ข้ามไปเนื้อหา

อีเอฟแอลแชมเปียนชิป ฤดูกาล 2018–19

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อีเอฟแอลแชมเปียนชิป
ฤดูกาล2018–19
ชนะเลิศนอริชซิตี
เลื่อนชั้นนอริชซิตี
เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด
แอสตันวิลลา
ตกชั้นรอเทอรัมยูไนเต็ด
โบลตันวอนเดอเรอส์
อิปสวิชทาวน์
จำนวนการแข่งขันทั้งหมด552
จำนวนประตูทั้งหมด1471 (2.66 ต่อนัด)
ผู้ยิงประตูสูงสุดตีมู ปุกกี
(29 ประตู)
ทีมเหย้าชนะสูงสุดเวสต์บรอมมิชอัลเบียน 7–1 ควีนส์พาร์กเรนเจอส์
(18 สิงหาคม ค.ศ. 2018)
ฮัลล์ซิตี 6–0 โบลตันวอนเดอเรอส์
(1 มกราคม ค.ศ. 2019)
ทีมเยือนชนะสูงสุดเชฟฟีลด์เวนส์เดย์ 0–4 นอริชซิตี
(3 ตุลาคม ค.ศ. 2018)
รอเทอรัมยูไนเต็ด 0–4 เวสต์บรอมมิชอัลเบียน
(22 ธันวาคม ค.ศ. 2018)
โบลตันวอนเดอเรอส์ 0–4 นอริชซิตี
(16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019)
ประตูสูงสุดแอสตันวิลลา 5–5 นอตทิงแฮมฟอเรสต์
(28 พฤศจิกายน ค.ศ. 2018)
สถิติชนะติดต่อกันสูงสุด10 นัด[1]
แอสตันวิลลา
สถิติไม่แพ้ติดต่อกันสูงสุด14 นัด[1]
นอริชซิตี
สถิติไม่ชนะติดต่อกันสูงสุด14 นัด[1]
โบลตันวอนเดอเรอส์
สถิติแพ้ติดต่อกันสูงสุด7 นัด[1]
ควีนส์พาร์กเรนเจอส์
ผู้เข้าชมมากที่สุด41,696 คน
แอสตันวิลลา 1–2 นอริชซิตี
(5 พฤษภาคม ค.ศ. 2019)[1]
ผู้เข้าชมน้อยที่สุด8,018 คน
รอเทอรัมยูไนเต็ด 2–2 ควีนส์พาร์กเรนเจอส์
(27 พฤศจิกายน ค.ศ. 2018)[1]
ผู้เข้าชมทั้งหมด10,840,765 คน [1]
ผู้เข้าชมโดยเฉลี่ย20,075 คน [1]

อีเอฟแอลแชมเปียนชิป ฤดูกาล 2018–19 (หรือเรียกว่า สกายเบตแชมเปียนชิป ด้วยเหตุผลด้านผู้สนับสนุน) เป็นการแข่งขันอีเอฟแอลแชมเปียนชิปฤดูกาลที่สามของลีกภายใต้ชื่อปัจจุบันและในฤดูกาลที่ 27 ภายใต้รูปแบบโครงสร้างของลีกปัจจุบัน.

การเปลี่ยนแปลงทีม

[แก้]

รายชื่อทีมต่อไปได้เปลี่ยนชั้นหลังฤดูกาล 2017–18

สนามและที่ตั้ง

[แก้]
ทีม เมือง สนาม ความจุ
แอสตันวิลลา เบอร์มิงแฮม วิลลาพาร์ก 42,790
เบอร์มิงแฮมซิตี เบอร์มิงแฮม เซนต์แอนดรูว์ 30,015
แบล็กเบิร์นโรเวอส์ แบล็กเบิร์น อีวูดพาร์ก 31,367
โบลตันวอนเดอเรอส์ โบลตัน มาครอนสเตเดียม 28,723
เบรนต์ฟอร์ด ลอนดอน (เบรนต์ฟอร์ด) กริฟฟินพาร์ก 12,300
บริสตอลซิตี บริสตอล แอชตันเกต 27,000
ดาร์บีเคาน์ตี ดาร์บี สนามกีฬาไพรด์พาร์ก 33,600
ฮัลล์ซิตี คิงส์ตันอะพอนฮัลล์ เคคอม สเตเดียม 25,400
อิปสวิชทาวน์ อิปสวิช พอร์ตแมน โรด 30,300
ลีดส์ยูไนเต็ด ลีดส์ เอลแลนด์ โรด 37,890
มิดเดิลส์เบรอ มิดเดิลส์เบรอ สนามกีฬาริเวอร์ไซด์ 34,742
มิลล์วอลล์ ลอนดอน (เซาท์ เบอร์มอนด์ซีย์) เดอะ นิว เดน 20,146
นอริชซิตี นอริช แคร์โรว์โรด 27,244
นอตทิงแฮมฟอเรสต์ นอตทิงแฮม ซิตีกราวนด์ 30,445
เพรสตันนอร์ทเอนด์ เพรสตัน ดีปเดล 23,408
ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ ลอนดอน (ไวต์ ซิตี) ลอฟตัสโรด 18,439
เรดิง เรดดิง มาเดสกีสเตเดียม 24,161
รอเทอรัม รอเทอร์แฮม นิวยอร์กสเตเดียม 12,021
เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด เชฟฟีลด์ บรามอลล์ เลน 32,702
เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ เชฟฟีลด์ ฮิลล์สโบโร 39,752
สโตกซิตี สโตก-ออน-เทรนต์ เบท365 สเตเดียม 30,089
สวอนซีซิตี สวอนซี ลิเบอร์ตีสเตเดียม 21,088
เวสต์บรอมมิชอัลเบียน เวสต์บรอมมิช เดอะฮอว์ทอนส์ 26,850
วีแกนแอทเลติก วีแกน ดีดับเบิลยูสเตเดียม 25,133

ทีมและชุดแข่งขัน

[แก้]
ทีม ผู้จัดการทีม กัปตันทีม ผู้ผลิตเสื้อ สปอนเซอร์
แอสตันวิลลา ประเทศอังกฤษ ดีน สมิธ ประเทศเวลส์ เจมส์ เชสเตอร์ ลุค สปอร์ตส์ 32เรด
เบอร์มิงแฮมซิตี ประเทศอังกฤษ มังก์, แกรีแกรี มังก์ ประเทศอังกฤษ ไมเคิล มอร์ริสัน อาดิดาส[2] 888สปอร์ต[3]
แบล็กเบิร์นโรเวอส์ ประเทศอังกฤษ โทนี โมว์เบรย์ ประเทศสกอตแลนด์ ชาร์ลี มัลกรูว์ อัมโบร 10เบท[4]
โบลตันวันเดอเรอส์ ประเทศอังกฤษ พาร์คินสัน, ฟิลฟิล พาร์คินสัน ประเทศอังกฤษ เวเทอร์, เดวิดเดวิด เวเทอร์ มาครอน เบทเฟรด
เบรนต์ฟอร์ด ประเทศเดนมาร์ก โทมัส แฟรงค์ ประเทศเซนต์คิตส์และเนวิส โรเมน ซอว์เยอร์ส อาดิดาส เลโอเวกัส[5]
บริสตอลซิตี ประเทศอังกฤษ จอห์นสัน, ลีลี จอห์นสัน ประเทศออสเตรเลีย ไบลีย์ ไรต์ บริสตอล สปอร์ต (ผลิตโดย วิชัน เอาท์ซอสซิง) ดันเดอร์[6]
ดาร์บีเคาน์ตี ประเทศอังกฤษ แฟรงก์ แลมพาร์ด สาธารณรัฐไอร์แลนด์ เคอร์ติส เดวีส์[7] อัมโบร[8] 32เรด
ฮัลล์ซิตี ประเทศอังกฤษ ไนเจล แอดกินส์ ประเทศนอร์เวย์ มาร์คุส เฮนริคเซน อัมโบร สปอร์ตพีซา
อิปสวิชทาวน์ ประเทศสกอตแลนด์ พอล แลมเบิร์ต ประเทศอังกฤษ ลู้ก เชมเบอส์ อาดิดาส เมจิคัล เวกัส[9]
ลีดส์ยูไนเต็ด ประเทศอาร์เจนตินา มาร์เซโล บิเอลซา ประเทศสกอตแลนด์ เลียม คูเปอร์ คัปปา[10] 32เรด[11]
มิดเดิลส์เบรอ ประเทศเวลส์ โทนี พูลิส ประเทศอังกฤษ แกรนท์ ลีดบิทเทอร์ ฮุมเมล 32เรด
มิลล์วอลล์ ประเทศอังกฤษ นีล แฮร์ริส ประเทศเวลส์ สตีฟ มอริสัน มาครอน ทีดับบลิว ไดรเนจ
นอริชซิตี ประเทศเยอรมนี ดาเนียล ฟาร์เคอ ประเทศสกอตแลนด์ แกรนต์ แฮนลีย์ เอร์เรอา เลโอเวกัส[12]
นอตทิงแฮมฟอเรสต์ ไอร์แลนด์เหนือ มาร์ติน โอนีล ประเทศอังกฤษ เบน วัตสัน[13] มาครอน เบทไบรท์[14]
เพรสตันนอร์ทเอนด์ ประเทศสกอตแลนด์ นีล, อเล็กซ์อเล็กซ์ นีล ประเทศอังกฤษ ทอม คลาร์ก ไนกี้ 32เบต[15]
ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ ประเทศอังกฤษ จอห์น ยูสเตซ (รักษาการ) ประเทศเยอรมนี โทนี ไลสท์เนอร์ เอร์เรอา[16] รอยัล แพนดา[17]
เรดิง ประเทศโปรตุเกส โชเซ โกแมส สาธารณรัฐไอร์แลนด์ พอล มักเชน พูมา[18] คาราบาว[19]
รอเทอรัม ประเทศอังกฤษ พอล วอร์น สาธารณรัฐไอร์แลนด์ ริชาร์ด วูด พูมา ฮ็อดจ์ เคลมโก[20]
เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด ประเทศอังกฤษ วิลเดอร์, คริสคริส วิลเดอร์ ประเทศอังกฤษ บิลลี ชาร์ป อาดิดาส แรมเดนส์ เคอร์เรนซี
เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ ประเทศอังกฤษ สตีฟ บรูซ ประเทศอังกฤษ ทอม ลีส์ อีเลฟ8 จันศิริ
สโตกซิตี ประเทศเวลส์ นาธาน โจนส์ ประเทศอังกฤษ ไรอัน ชอว์ครอส มาครอน เบท365
สวอนซีซิตี ประเทศอังกฤษ เกรแฮม พ็อตเตอร์ ประเทศเนเธอร์แลนด์ เลโรย แฟร์ โจมา[21] เลอตู[22]
เวสต์บรอมมิชอัลเบียน ประเทศอังกฤษ เจมส์ แชน (รักษาการ) ประเทศอังกฤษ คริส บรันต์ พูมา[23] ไอดีล บอยเลอร์ส
วีแกนแอทเลติก ประเทศอังกฤษ พอล คุก ประเทศอียิปต์ แซม มอร์ซี คัปปา ดีดับบลิว สปอร์ตส์ ฟิตเนส

เปลี่ยนผู้จัดการทีม

[แก้]
ทีม ผู้จัดการคนก่อน เหตุที่ออก วันที่ อันดับในตารางคะแนน ผู้จัดการคนใหม่ วันที่ได้รับการแต่งตั้ง
อิปสวิชทาวน์ ประเทศอังกฤษ ไบรอัน คลุก สิ้นสุดการเจรจารักษาการ 6 พฤษภาคม 2561 ก่อนเปิดฤดูกาล ประเทศอังกฤษ พอล เฮิร์สต์ 30 พฤษภาคม 2561
ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ ประเทศอังกฤษ เอียน ฮอลโลเวย์ ถูกไล่ออก[24] 10 พฤษภาคม 2561 ประเทศอังกฤษ สตีฟ แมคคลาเรน 18 พฤษภาคม 2561
สวอนซีซิตี ประเทศโปรตุเกส การ์ลูส การ์วัลญัล หมดสัญญา 18 พฤษภาคม 2561 ประเทศอังกฤษ เกรแฮม พ็อตเตอร์[25] 11 มิถุนายน 2561
สโตกซิตี ประเทศสกอตแลนด์ พอล แลมเบิร์ต ถูกไล่ออก ประเทศอังกฤษ แกรี โรเวตต์ 22 พฤษภาคม 2561
ดาร์บีเคาน์ตี ประเทศอังกฤษ แกรี โรเวตต์ เซ็นสัญญากับ สโตกซิตี 22 พฤษภาคม 2561 ประเทศอังกฤษ แฟรงก์ แลมพาร์ด 31 พฤษภาคม 2561
ลีดส์ยูไนเต็ด ประเทศอังกฤษ พอล เฮคกิงบอททอม ถูกไล่ออก[26] 1 มิถุนายน 2561 ประเทศอาร์เจนตินา มาร์เซโล บิเอลซา[27][28] 15 มิถุนายน 2561
แอสตันวิลลา ประเทศอังกฤษ สตีฟ บรูซ[29] 3 ตุลาคม 2561 อันดับที่ 12 ประเทศอังกฤษ ดีน สมิธ[30] 10 ตุลาคม 2561
เบรนต์ฟอร์ด ประเทศอังกฤษ ดีน สมิธ[31] เซ็นสัญญากับ แอสตันวิลลา 10 ตุลาคม 2561 อันดับที่ 7 ประเทศเดนมาร์ก โทมัส แฟรงค์[32] 16 ตุลาคม 2561
อิปสวิชทาวน์ ประเทศอังกฤษ พอล เฮิร์สต์ ถูกไล่ออก 25 ตุลาคม 2561 อันดับที่ 24 ประเทศสกอตแลนด์ พอล แลมเบิร์ต[33] 27 ตุลาคม 2561
เรดิง ประเทศอังกฤษ พอล คลีเมนต์[34] 6 ธันวาคม 2561 อันดับที่ 21 ประเทศโปรตุเกส โชเซ โกแมส[35] 22 ธันวาคม 2561
เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ ประเทศเนเธอร์แลนด์ โยส ลูฮูคาย[36] 21 ธันวาคม 2561 อันดับที่ 18 ประเทศอังกฤษ สตีฟ บรูซ 2 มกราคม 2562
สโตกซิตี ประเทศอังกฤษ แกรี โรเวตต์ 8 มกราคม 2562 อันดับที่ 14 ประเทศเวลส์ นาธาน โจนส์ 9 มกราคม 2562
นอตทิงแฮมฟอเรสต์ ประเทศสเปน ไอตอร์ การันกา ปล่อยตัวออกจากสัญญา 11 มกราคม 2562 อันดับที่ 7 ไอร์แลนด์เหนือ มาร์ติน โอนีล[37] 14 มกราคม 2562
เวสต์บรอมมิชอัลเบียน ประเทศจาเมกา ดาร์เรน มัวร์[38] ถูกไล่ออก 9 มีนาคม 2562 อันดับที่ 4 ประเทศอังกฤษ เจมส์ แชน (รักษาการ) 10 มีนาคม 2562
ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ ประเทศอังกฤษ สตีฟ แมคคลาเรน[39] 1 เมษายน 2562 อันดับที่ 17 ประเทศอังกฤษ จอห์น ยูสเตซ (รักษาการ) 2 เมษายน 2562

ตารางคะแนน

[แก้]
อันดับ ทีม
 เล่น ชนะ เสมอ แพ้ ได้ เสีย ต่าง คะแนน การเลื่อนชั้น, การผ่านเข้ารอบหรือการตกชั้น
1 นอริชซิตี (C, P) 46 27 13 6 93 57 +36 94 เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก
2 เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด (P) 46 26 11 9 78 41 +37 89
3 ลีดส์ยูไนเต็ด (Q) 46 25 8 13 73 50 +23 83 ผ่านเข้าสู่แชมเปียนชิปเพลย์ออฟ
4 เวสต์บรอมมิชอัลเบียน (Q) 46 23 11 12 87 62 +25 80
5 แอสตันวิลลา (Q) 46 20 16 10 82 61 +21 76
6 ดาร์บีเคาน์ตี (Q) 46 20 14 12 69 54 +15 74
7 มิดเดิลส์เบรอ 46 20 13 13 49 41 +8 73
8 บริสตอลซิตี 46 19 13 14 59 53 +6 70
9 นอตทิงแฮมฟอเรสต์ 46 17 15 14 61 54 +7 66
10 สวอนซีซิตี 46 18 11 17 65 62 +3 65
11 เบรนต์ฟอร์ด 46 17 13 16 73 59 +14 64[a]
12 เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ 46 16 16 14 60 62 −2 64
13 ฮัลล์ซิตี 46 17 11 18 66 68 −2 62
14 เพรสตันนอร์ทเอนด์ 46 16 13 17 67 67 0 61
15 แบล็กเบิร์นโรเวอส์ 46 16 12 18 64 69 −5 60
16 สโตกซิตี 46 11 22 13 45 52 −7 55
17 เบอร์มิงแฮมซิตี 46 14 19 13 64 58 +6 52[b]
18 วีแกนแอทเลติก 46 13 13 20 51 64 −13 52
19 ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ 46 14 9 23 53 71 −18 51
20 เรดิง 46 10 17 19 49 66 −17 47
21 มิลล์วอลล์ 46 10 14 22 48 64 −16 44
22 รอเทอรัม (R) 46 8 16 22 52 83 −31 40 ตกชั้นสู่อีเอฟแอลลีกวัน
23 โบลตันวอนเดอเรอส์ (R) 46 8 8 30 29 78 −49 32
24 อิปสวิชทาวน์ (R) 46 5 16 25 36 77 −41 31
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุดในนัดการแข่งขันที่ลงเล่นในวันที่ 5 พฤษภาคม ค.ศ. 2019. แหล่งข้อมูล: อีเอฟแอล
กฏการจัดอันดับ: 1) คะแนน; 2) ผลต่างประตู; 3) จำนวนประตูรวมที่ทำได้; 4) ผลการแข่งขันแบบเฮด-ทู-เฮด [42]
(C) ชนะเลิศ; (P) เลื่อนชั้น; (Q) ผ่านเข้าสู่รอบต่อไป; (R) ตกชั้น
หมายเหตุ:
  1. ↑ เบรนต์ฟอร์ดได้รับชัยชนะ 1–0 เหนือโบลตันวอนเดอเรอส์เนื่องจากโบลตันไม่สามารถเติมเต็มโปรแกรมการแข่งขันได้.[40]
  2. ↑ เบอร์มิงแฮมซิตีถูกหัก 9 คะแนนจากกรณีที่ไม่สามารถปฏิบัติตามกฎของอีเอฟแอลว่าด้วยการสร้างผลกำไรและความยั่งยืนได้[41]

รอบเพลย์ออฟ

[แก้]
ข้อมูลเพิ่มเติม: ฟุตบอลลีกเพลย์ออฟ ฤดูกาล 2019
  รอบรองชนะเลิศ รอบชิงชนะเลิศ
                     
3  ลีดส์ยูไนเต็ด 1 2 3  
6  ดาร์บีเคาน์ตี 0 4 4  
    6  ดาร์บีเคาน์ตี 1
  5  แอสตันวิลลา 2
4  เวสต์บรอมมิชอัลเบียน 1 1 2(3)
5  แอสตันวิลลา 2 0 2(4)  

ผลการแข่งขัน

[แก้]
เหย้า \ เยือน AST BIR BLB BOL BRE BRI DER HUL IPS LEE MID MIL NOR NOT PNE QPR REA ROT SHU SHW STO SWA WBA WIG
แอสตันวิลลา — 4–2 2–1 2–0 2–2 2–1 4–0 2–2 2–1 2–3 3–0 1–0 1–2 5–5 3–3 2–2 1–1 2–0 3–3 1–2 2–2 1–0 0–2 3–2
เบอร์มิงแฮมซิตี 0–1 — 2–2 0–1 0–0 0–1 2–2 3–3 2–2 1–0 1–2 0–2 2–2 2–0 3–0 0–0 2–1 3–1 1–1 3–1 2–0 0–0 1–1 1–1
แบล็กเบิร์นโรเวอส์ 1–1 2–2 — 2–0 1–0 0–1 2–0 3–0 2–0 2–1 0–1 0–0 0–1 2–2 0–1 1–0 2–2 1–1 0–2 4–2 0–1 2–2 2–1 3–0
โบลตันวอนเดอเรอส์ 0–2 1–0 0–1 — 0–1[43] 2–2 1–0 0–1 1–2 0–1 0–2 2–1 0–4 0–3 1–2 1–2 1–1 2–1 0–3 0–2 0–0 0–1 0–2 1–1
เบรนต์ฟอร์ด 1–0 1–1 5–2 1–0 — 0–1 3–3 5–1 2–0 2–0 1–2 2–0 1–1 2–1 3–0 3–0 2–2 5–1 2–3 2–0 3–1 2–3 0–1 2–0
บริสตอลซิตี 1–1 1–2 4–1 2–1 1–1 — 0–2 1–0 1–1 0–1 0–2 1–1 2–2 1–1 0–1 2–1 1–1 1–0 1–0 1–2 0–1 2–0 3–2 2–2
ดาร์บีเคาน์ตี 0–3 3–1 0–0 4–0 3–1 1–1 — 2–0 2–0 1–4 1–1 0–1 1–1 0–0 2–0 2–0 2–1 6–1 2–1 1–1 0–0 2–1 3–1 2–1
ฮัลล์ซิตี 1–3 2–0 0–1 6–0 2–0 1–1 1–2 — 2–0 0–1 1–1 2–1 0–0 0–2 1–1 2–2 3–1 2–2 0–3 3–0 2–0 3–2 1–0 2–1
อิปสวิชทาวน์ 1–1 1–1 2–2 0–0 1–1 2–3 1–1 0–2 — 3–2 0–2 2–3 1–1 1–1 1–1 0–2 1–2 1–0 1–1 0–1 1–1 0–1 1–2 1–0
ลีดส์ยูไนเต็ด 1–1 1–2 3–2 2–1 1–1 2–0 2–0 0–2 2–0 — 0–0 3–2 1–3 1–1 3–0 2–1 1–0 2–0 0–1 1–0 3–1 2–1 4–0 1–2
มิดเดิลส์เบรอ 0–3 1–0 1–1 2–0 1–2 0–1 1–1 1–0 2–0 1–1 — 1–1 0–1 0–2 1–2 2–0 2–1 0–0 3–0 0–1 1–0 0–0 1–0 2–0
มิลล์วอลล์ 2–1 0–2 0–2 1–1 1–1 1–2 2–1 2–2 3–0 1–1 2–2 — 1–3 1–0 1–3 0–0 1–0 0–0 2–3 0–0 0–0 1–2 2–0 2–1
นอริชซิตี 2–1 3–1 2–1 3–2 1–0 3–2 3–4 3–2 3–0 0–3 1–0 4–3 — 3–3 2–0 4–0 2–2 3–1 2–2 2–2 0–1 1–0 3–4 1–0
นอตทิงแฮมฟอเรสต์ 1–3 2–2 1–2 1–0 2–1 0–1 1–0 3–0 2–0 4–2 3–0 2–2 1–2 — 0–1 0–1 1–0 1–0 1–0 2–1 0–0 2–1 1–1 3–1
เพรสตันนอร์ทเอนด์ 1–1 1–0 4–1 2–2 4–3 1–1 0–0 1–2 4–0 0–2 1–1 3–2 3–1 0–0 — 1–0 2–3 1–1 0–1 3–3 2–2 1–1 2–3 4–0
ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ 1–0 3–4 1–2 1–2 3–2 0–3 1–1 2–3 3–0 1–0 2–1 2–0 0–1 0–1 1–4 — 0–0 1–2 1–2 3–0 0–0 4–0 2–3 1–0
เรดิง 0–0 0–0 2–1 0–1 2–1 3–2 1–2 3–0 2–2 0–3 0–1 3–1 1–2 2–0 2–1 0–1 — 1–1 0–2 1–2 2–2 1–4 0–0 3–2
รอเทอรัม 1–2 1–3 3–2 1–1 2–4 0–0 1–0 2–3 1–0 1–2 1–2 1–0 1–2 2–1 2–1 2–2 1–1 — 2–2 2–2 2–2 2–1 0–4 1–1
เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด 4–1 0–0 3–0 2–0 2–0 2–3 3–1 1–0 2–0 0–1 1–0 1–1 2–1 2–0 3–2 1–0 4–0 2–0 — 0–0 1–1 1–2 1–2 4–2
เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ 1–3 1–1 4–2 1–0 2–0 2–0 1–2 1–1 2–1 1–1 1–2 2–1 0–4 3–0 1–0 1–2 0–0 2–2 0–0 — 2–2 3–1 2–2 1–0
สโตกซิตี 1–1 0–1 2–3 2–0 1–1 0–2 2–1 2–0 2–0 2–1 0–0 1–0 2–2 2–0 0–2 2–2 0–0 2–2 2–2 0–0 — 1–0 0–1 0–3
สวอนซีซิตี 0–1 3–3 3–1 2–0 3–0 0–1 1–1 2–2 2–3 2–2 3–1 1–0 1–4 0–0 1–0 3–0 2–0 4–3 1–0 2–1 3–1 — 1–2 2–2
เวสต์บรอมมิชอัลเบียน 2–2 3–2 1–1 1–2 1–1 4–2 1–4 3–2 1–1 4–1 2–3 2–0 1–1 2–2 4–1 7–1 4–1 2–1 0–1 1–1 2–1 3–0 — 2–0
วีแกนแอทเลติก 3–0 0–3 3–1 5–2 0–0 1–0 0–1 2–1 1–1 1–2 0–0 1–0 1–1 2–2 2–0 2–1 0–0 1–0 0–3 3–2 0–0 0–0 1–0 —
นับผลการแข่งขันล่าสุดถึงวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 ที่มา: BBC Sport
สัญลักษณ์: สีฟ้า = ทีมเหย้าชนะ; เหลือง = เสมอ; แดง = ทีมเยือนชนะ
อักษร "a" สำหรับการแข่งขันที่ยังไม่เกิดขึ้นหมายความว่ามีบทความเกี่ยวกับคู่การแข่งขันดังกล่าว

อันดับผู้ทำประตู

[แก้]
ณ วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2562[44]
อันดับ ผู้เล่น สโมสร ประตู
1 ประเทศฟินแลนด์ ตีมู ปุกกี นอริชซิตี 29
2 ประเทศอังกฤษ แทมมี อับราฮัม แอสตันวิลลา 25
ประเทศฝรั่งเศส เนอัล มาอูไปย์ เบรนต์ฟอร์ด
4 ประเทศอังกฤษ ดไวท์ เกย์ล เวสต์บรอมมิชอัลเบียน 23
ประเทศอังกฤษ บิลลี ชาร์ป เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด
6 ประเทศอังกฤษ เช อาดัมส์ เบอร์มิงแฮมซิตี 22
ประเทศอังกฤษ จาร์ร็อด โบเวน ฮัลล์ซิตี
ประเทศสกอตแลนด์ โอลิเวอร์ มักเบอร์นี สวอนซีซิตี
ประเทศอังกฤษ เจย์ โรดริเกซ เวสต์บรอมมิชอัลเบียน

แฮท-ทริคส์

[แก้]
ผู้เล่น ทีม พบกับทีม ผล วันที่ อ้างอิง
ประเทศอังกฤษ ลูคัส จุตคีวิคซ์ เบอร์มิงแฮมซิตี รอเทอรัมยูไนเต็ด 3–1 (H) 6 ตุลาคม 2018 [45]
ประเทศอังกฤษ บิลลี ชาร์ป เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด วีแกนแอทเลติก 4–2 (H) 27 ตุลาคม 2018 [46]
ประเทศอังกฤษ เช แอดัมส์ เบอร์มิงแฮมซิตี ฮัลล์ซิตี 3–3 (H) 10 พฤศจิกายน 2018 [47]
ประเทศอังกฤษ แทมมี อับราฮัม แอสตันวิลลา นอตทิงแฮมฟอเรสต์ 5–5 (H)[a] 28 พฤศจิกายน 2018 [48]
ประเทศอังกฤษ แดนนี กราแฮม แบล็กเบิร์นโรเวอส์ เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ 4–2 (H) 1 ธันวาคม 2018 [49]
ประเทศอังกฤษ ดไวท์ เกย์ล เวสต์บรอมมิชอัลเบียน รอเทอรัมยูไนเต็ด 0–4 (A) 22 ธันวาคม 2018 [50]
ประเทศอังกฤษ บิลลี ชาร์ป เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด แอสตันวิลลา 3–3 (A) 8 กุมภาพันธ์ 2019 [51]
ประเทศอังกฤษ เช แอดัมส์ เบอร์มิงแฮมซิตี ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ 3–4 (A) 9 กุมภาพันธ์ 2019 [52]
ประเทศแอลจีเรีย ซะอิด เบนระห์มา เบรนต์ฟอร์ด ฮัลล์ซิตี 5–1 (H) 23 กุมภาพันธ์ 2019 [53]
ประเทศอังกฤษ มาร์ติน แวกฮอร์น ดาร์บีเคาน์ตี รอเทอรัมยูไนเต็ด 6–1 (H) 30 มีนาคม 2019 [54]
ประเทศออสเตรีย อันเดรอัส ไวมัน บริสตอลซิตี เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด 2–3 (A) 30 มีนาคม 2019 [55]
ประเทศอังกฤษ เมสัน เมานต์ ดาร์บีเคาน์ตี โบลตันวอนเดอเรอส์ 4–0 (H) 13 เมษายน 2019 [56]
ประเทศอังกฤษ ดไวท์ เกย์ล เวสต์บรอมมิชอัลเบียน เพรสตันนอร์ทเอนด์ 4–1 (H) 13 เมษายน 2019 [57]
  1. ↑ ผู้เล่นที่ทำคนเดียว 4 ประตู

รางวัลประจำเดือน

[แก้]
เดือน ผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำเดือน ผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำเดือน อ้างอิง
ผู้จัดการทีม สโมสร ผู้เล่น สโมสร
สิงหาคม ประเทศอาร์เจนตินา มาร์เซโล บิเอลซา ลีดส์ยูไนเต็ด ประเทศอังกฤษ เคมาร์ รูเฟ ลีดส์ยูไนเต็ด [58][59]
กันยายน ประเทศจาเมกา ดาร์เรน มัวร์ เวสต์บรอมมิชอัลเบียน ประเทศอังกฤษ ดไวท์ เกย์ล เวสต์บรอมมิชอัลเบียน [60][61]
ตุลาคม ประเทศอังกฤษ สตีฟ แมคคลาเรน ควีนส์พาร์กเรนเจอส์ ประเทศอังกฤษ ลูคัส จุตคีวิคซ์ เบอร์มิงแฮมซิตี [62][63]
พฤศจิกายน ประเทศเยอรมนี ดาเนียล ฟาร์เคอ นอริชซิตี ประเทศอังกฤษ แทมมี อับราฮัม แอสตันวิลลา [64][65]
ธันวาคม ประเทศอังกฤษ ไนเจล แอดกินส์ ฮัลล์ซิตี ประเทศอังกฤษ จาร์ร็อด โบเวน ฮัลล์ซิตี [66][67]
มกราคม ประเทศอังกฤษ โทนี โมว์เบรย์ แบล็กเบิร์นโรเวอส์ ประเทศอังกฤษ แอดัม อาร์มสตรอง แบล็กเบิร์นโรเวอส์ [68]
กุมภาพันธ์ ประเทศอังกฤษ คริส วิลเดอร์ เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด ประเทศอังกฤษ เช แอดัมส์ เบอร์มิงแฮมซิตี [69]
มีนาคม ประเทศอังกฤษ ดีน สมิธ แอสตันวิลลา ประเทศไนจีเรีย เซมี อาจายี รอเทอรัมยูไนเต็ด [70]
เมษายน ประเทศอังกฤษ คริส วิลเดอร์ เชฟฟีลด์ยูไนเต็ด ประเทศอังกฤษ ดไวท์ เกย์ล เวสต์บรอมมิชอัลเบียน [71]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 "English League Championship Performance Stats - 2018-19". ESPN. สืบค้นเมื่อ 14 สิงหาคม ค.ศ. 2018. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  2. ↑ "Adidas to become Blues' new kit supplier". Birmingham City FC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-26. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน พ.ศ. 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  3. ↑ "Order the 2016/17 home shirt now". Birmingham City FC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-28. สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  4. ↑ /Blackburn Rovers Scores 10Bet Deal
  5. ↑ "LeoVegas new Shirt Sponsor and Title Partners". Brentford FC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-19. สืบค้นเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  6. ↑ https://www.bcfc.co.uk/news/city-reveal-online-casino-company-dunder-as-new-front-of-shirt-sponsor/
  7. ↑ "Why Richard Keogh was not handed back the captain's armband in Derby County's defeat by Middlesbrough". 23 เมษายน พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2561. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help)
  8. ↑ "Derby County Announce Umbro Kit Deal". สืบค้นเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  9. ↑ "TOWN AGREE NEW SHIRT SPONSORSHIP DEAL". Ipswich Town FC. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม พ.ศ. 2561. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  10. ↑ "KAPPA: NEW KIT DEAL ANNOUNCED". Leeds United FC. สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  11. ↑ "UNITED ANNOUNCE NEW SHIRT SPONSOR". Leeds United FC. สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  12. ↑ "City Announce New Principal Club Sponsor". Norwich City F.C. 26 มิถุนายน พ.ศ. 2560. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-11. สืบค้นเมื่อ 2018-05-31. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  13. ↑ "Ben Watson will be Nottingham Forest captain this season - but Aitor Karanka wants more than one leader". July 13, 2018.
  14. ↑ "Nottingham Forest announce landmark deal with BetBright". Nottingham Forest. สืบค้นเมื่อ 13 June 2018.
  15. ↑ "New shirt sponsor for PNE". www.lep.co.uk.
  16. ↑ "QPR AGREE ERREA KIT DEAL". QPR. สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  17. ↑ "ROYAL PANDA CONFIRMED AS NEW SHIRT SPONSORS". QPR. สืบค้นเมื่อ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  18. ↑ "Reading FC announce new PUMA kit deal". Reading FC. สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  19. ↑ "Reading FC sign Carabao as Principal Partner until 2019".
  20. ↑ "Millers strike Hodge Clemco deal - News - Rotherham United".
  21. ↑ "Swans sign Joma for new campaign". swanseacity.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-06-04. สืบค้นเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  22. ↑ "Swans tie up new Letou sponsorship". swanseacity.com. สืบค้นเมื่อ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)[ลิงก์เสีย]
  23. ↑ "Albion team up with PUMA". West Bromwich Albion F.C. 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2561. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help)
  24. ↑ "Ian Holloway: QPR manager leaves after 18 months in charge". 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 – โดยทาง www.bbc.co.uk. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  25. ↑ "Graham Potter named new Swansea City manager". BBC Sport. 11 มิถุนายน พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2561. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help)
  26. ↑ "Paul Heckingbottom: Leeds United sack head coach after less than four months". BBC Sport. 1 มิถุนายน พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2561. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help)
  27. ↑ "MARCELO BIELSA NAMED HEAD COACH". Leeds United (ภาษาอังกฤษ). 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= (help)
  28. ↑ "Leeds United confirm Marcelo Bielsa appointment". Yorkshire Evening Post (ภาษาอังกฤษ). 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2561. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= (help)
  29. ↑ "Steve Bruce: Aston Villa sack manager after two years in charge". BBC Sport. 3 October 2018. สืบค้นเมื่อ 3 October 2018.
  30. ↑ "Dean Smith: Aston Villa appoint new head coach with John Terry as assistant". BBC Sport. 10 October 2018. สืบค้นเมื่อ 10 October 2018.
  31. ↑ "Dean Smith: Aston Villa appoint new head coach with John Terry as assistant". BBC Sport. 10 October 2018. สืบค้นเมื่อ 10 October 2018.
  32. ↑ "Thomas Frank: Brentford appoint new head coach". BBC Sport. 16 October 2018. สืบค้นเมื่อ 16 October 2018.
  33. ↑ "Paul Lambert: Ipswich Town name ex-Norwich & Aston Villa boss as manager". BBC Sport. 27 October 2018.
  34. ↑ "Paul Clement: Reading sack manager after less than nine months". BBC Sport. 6 December 2018. สืบค้นเมื่อ 6 December 2018.
  35. ↑ "Jose Gomes: Reading name Rio Ave boss as new manager". BBC Sport. 22 December 2018. สืบค้นเมื่อ 22 December 2018.
  36. ↑ "Jos Luhukay: Sheffield Wednesday sack boss after 11 months in charge". BBC Sport. 21 December 2018. สืบค้นเมื่อ 21 December 2018.
  37. ↑ "Martin O'Neill: Nottingham Forest to appoint club legend as manager" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2019-01-14. สืบค้นเมื่อ 2019-01-14.
  38. ↑ "Darren Moore: West Bromwich Albion sack head coach after Ipswich Town draw". 9 March 2019 – โดยทาง www.bbc.co.uk.
  39. ↑ "Steve McClaren leaves QPR". Queens Park Rangers F.C. 1 April 2019 – โดยทาง www.qpr.co.uk.
  40. ↑ "Bolton Wanderers' game against Brentford cancelled and Bees given three points". 3 May 2019. สืบค้นเมื่อ 3 May 2019.
  41. ↑ "EFL statement: Birmingham City". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
  42. ↑ "EFL Regulations Section 3 – The League; subsection 9 – Method of Determining League Positions". EFL. สืบค้นเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2561. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  43. ↑ "Bolton Wanderers' game against Brentford cancelled, and Brentford given three points". BBC sport. 3 May 2019.
  44. ↑ "Championship Top Scorers". สืบค้นเมื่อ 12 January 2019.
  45. ↑ "Birmingham 3-1 Rotherham: Lukas Jutkiewicz hat-trick inspires Blues win". Sky Sports. 6 October 2018.
  46. ↑ "Sheffield United 4-2 Wigan Athletic: Billy Sharp nets hat-trick as Blades go top".
  47. ↑ "Birmingham City 3-3 Hull City: Che Adams hat-trick earns Blues point".
  48. ↑ "Aston Villa 5-5 Nottingham Forest: Tammy Abraham scores four in 10-goal draw". BBC. 28 November 2018.
  49. ↑ "Blackburn 4-2 Sheff Wed: Danny Graham shines with first Rovers hat-trick". Sky Sports. 1 December 2018.
  50. ↑ "Rotherham United 0-4 West Bromwich Albion: Baggies boss hails 'phenomenal' hat-trick hero Gayle". BBC. 22 December 2018.
  51. ↑ "Aston Villa 3-3 Sheffield United: Andre Green's stoppage-time strike completes incredible Villa comeback". Sky Sports. 9 February 2019.
  52. ↑ "Queens Park Rangers 3–4 Birmingham City: Blues hold off thrilling Rangers comeback". BBC. 9 February 2019.
  53. ↑ "Brentford 5-1 Hull: Said Benrahma hits hat-trick in thumping Bees win". Sky Sports. 23 February 2019.
  54. ↑ "Derby County 6-1 Rotherham United: Martyn Waghorn hat-trick helps Rams thrash Millers". BBC. 30 March 2019.
  55. ↑ "Sheffield United 2–3 Bristol City: Andreas Weimann hat-trick dents Blades' promotion hopes". BBC Sport. 30 March 2019.
  56. ↑ "Derby County 4–0 Bolton Wanderers: Rams rout deepens Bolton woes". BBC Sport. 13 April 2019.
  57. ↑ "West Bromwich Albion 4–1 Preston North End: Dwight Gayle hits a hat-trick in thumping Baggies win". BBC Sport. 13 April 2019.
  58. ↑ "Manager of the Month: Marcelo Bielsa". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-08. สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  59. ↑ "Player of the Month: Kemar Roofe". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  60. ↑ "Manager of the Month: Darren Moore". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  61. ↑ "Player of the Month: Dwight Gayle". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  62. ↑ "Championship Manager of the Month: Steve McClaren". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  63. ↑ "Championship Player of the Month: Lukas Jutkiewicz". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  64. ↑ "Sky Bet Championship Manager of the Month". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  65. ↑ "Sky Bet Championship Player of the Month". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  66. ↑ "Championship Manager of the Month: December winner". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  67. ↑ "Championship Player of the Month: December winner". www.efl.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-01-11.
  68. ↑ "Blackburn pair Tony Mowbray and Adam Armstrong win Sky Bet Championship January awards". Sky Sports. 7 February 2019.
  69. ↑ "Che Adams and Chris Wilder win Sky Bet Championship February award". Sky Sports. 8 March 2019.
  70. ↑ "Sky Bet EFL March awards: Player of the Month and Manager of the Month winners announced". Sportinglife.com. สืบค้นเมื่อ 28 April 2019.
  71. ↑ "Sky Bet Championship: Manager and Player of the Month winners". 3 May 2019.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อีเอฟแอลแชมเปียนชิป_ฤดูกาล_2018–19&oldid=11701670"