ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อักษรสิทธัม"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Thyj (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 841 ครั้ง
ล →‎ระเบียงภาพ: // Edit via Wikiplus
Waniosa Amedestir (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 33,966 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{Infobox writing system
{{Infobox writing system
|name=อักษรสิทธัม
|name=อักษรสิทธัม
|altname={{Script|Sidd|𑖭𑖰𑖟𑖿𑖠𑖽}}
|type=[[อักษรสระประกอบ]]
|type=[[อักษรสระประกอบ]]
|languages=[[ภาษาสันสกฤต]]
|languages=[[ภาษาสันสกฤต|สันสกฤต]]
|time= {{circa|ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 6}}<ref name="Singh 2008">{{cite book |last=Singh |first=Upinder |title = A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century |year=2008 |page=43 |location=Delhi |publisher=Pearson |isbn=9788131716779 }}</ref> &ndash; {{circa|ค.ศ. 1200}}{{NoteTag|ยังคงมีผู้ใช้งานเชิงพิธีกรรมในญี่ปุ่นและเกาหลี}}
|time=ประมาณ ค.ศ. 550 – ประมาณ ค.ศ. 1200 ใน[[ประเทศอินเดีย]] และถึงปัจจุบันใน[[เอเชียตะวันออก]]
|fam1=[[ชุดตัวอักษรไซนายดั้งเดิม]]{{efn|name=semitic|ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพราหมียังไม่เป็นที่ยอมรับ}}
|region=[[ประเทศอินเดีย]] [[ประเทศจีน]] [[ประเทศญี่ปุ่น]]
|fam1=[[อักษรแอราเมอิก]]
|fam2=[[ชุดตัวอักษรฟินิเชีย]]{{efn|name=semitic}}
|fam2=[[อักษรพราหมี]]
|fam3=[[ชุดตัวอักษรแอราเมอิก]]{{efn|name=semitic}}
|fam3=[[อักษรคุปตะ]]
|fam4=[[อักษรพราหมี]]
|fam5=[[อักษรคุปตะ|คุปตะ]]<ref name="archive.org">https://archive.org/details/epigraphyindianepigraphyrichardsalmonoup_908_D/mode/2up,p39-41 {{Dead link|date=February 2022}}</ref><ref name="books.google.com">{{cite book |url = https://books.google.com/books?id=n_ecDwAAQBAJ&q=Handbook+of+Literacy+in+Akshara+Orthography%2C+R.+Malatesha+Joshi%2C+Catherine+McBride%282019%29%2Cp27 |title=Handbook of Literacy in Akshara Orthography |isbn=9783030059774|last1=Malatesha Joshi|first1=R.|last2=McBride|first2=Catherine|date=11 June 2019}}</ref>
|sisters=[[อักษรนาครี]], [[อักษรศารทา]], [[อักษรไภกษุกี]]
| footnotes = {{Notelist}}
⚫
|children= *[[อักษรเบงกอล]]
|sisters= [[อักษรศารทา]],<ref name="archive.org">https://archive.org/details/epigraphyindianepigraphyrichardsalmonoup_908_D/mode/2up,p39-41 {{Dead link|date=February 2022}}</ref><ref name="books.google.com"/><ref name="masica">{{cite book |last = Masica |first = Colin |title=The Indo-Aryan languages |year = 1993 |page = 143 }}</ref> [[อักษรทิเบต]]<ref name="daniels" />
* [[อักษรทิเบต]]
|children=
⚫
* [[อักษรติรหุตา]]
* [[อักษรนาการี]]<ref name="daniels">{{cite journal |last = Daniels |first = P.T. |title = Writing systems of major and minor languages |date = January 2008 }}</ref><ref name="masica" />
⚫
|sample=Siddham.svg
⚫
* [[อักษรเบงกอล-อัสสัม]]
⚫
|imagesize=96px
** [[ชุดตัวอัดษรอัสสัม]]
** [[ชุดตัวอักษรเบงกอล]]
⚫
** [[อักษรติรหุตา|ชุดตัวอักษรติรหุตา]]
* [[อักษรโอริยา]]<ref>Handbook of Literacy in Akshara Orthography, R. Malatesha Joshi, Catherine McBride (2019), p.&nbsp;27.</ref>
* [[อักษรเนปาล]]<ref name="masica"/>
⚫
|sample= Shukla Siddham.svg
⚫
|imagesize= 140px
|caption=คำว่า ''สิทฺธํ'' ในอักษรสิทธัม
|caption=คำว่า ''สิทฺธํ'' ในอักษรสิทธัม
|iso15924 = Sidd
|iso15924 = Sidd
|unicode=[https://www.unicode.org/charts/PDF/U11580.pdf U+11580-U+115FF]<br />
|unicode=[https://www.unicode.org/charts/PDF/U11580.pdf U+11580&ndash;U+115FF]<br />
[https://www.unicode.org/L2/L2012/12234r-n4294-siddham.pdf Final&nbsp;Accepted&nbsp;Script&nbsp;Proposal]<br />
[https://www.unicode.org/L2/L2012/12234r-n4294-siddham.pdf Final&nbsp;Accepted&nbsp;Script&nbsp;Proposal]<br />
[https://www.unicode.org/L2/L2013/13110r-n4407.pdf Variant&nbsp;Forms]
[https://www.unicode.org/L2/L2013/13110r-n4407.pdf Variant&nbsp;Forms]
|note=none
|note = none
}}
}}
'''อักษรสิทธัม''' 𑖭𑖰𑖟𑖿𑖠𑖽 ({{lang-sa|सिद्धं}} ''สิทธํ'' หมายถึง ทำให้สำเร็จหรือสมบูรณ์แล้ว, {{lang-en|Siddham script}}, {{lang-bo|སིད་དྷཾ།}}; {{zh|t=悉曇文字|p=Xītán wénzi|}}; {{lang-ja|梵字}}, ''บนจิ'') เป็นชื่อ[[อักษร]]แบบหนึ่งของ[[อินเดียตอนเหนือ]] ที่นิยมใช้เขียน[[ภาษาสันสกฤต]] มีที่มาจาก[[อักษรพราหมี]] โดยผ่านการพัฒนาจาก[[อักษรคุปตะ]] ซึ่งก่อให้เกิดเป็น[[อักษรเทวนาครี]]ในเวลาต่อมา และเกิดเป็นอักษรอื่นๆ จำนวนมากใน[[เอเชีย]] เช่น [[อักษรทิเบต]] เป็นต้น อักษรสิทธัมเผยแพร่พร้อมคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าไปสู่จีนและญี่ปุ่นตามลำดับ ตั้งแต่ พ.ศ. 1349 โดยคูไก (空海) ผู้เรียนภาษาสันสกฤตและศาสนาพุทธจากจีน ในญี่ปุ่นเรียกอักษรนี้ว่า "บนจิ" เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน ปัจจุบันอักษรสิทธัมยังคงใช้ในการประกอบพิธีกรรมของนิกายชิงงง (真言宗, มนตรยาน) ในประเทศญี่ปุ่น
'''อักษรสิทธัม''' ({{lang-sa|सिद्धं}} ''สิทธํ'' หมายถึง ทำให้สำเร็จหรือสมบูรณ์แล้ว, {{lang-en|Siddham script}}, {{lang-bo|སིད་དྷཾ།}}; {{zh|t=悉曇文字|p=Xītán wénzi|}}; {{lang-ja|梵字}}, ''บนจิ'') เป็นชื่อ[[อักษร]]แบบหนึ่งของ[[อินเดียตอนเหนือ]] ที่นิยมใช้เขียน[[ภาษาสันสกฤต]] มีที่มาจาก[[อักษรพราหมี]] โดยผ่านการพัฒนาจาก[[อักษรคุปตะ]] ซึ่งก่อให้เกิดเป็น[[อักษรเทวนาครี]]ในเวลาต่อมา และเกิดเป็นอักษรอื่นๆ จำนวนมากใน[[เอเชีย]] เช่น [[อักษรทิเบต]] เป็นต้น อักษรสิทธัมเผยแพร่พร้อมคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าไปสู่จีนและญี่ปุ่นตามลำดับ ตั้งแต่ พ.ศ. 1349 โดยคูไก (空海) ผู้เรียนภาษาสันสกฤตและศาสนาพุทธจากจีน ในญี่ปุ่นเรียกอักษรนี้ว่า "บนจิ" เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน ปัจจุบันอักษรสิทธัมยังคงใช้ในการประกอบพิธีกรรมของนิกายชิงงง (真言宗, มนตรยาน) ในประเทศญี่ปุ่น


== สระ ==
== สระ ==
บรรทัด 178: บรรทัด 186:
Hello in Siddham script.svg|คำว่า "สวัสดี"
Hello in Siddham script.svg|คำว่า "สวัสดี"
</gallery>
</gallery>

== ดูเพิ่ม ==
* [[ระบบการเขียน]]
* [[อักษร]]


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==
{{Reflist}}
⚫
*John Stevens. ''Sacred Calligraphy of the East''. (Boston: Shambala, 1995)

⚫
*Taikō Yamasaki. ''Shingon: Japanese Esoteric Buddhism''. (Fresno: Shingon Buddhist International Institute, 1988)
=== ข้อมูล ===
⚫
* [http://www.omniglot.com/writing/siddham.htm อักษรสิทธัม]
{{refbegin}}
* ''Bonji Taikan'' (梵字大鑑). (Tōkyō: Meicho Fukyūkai, 1983)
* Chaudhuri, Saroj Kumar (1998). [https://web.archive.org/web/20131003111835/http://www.sino-platonic.org/complete/spp088_siddham_china_japan.pdf Siddham in China and Japan], Sino-Platonic papers No. 88
* {{citation |url = http://www.emuseum.jp/detail/100625/001/004?word=&d_lang=en&s_lang=&class=&title=&c_e=&region=&era=&cptype=&owner=&pos=1&num=1&mode=&century=t |year=2018 |website=e-Museum |title=Sanskrit Version of Heart Sutra and Viyaya Dharani |last = e-Museum |first = National Treasures & Important Cultural Properties of National Museums, Japan }}
⚫
* Stevens, John. ''Sacred Calligraphy of the East''. (Boston, MA: Shambala, 1995.)
* Van Gulik, R.H. ''Siddham: An Essay on the History of Sanskrit Studies in China and Japan'' (New Delhi, Jayyed Press, 1981).
⚫
* Yamasaki, Taikō. ''Shingon: Japanese Esoteric Buddhism''. (Fresno: Shingon Buddhist International Institute, 1988.)
{{refend}}

== แหล่งข้อมูลอื่น ==
{{Commons category|Siddham script}}
* Fonts:
** [https://github.com/googlefonts/noto-fonts/tree/master/hinted/ttf/NotoSansSiddham Noto Sans Siddham] from the [[Noto fonts]] project
** [http://mihafont.seesaa.net/category/8954752-1.html Muktamsiddham—Free Unicode Siddham font]
** [http://azahuse.web.fc2.com/sansc.html ApDevaSiddham]—(Japanese) Free Unicode 8.0 Siddham Font ([http://siddham.shikisokuzekuu.net/ mirror])
⚫
* [http://www.omniglot.com/writing/siddham.htm Siddham alphabet on Omniglot]
* [http://www.siddham.org/yuan_english/mantra/main_mantra.html Examples of Siddham mantras] Chinese language website.
* [http://www.visiblemantra.org Visible Mantra] an extensive collection of mantras and some sūtras in Siddhaṃ script
* [http://www.mandalar.com/DisplayJ/Bonji/index.html Bonji Siddham] Character and Pronunciation
* [https://web.archive.org/web/20080104215817/http://my.opera.com/siddham SiddhamKey] Software for inputting Siddham characters

{{-}}


{{อักษรพราหมี}}
{{อักษรพราหมี}}
{{Authority control}}


[[หมวดหมู่:อักษร|สิทธัม]]
[[หมวดหมู่:อักษร|สิทธัม]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:17, 7 ตุลาคม 2565

อักษรสิทธัม
คำว่า สิทฺธํ ในอักษรสิทธัม
ชนิดอักษรสระประกอบ
ภาษาพูดสันสกฤต
ช่วงยุคป. ปลายคริสต์ศตวรรษที่ 6[1] – ป. ค.ศ. 1200[หมายเหตุ 1]
ระบบแม่
ระบบลูก
ระบบพี่น้องอักษรศารทา,[2][3][5] อักษรทิเบต[4]
ช่วงยูนิโคดU+11580–U+115FF

Final Accepted Script Proposal

Variant Forms
ISO 15924Sidd
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพราหมียังไม่เป็นที่ยอมรับ

อักษรสิทธัม (สันสกฤต: सिद्धं สิทธํ หมายถึง ทำให้สำเร็จหรือสมบูรณ์แล้ว, อังกฤษ: Siddham script, ทิเบต: སིད་དྷཾ།; จีน: 悉曇文字; พินอิน: Xītán wénzi; ญี่ปุ่น: 梵字, บนจิ) เป็นชื่ออักษรแบบหนึ่งของอินเดียตอนเหนือ ที่นิยมใช้เขียนภาษาสันสกฤต มีที่มาจากอักษรพราหมี โดยผ่านการพัฒนาจากอักษรคุปตะ ซึ่งก่อให้เกิดเป็นอักษรเทวนาครีในเวลาต่อมา และเกิดเป็นอักษรอื่นๆ จำนวนมากในเอเชีย เช่น อักษรทิเบต เป็นต้น อักษรสิทธัมเผยแพร่พร้อมคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าไปสู่จีนและญี่ปุ่นตามลำดับ ตั้งแต่ พ.ศ. 1349 โดยคูไก (空海) ผู้เรียนภาษาสันสกฤตและศาสนาพุทธจากจีน ในญี่ปุ่นเรียกอักษรนี้ว่า "บนจิ" เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน ปัจจุบันอักษรสิทธัมยังคงใช้ในการประกอบพิธีกรรมของนิกายชิงงง (真言宗, มนตรยาน) ในประเทศญี่ปุ่น

สระ

รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย ()		 รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย ()
𑖀 อ a 𑖁 อา ā
𑖂 อิ i 𑖃 อี ī
𑖄 อุ u 𑖅 อู ū
𑖊 เอ e 𑖋 ไอ ai
𑖌 โอ o 𑖍 เอา au
𑖀𑖽 อํ aṃ 𑖀𑖾 อะห์ aḥ
รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย ()		 รูปสระลอย อักษรสิทธัม เทียบอักษรไทย เทียบอักษรโรมัน รูปสระจม ประสมกับ
พยัญชนะ กฺย ()
𑖆 ฤ ṛ 𑖇 ฤๅ ṝ
𑖈 ฦ ḷ 𑖉 ฦๅ ḹ
Alternative forms

𑖀𑖲 อา ā
𑗘 อิ i
อิ i
𑗚 อี ī
อี ī
𑗛 อุ u
อู ū
โอ o
เอา au
𑖀𑖼 อํ aṃ

พยัญชนะ

เสียงพยัญชนะหยุด เสียงพยัญชนะเปิด เสียงพยัญชนะเสียดแทรก
อโฆษะ สิถิล อโฆษะ ธนิต โฆษะ สิถิล โฆษะ ธนิต นาสิก
กัณฐชะ 𑖮 ห h
Velar 𑖎 ก k 𑖏 ข kh 𑖐 ค g 𑖑 ฆ gh 𑖒 ง ṅ
ตาลุชะ 𑖓 จ c 𑖔 ฉ ch 𑖕 ช j 𑖖 ฌ jh 𑖗 ญ ñ 𑖧 ย y 𑖫 ศ ś
มุทธชะ 𑖘 ฏ ṭ 𑖙 ฐ ṭh 𑖚 ฑ ḍ 𑖛 ฒ ḍh 𑖜 ณ ṇ 𑖨 ร r 𑖬 ษ ṣ
ทันตชะ 𑖝 ต t 𑖞 ถ th 𑖟 ท d 𑖠 ธ dh 𑖡 น n 𑖩 ล l 𑖭 ส s
โอฏฐชะ 𑖢 ป p 𑖣 ผ ph 𑖤 พ b 𑖥 ภ bh 𑖦 ม m
ทันโตฏฐชะ 𑖪 ว v
Conjuncts in alphabet
𑖎𑖿𑖬 kṣ 𑖩𑖿𑖩𑖽 llaṃ
Alternative forms

ฉ ch
ช j
ญ ñ
ฏ ṭ
ฐ ṭh
ฒ ḍh
ฒ ḍh
ณ ṇ
ณ ṇ
ถ th
ถ th
ธ dh
น n
ม m
ศ ś
ศ ś
ว v

ระเบียงภาพ

อ้างอิง

  1. ↑ Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century. Delhi: Pearson. p. 43. ISBN 9788131716779.
  2. ↑ 2.0 2.1 https://archive.org/details/epigraphyindianepigraphyrichardsalmonoup_908_D/mode/2up,p39-41 [ลิงก์เสีย]
  3. ↑ 3.0 3.1 Malatesha Joshi, R.; McBride, Catherine (11 June 2019). Handbook of Literacy in Akshara Orthography. ISBN 9783030059774.
  4. ↑ 4.0 4.1 Daniels, P.T. (January 2008). "Writing systems of major and minor languages". {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Masica, Colin (1993). The Indo-Aryan languages. p. 143.
  6. ↑ Handbook of Literacy in Akshara Orthography, R. Malatesha Joshi, Catherine McBride (2019), p. 27.

ข้อมูล

  • Bonji Taikan (梵字大鑑). (Tōkyō: Meicho Fukyūkai, 1983)
  • Chaudhuri, Saroj Kumar (1998). Siddham in China and Japan, Sino-Platonic papers No. 88
  • e-Museum, National Treasures & Important Cultural Properties of National Museums, Japan (2018), "Sanskrit Version of Heart Sutra and Viyaya Dharani", e-Museum
  • Stevens, John. Sacred Calligraphy of the East. (Boston, MA: Shambala, 1995.)
  • Van Gulik, R.H. Siddham: An Essay on the History of Sanskrit Studies in China and Japan (New Delhi, Jayyed Press, 1981).
  • Yamasaki, Taikō. Shingon: Japanese Esoteric Buddhism. (Fresno: Shingon Buddhist International Institute, 1988.)

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อักษรสิทธัม


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "หมายเหตุ" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="หมายเหตุ"/> ที่สอดคล้องกัน

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อักษรสิทธัม&oldid=10331433"