกาะฮกไกโดเป็นศูนย์กลาง และเป็นที่ตั้งของเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของเขตได้แก่ซัปโปโระ

ฮกไกโดเป็นเขตที่มีคนอาศัยอยู่เบาบาง มีประชากรทั้งเกาะประมาณ 5 ล้านคน คนส่วนใหญ่ย้ายมาจากเกาะฮนชูเมื่อราว 100 กว่าปีก่อน โดยเป็นแหล่งที่ซามูไรแพ้สงครามจึงต้องหนีมาอยู่ที่เกาะนี้ ความจริงแล้วที่เกาะนี้มีชนพื้นเมืองอาศัยอยู่มานานแล้วคือชาวไอนุ แต่ถูกกลืนชนชาติไป ปัจจุบันหลงเหลืออยู่น้อยมากและดำรงชีวิตเช่นเดียวกับชาวญี่ปุ่นทั่วไป

ฮกไกโดเป็นเขตที่มีอากาศหนาวเย็น โดยเฉลี่ยจะมีหิมะท่วมอยู่ทั่วไปประมาณ 4-6 เดือน ในถดูหนาวจะมีอุณหภูมิ -20 ถึง 5 องศาเซลเซียส ในหน้าร้อนจะมีอุณหภูมิ 15 ถึง 30 องศาเซลเซียส ภูมิประเทศเป็นภูเขาเป็นส่วนใหญ่ ในบริเวณที่ราบลุ่มก็จะเป็นเมืองที่คนอาศัย โดยจะหนาแน่นในบริเวณเมืองซัปโปโระ ซึ่งมีอากาศอุ่นกว่าบริเวณต่าง ๆ ของเกาะ แต่ก็ยังหนาวกว่าเมืองอื่น ๆ ในเกาะฮนชู

ฮกไกโดเป็นเกาะที่มีธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ มีทิวทัศน์ที่สวยงาม ชาวญี่ปุ่นจากส่วนที่อื่น ๆ ของประเทศจึงนิยมมาตากอากาศหรือย้ายมาอาศัยและทำงานเป็นจำนวนมาก

ประวัติศาสตร์

ฮกไกโดเป็นถิ่นที่อยู่ของชาวไอนุตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ชื่อสถานที่หลายแห่งบนเกาะเช่นเมืองซัปโปโระก็เป็นภาษาไอนุ

ฮกไกโดเคยมีชื่อว่าเอโซะจนสิ้นยุคเมจิ ในช่วงสงครามโบชินเมื่อปี พ.ศ. 2411 (ค.ศ. 1868) กองกำลังสนับสนุนรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะซึ่งนำโดยเอโนโมโตะ ทาเกอากิ ได้ประกาศเป็นรัฐอิสระในนามสาธารณรัฐเอโซะ แต่ก็ล่มสลายในปี พ.ศ. 2412 (ค.ศ. 1869) ภายหลังแบ่งเขตการปกครองเป็น 4 ส่วน

เกี่ยวกับชื่อ

ชื่อ ฮกไกโด ในภาษาญี่ปุ่นเขียนว่า 北海道 โรมาจิสะกดว่า Hokkaidō หมายถีง "เส้นทางสู่ทะเลเหนือ" ฮกไกโดเป็นทั้งชื่อเกาะ เขตแดนและจังหวัดในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งจะมีให้เห็นคำว่า เกาะฮกไกโด ซึ่งกล่าวถึงเกาะโดยรวม เขตฮกไกโดกล่าวในลักษณะโดยรวมของบริเวณทางส่วนเหนือของญี่ปุ่น แต่จะไม่เพิ่มคำว่าจังหวัดลงหน้าชื่อฮกไกโด เนื่องจากคำว่า โด (道) ในชื่อฮกไกโดมีความหมายว่าจังหวัดอยู่แล้ว

สำหรับชื่อจังหวัดนี้ในชาวไทยนั้นนิยมเรียกว่า "ฮอกไกโด" เสียมากกว่า แต่การอ่านออกเสียงที่ถูกต้องของชื่อจังหวัดนี้คือ "ฮกไกโด"

ภูมิศาสตร์

ทะเลสาบอากัง

ร่องผาโซอุน ในเขตภูเขาไฟไดเซ็ตสึซัง

เขตการปกครองฮกไกโดรวมเกาะเล็ก ๆ ที่อยู่รอบเกาะฮกไกโดด้วย เช่น เกาะริชิริ เกาะเรบุง และเกาะโอกูชิริ

นอกจากนั้นยังมีเขตอุทยานแห่งชาติอีก 6 แห่ง ได้แก่

• อุทยานแห่งชาติชิเรโตโกะ (知床) (มีทั้งทะเลและทะเลสาบ)
• อุทยานแห่งชาติอากัง (阿寒) (เป็นทะเลสาบ)
• อุทยานแห่งชาติคูชิโรชิตสึเง็ง (釧路湿原) (เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำ)
• อุทยานแห่งชาติไดเซ็ตสึซัง (大雪山) (เป็นเทือกเขา)
• อุทยานแห่งชาติชิกตสึ-โทยะ (支笏洞爺) (เป็นทะเลสาบ)
• อุทยานแห่งชาติริชิริ-เรบุง-ซาโรเบ็ตสึ (利尻礼文サロベツ) (เป็นเกาะ)
• 5 วนอุทยาน (準国立公園)
• 12 เขตอนุรักษ์ธรรมชาติ

เขตการปกครอง

แผนที่เกาะฮกไกโด แสดงกิ่งจังหวัดและเมืองสำคัญ

ดูบทความหลักที่: กิ่งจังหวัดของฮกไกโด

เนื่องจากจังหวัดฮกไกโดมีขนาดใหญ่มาก เพื่ออำนวยความสะดวกในการให้บริการต่อประชาชน จังหวัดฮกไกโดจึงตั้งสำนักงานจังหวัดขึ้นเพื่อดูแลในแต่ละท้องที่จำนวน 14 สำนักงาน เรียกว่า กิ่งจังหวัด

1 ก 2 3 ข 4 ค 5 ง 6 7 8 9 จ (เขตพิพาท) (เขตพิพาท)
กิ่งจังหวัด		ภาษาญี่ปุ่น	ศูนย์กลาง	เมืองใหญ่ที่สุด	ประชากร (2009)	พื้นที่ (ตารางกิโลเมตร)	เทศบาลท้องถิ่น
1	โซราจิ	空知総合振興局	อิวามิซาวะ	อิวามิซาวะ	338,485	5,791.19	10 เมือง, 14 หมู่บ้าน
ก	↳ อิชิการิ	石狩振興局	ซัปโปโระ	ซัปโปโระ	2,324,878	3,539.86	6 เมือง, 1 ตำบล, 1 หมู่บ้าน
2	ชิริเบชิ	後志総合振興局	ตำบลคุตจัง	โอตารุ	234,984	4,305.83	1 เมือง, 13 ตำบล, 6 หมู่บ้าน
3	อิบูริ	胆振総合振興局	มูโรรัง	โทมาโกไม	419,115	3,698.00	4 เมือง, 7 หมู่บ้าน
ข	↳ ฮิดากะ	日高振興局	ตำบลอูรากาวะ	ตำบลชิงฮิดากะ	76,084	4,811.97	7 ตำบล
4	โอชิมะ	渡島総合振興局	ฮาโกดาเตะ	ฮาโกดาเตะ	433,475	3,936.46	2 เมือง, 9 ตำบล
ค	↳ ฮิยามะ	檜山振興局	ตำบลเอซาชิ	ตำบลเซตานะ	43,210	2,629.94	7 ตำบล
5	คามิกาวะ	上川総合振興局	อาซาฮิกาวะ	อาซาฮิกาวะ	527,575	10,619.20	4 เมือง, 17 ตำบล, 2 หมู่บ้าน
ง	↳ รูโมอิ	留萌振興局	รูโมอิ	รูโมอิ	53,916	3,445.75	1 เมือง, 6 ตำบล, 1 หมู่บ้าน
6	โซยะ	宗谷総合振興局	วักกาไน	วักกาไน	71,423	4,625.09	1 เมือง, 8 ตำบล, 1 หมู่บ้าน
7	โอค็อตสค์	オホーツク総合振興局	อาบาชิริ	คิตามิ	309,487	10,690.62	3 เมือง, 14 ตำบล, 1 หมู่บ้าน
8	โทกาจิ	十勝総合振興局	โอบิฮิโระ	โอฮิบิโระ	353,291	10,831.24	1 เมือง, 16 ตำบล, 2 หมู่บ้าน
9	คูชิโระ	釧路総合振興局	คูชิโระ	คูชิโระ	252,571	5,997.38	1 เมือง, 6 ตำบล, 1 หมู่บ้าน
จ	↳ เนมูโระ	根室振興局	เนมูโระ	เนมูโระ	84,035	3,406.23	1 เมือง, 4 ตำบล
เขตพิพาท; ญี่ปุ่นเรียกร้องดินแดนทางใต้ของหมู่เกาะคูริล ซึ่งปัจจุบันปกครองโดยรัสเซีย ตั้งแต่ พ.ศ. 2488 ภายหลังญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งจะถือเป็นส่วนหนึ่งของกิ่งจังหวัดเนมูโระ ↳ หมายถึง กิ่งจังหวัดที่แยกออกมาจากกิ่งจังหวัดก่อนหน้า ซึ่งมีอยู่ 5 กิ่งจังหวัด

ภูมิอากาศ

ฮกไกโดมีชื่อว่าเป็นดินแดนที่มีฤดูร้อนที่เย็นสบาย จึงเป็นที่นิยมสำหรับนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นจากส่วนอื่น ๆ ของประเทศ ส่วนในฤดูหนาวก็จะมีหิมะมากและหนาวนานอยู่ประมาณครึ่งปี (ปลายเดือนพฤศจิกายนจนถึงต้นเดือนเมษายน) แม้อุณหภูมิโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 22 °C (72 °F) แต่เดือนมกราคมจะมีช่วงอุณหภูมิต่ำมากประมาณ -12 °C ถึง -4 °C (10 °F ถึง 25 °F)

ในระหว่างฤดูหนาว ทะเลโอค็อตสค์ทางตะวันออกของเกาะจะกลายเป็นน้ำแข็งทำให้การเดินทางทางทะเลแถบน้ำเป็นไปได้ยาก ต้องใช้เรือตัดน้ำแข็ง ส่วนการประมงก็ต้องรอจนกว่าจะสิ้นฤดูหนาว

เนื่องจากฮกไกโดเป็นดินแดนหิมะ ที่เมืองซัปโปโระจึงมีการจัดเทศกาลหิมะเป็นประจำทุกปี ในราวต้นเดือนกุมภาพันธ์

เศรษฐกิจ

ฮกไกโดเป็นเขตเกษตรกรรมที่สำคัญของประเทศญี่ปุ่น เป็นแหล่งผลิตข้าวญี่ปุ่น อาหารทะเลชั้นดี และผักผลไม้คุณภาพสูง ฮกไกโดยังเป็นแหล่งของอุตสาหกรรมเบาบางประเภท เช่น เยื่อกระดาษ เบียร์ซัปโปโระ และผลิตภัณฑ์อาหาร นอกจากนี้ อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวก็เป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบหลักของรายได้ของเขตนี้ ทั้งฤดูร้อนที่เย็นสบายเป็นที่ชมธรรมชาติ ป่าเขาที่สวยงาม และในฤดูหนาวก็มีเทศกาลหิมะซัปโปโรที่เลื่องชื่อเป็นที่นิยมของชาวญี่ปุ่นเองและชาวต่างชาติเป็นจำนวนมาก และสถานที่เล่นสกีก็มีอยู่มากมายเช่นเดียวกับบ่อน้ำร้อนที่คนญี่ปุ่นชื่นชอบทำรายได้มหาศาลให้แก่ผู้คนในฮกไกโด

ระบบขนส่งมวลชน

ฮกไกโดเชื่อมกับเกาะฮนชูทางอุโมงค์เซกัง นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เดินทางมาฮกไกโดโดยทางเครื่องบิน โดยมาลงที่ท่าอากาศยานชินชิโตเซะในเมืองชิโตเซะ ซึ่งอยู่ห่างจากซัปโปโระเพียง 40 นาทีโดยรถไฟ เที่ยวบินระหว่างโตเกียวและชิโตเซะมีมากถึง 45 เที่ยวต่อวันโดย 3 สายการบิน ซึ่งนับว่าติดอันดับโลก ฮกไกโดยังมีสายการบินเป็นของตัวเองชื่อแอร์โดซึ่งก็มาจากชื่อของเกาะฮกไกโดนั่นเอง นอกจากเครื่องบินแล้วฮกไกโดยังมีท่าเรือเฟอร์รีที่สามารถเดินทางไปยังเกาะต่าง ๆ ได้ แต่จะใช้เวลาค่อนข้างมาก

ส่วนภายในฮกไกโดนั้นจะใช้รถไฟเป็นหลัก รถไฟระหว่างเมืองดำเนินงานโดย JR ฮกไกโด แต่บางเมืองต้องเดินทางด้วยรถประจำทางหรือรถยนต์ส่วนตัวเท่านั้น สำหรับรถไฟใต้ดินมีเฉพาะที่นครซัปโปโระ

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

จังหวัดฮกไกโดมีความสัมพันธ์กับเขตการปกครองในพื้นที่อื่นๆของโลกดังต่อไปนี้.

• แอลเบอร์ตา ประเทศแคนาดา (1980)
• เฮย์หลงเจียง ประเทศจีน (1980)
• แมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา (1988)
• ซาฮาลินโอบลาส ประเทศรัสเซีย (1998)
• ปูซาน ประเทศเกาหลีใต้ (2005)
• คย็องซังใต้ ประเทศเกาหลีใต้ (2006)
• โซล ประเทศเกาหลีใต้ (2010)
• เชียงใหม่ ประเทศไทย (2013)
• ทิมพู ประเทศภูฏาน

แหล่งข้อมูลอื่น

• รูปภาพเกี่ยวกับจังหวัดฮกไกโด ที่ฟลิคเกอร์
• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
• เว็บไซต์สร้างโดยกลุ่มคนไทยในฮอกไกโด Archived 2004-12-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน