แดวู

แดวู
	รถดีเซลรางปรับอากาศแดวู ขณะจอดที่สถานีรถไฟดอนเมือง
	เบาะของรถดีเซลรางปรับอากาศแดวู
ผู้ผลิต	บริษัท แดวูอุตสาหกรรมหนัก จำกัด
ผลิตที่	ประเทศเกาหลีใต้
สายการผลิต	พ.ศ. 2538–2539
ตกแต่งใหม่	พ.ศ. 2553–ปัจจุบัน
จำนวนผลิต	40 คัน
จัดขบวน	กซข.ป.+กซม.ป.+กซข.ป.
หมายเลขตัวรถ	2513–2544 (มีห้องขับ), 2121–2128 (ไม่มีห้องขับ)
ความจุ	76, 80 ที่นั่ง
ผู้ดำเนินงาน	การรถไฟแห่งประเทศไทย
โรงซ่อมบำรุง	โรงรถดีเซลรางกรุงเทพฯ
สายที่ให้บริการ	สายเหนือ: กรุงเทพฯ–เชียงใหม่; สายตะวันออกเฉียงเหนือ: กรุงเทพฯ–อุบลราชธานี; สายใต้: กรุงเทพฯ–สุราษฎร์ธานี–ยะลา;
คุณลักษณะ
วัสดุตัวถัง	สแตนเลส
ทางเข้า	2
จำนวนประตู	2
ความเร็วสูงสุด	160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
Engine(s)	Cummins NTA 855-R1
กำลังขับเคลื่อน	350 แรงม้า ที่ 2,100 รอบต่อนาที
ชุดส่งกำลัง	Voith รุ่น T211RZ
ระบบจ่ายไฟฟ้า	ไม่มี
ช่วงกว้างราง	1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in) มีเตอร์เกจ

รถดีเซลรางแดวู (อังกฤษ: Daewoo Diesel Railcar) เป็นรถดีเซลรางปรับอากาศของการรถไฟแห่งประเทศไทย และเป็นรถดีเซลรางที่มีความเร็วสูงสุดในประเทศไทย อยู่ที่ 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มีจำนวนรถทั้งสิ้น 40 คัน (ไม่นับรวมรถที่ดัดแปลงเป็นรถนอน)

รุ่น[แก้]

รุ่น 20

เอพีดี (APD.) กซข.ป. หมายเลข 2513–2524 (มีห้องขับ) จำนวน 12 คัน
เอพีเอ็น (APN.) กซม.ป. หมายเลข 2121–2128 (ไม่มีห้องขับ) จำนวน 8 คัน

รุ่น 60

เอพีดี (APD.) กซข.ป. หมายเลข 2525–2544 (มีห้องขับ) จำนวน 20 คัน
เอเอ็นที (ANT.) พซม.ป. หมายเลข 2101–2140 (เป็นรถพ่วงและไม่มีห้องขับ) จำนวน 40 คัน โดยในปัจจุบันไม่ได้พ่วงกับรถดีเซลรางแดวู กลายเป็น บนท.ป. หมายเลข 1101 - 1140 (รถปรับอากาศนั่งและนอนชั้นที่ 2) มีพ่วงอยู่ในขบวนรถด่วนที่ 83/84 (กรุงเทพฯ-ตรัง-กรุงเทพฯ) และรถด่วนขบวนที่ 85/86 (กรุงเทพฯ-นครศรีธรรมราช-กรุงเทพฯ)

ข้อมูลทั่วไป[แก้]

ประเภท รถดีเซลรางปรับอากาศ (Air Conditioner Diesel Rail Car)
เครื่องยนต์ Cummins NTA 855-R1
กำลังขับเคลื่อน 350 แรงม้า ที่ 2,100 รอบต่อนาที
ระบบขับเคลื่อน ใช้เครื่องถ่ายทอดกำลังแบบไฮดรอลิค ควบคุมโดยอัตโนมัติ พร้อมวงจรเปลี่ยนทิศทางการขับภายในตัว ของ Voith รุ่น T211RZ
การจัดวางล้อ แคร่ 2 - 4 ล้อ ระบบกันสะเทือนแบบแหนบลม (Air Spring)
ระบบห้ามล้อ ลมอัด (Air Brake)
ความเร็วสูงสุด 160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
ระบบปรับอากาศ Sigma RPR40LX1
ประตูขึ้น-ลงรถ เป็นประตูแบบเลื่อนอัตโนมัติ บานเดียว
ประตูกั้นภายในรถ เป็นประตูแบบเลื่อนอัตโนมัติ แยกเป็นสองบาน ซ้าย-ขวา ใช้ปุ่มกดเปิด-ปิด
เบาะนั่ง เบาะนวม ชุดละ 2 ที่นั่ง สามารถปรับเอนได้ มีถาดวางอาหารหลังเบาะ สามารถหมุนกลับด้านเบาะได้ ตามทิศทางที่รถวิ่ง
จำนวนที่นั่ง 76 ที่นั่ง (มีห้องขับ), 80 ที่นั่ง (ไม่มีห้องขับ)
ผู้ผลิต บริษัท แดวูอุตสาหกรรมหนัก จำกัด (Daewoo Haevy Industries ltd.) ประเทศเกาหลีใต้
ราคาต่อคัน
- 28,471,378.83 บาท (หมายเลข 2513–2524 และ 2121–2128)
- 31,597,970.70 บาท (หมายเลข 2525–2544)
- 31.5 ล้านบาท (อดีตหมายเลข 2101–2140)
วันที่เริ่มใช้งาน
- 14 ตุลาคม – 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2538 (หมายเลข 2513–2524)
- 14 ตุลาคม พ.ศ. 2538 (หมายเลข 2121–2128)
- 27 มิถุนายน – 27 กันยายน พ.ศ. 2539 (หมายเลข 2525–2544)

ปัญหาและข้อวิจารณ์[แก้]

เรือด[แก้]

ในช่วงปลาย พ.ศ. 2550 – ต้น พ.ศ. 2551 ได้พบเรือดบนเบาะในตู้โดยสารของแดวู^[1]^[2]^[3] ทำให้ขบวนรถที่ใช้รถดีเซลรางแดวูหลายขบวนต้องงดให้บริการหรือใช้รถดีเซลรางสปรินเทอร์ทำการแทน เพื่อกำจัดเรือดและเปลี่ยนเบาะเป็นแบบใหม่

เบาะกำมะหยี่แบบเก่า เป็นแหล่งสะสมเรือด
เบาะแบบใหม่

อุบัติเหตุ[แก้]

แดวูเป็นรถดีเซลรางที่ทำความเร็วได้ถึง 160 กิโลเมตร/ชั่วโมง จนเป็นสาเหตุทำให้เกิดอุบัติเหตุหลายครั้ง เนื่องจากมีจุดตัดที่ไม่มีเครื่องกั้นหรือทางลักผ่านหลายจุด และผู้ขับขี่พาหนะทางถนนไม่เคารพกฎจราจร^[4] ทำให้แดวูต้องเปลี่ยนเสียงหวีดใหม่ เป็นเสียงหวีดยี่ห้อ Nathan AirChime รุ่น K3LA คล้ายกับที่ใช้ในรถจักรของแอ็มแทร็กในสหรัฐ

ขบวนรถที่ให้บริการ[แก้]

ปัจจุบัน

ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 3/4 กรุงเทพฯ–สวรรคโลก–ศิลาอาสน์–กรุงเทพฯ (วิ่งแทนสปรินเตอร์เป็นบางครั้ง)**ปัจจุบันยกเลิกชั่วคราว
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 7/8 กรุงเทพฯ–เชียงใหม่–กรุงเทพฯ
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 21/22 กรุงเทพฯ–อุบลราชธานี–กรุงเทพฯ
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 39/40 กรุงเทพฯ–สุราษฎร์ธานี–กรุงเทพฯ
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 41/42 กรุงเทพฯ–ยะลา–กรุงเทพฯ (ปัจจุบันยกเลิกชั่วคราว)
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 43/44 กรุงเทพฯ–สุราษฎร์ธานี–กรุงเทพฯ

อดีต

ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 9/10 กรุงเทพฯ–เชียงใหม่–กรุงเทพฯ (ปัจจุบันยกเลิกการเดินรถแล้ว)
ขบวนรถด่วนที่ 70/71กรุงเทพฯ–อุบลราชธานี–กรุงเทพฯ (วิ่งแทนทีเอชเอ็นเป็นบางครั้ง)^[5]
ขบวนรถด่วนที่ 73/72 กรุงเทพฯ–ศีขรภูมิ–กรุงเทพฯ (วิ่งแทนทีเอชเอ็นเป็นบางครั้ง)
ขบวนรถด่วนพิเศษระหว่างประเทศที่ 947/948 และ 949/950 ชุมทางหาดใหญ่–ปาดังเบซาร์–ชุมทางหาดใหญ่ (ปัจจุบันใช้รถจักรดีเซลพ่วง บชส.ชั้น3 ทำขบวนแทน)

รถดีเซลรางแดวู หมายเลข 2544 ขณะจอดที่สถานีรถไฟดอนเมือง
รถดีเซลรางแดวู หมายเลข 2515 ขณะจอดที่สถานีรถไฟกรุงเทพ
ด้านข้างของขบวนรถด่วนพิเศษที่ 9 กรุงเทพฯ–เชียงใหม่ (ในขณะนั้น) ขณะวิ่งผ่านชานชาลาที่ 2 สถานีรถไฟอยุธยา
ขบวนรถด่วนพิเศษที่ 40 สุราษฏร์ธานี–กรุงเทพฯ ที่ชานชาลาที่ 1 สถานีรถไฟหัวหิน

อ้างอิง[แก้]

↑ "ตัวเรือด บุกดีเซลราง Daewoo". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
↑ "กองทัพ'ตัวเรือด'ระบาดในเบาะรถไฟ - รุมกัดผู้โดยสาร". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
↑ "ขนลุกไต่ยุ่บยั่บ ตัวเรือด ในเบาะนั่งรถไฟ". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
↑ "เรื่องน่ารู้ก่อนโดยสารรถไฟไทย". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
↑ "เล่าเรื่องรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

[1] "ตัวเรือด บุกดีเซลราง Daewoo". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

[2] "กองทัพ'ตัวเรือด'ระบาดในเบาะรถไฟ - รุมกัดผู้โดยสาร". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

[3] "ขนลุกไต่ยุ่บยั่บ ตัวเรือด ในเบาะนั่งรถไฟ". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

[4] "เรื่องน่ารู้ก่อนโดยสารรถไฟไทย". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

[5] "เล่าเรื่องรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ". สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]