อักษรฟราเซอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อักษรฟราเซอร์/อักษรลีสู่
ชนิดอักษรสระ-พยัญชนะ
ภาษาพูดภาษาลีสู่
ผู้ประดิษฐ์เจมส์ ออสตรัม ฟราเซอร์
ช่วงยุคประมาณ พ.ศ. 2458 (ค.ศ. 1915)–ปัจจุบัน
ระบบแม่
อักษรประดิษฐ์ (พื้นฐานอักษรละติน)
  • อักษรฟราเซอร์/อักษรลีสู่
ช่วงยูนิโคดU+A4D0–U+A4FF
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด

อักษรฟราเซอร์ (Fraser) หรือ อักษรลีสู่ (Lisu) ประดิษฐ์เมื่อราว พ.ศ. 2458 โดย เจมส์ ออสตรัม ฟราเซอร์ (James Ostram Fraser) มิชชันนารีผู้ทำงานกับชาวลีสู่ในจีน ตั้งแต่ พ.ศ. 2453 – 2492 ในระหว่างนั้น ฟราเซอร์หัดพูดภาษาจีนและภาษาลีสู่ เขาแปลคัมภีร์ไบเบิลเป็นภาษาลีสู่ด้วยอักษรของเขาและประดิษฐ์ตัวโน้ตสำหรับชาวลีสู่ด้วย พ.ศ. 2535 รัฐบาลจีนยอมรับอักษรฟราเซอร์เป็นอักษรราชการสำหรับภาษาลีสู่ ประกอบด้วยอักษรละตินตัวใหญ่ บางตัวถูกหมุนไปหรือกลับด้าน แสดงเสียงวรรณยุกต์ด้วยเครื่องหมายวรรคตอน

ใช้เขียน[แก้]

ยูนิโคด[แก้]

ลีสู่ (ชื่อตามมาตรฐานยูนิโคด)
Unicode.org chart (PDF)
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+A4Dx
U+A4Ex
U+A4Fx


อ้างอิง[แก้]