ภาษาโลร์

ภาษาโลร์
	ถิ่นเหนือ: زۊن لٛۏری; ถิ่นใต้: لُرِیَ بُزُرْگ
ออกเสียง	[loriː]
ประเทศที่มีการพูด	ประเทศอิหร่าน; บางหมู่บ้านในภาคตะวันออกของประเทศอิรัก
ภูมิภาค	ซากรอสใต้
ชาติพันธุ์	ชาวโลร์
จำนวนผู้พูด	unknown (undated figure of 4–5 ล้านคน)
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน อินโด-อิเรเนียน อิหร่าน ตะวันตก ตะวันตกเฉียงใต้ ภาษาโลร์; ; ; ; ;
ภาษาถิ่น	โลร์กลาง (มินจัล) แบฆทียอรี โลร์ใต้ คุมซารี
รหัสภาษา
ISO 639-3	มีหลากหลาย:; lrc — โลร์เหนือ; bqi — แบฆทียอรี; luz — โลร์ใต้

โลร์ (โลร์ถิ่นเหนือ: لٛۏری, อักษรโรมัน: Łôrī, โลร์ถิ่นใต้: لُرِی, อักษรโรมัน: Lorī) เป็นภาษากลุ่มอิหร่านทางตะวันตกเฉียงใต้ที่พูดโดยชาวโลร์ซึ่งเป็นชนกลุ่มอิหร่านในเอเชียตะวันตก ภาษาถิ่นของภาษาโลร์มีที่มาจากภาษาเปอร์เซียกลาง โดยประกอบด้วยภาษาโลร์ถิ่นกลาง, ภาษาโลร์ถิ่นแบฆทียอรี,^[3]^[5] และภาษาโลร์ถิ่นใต้^[3]^[5] ผู้พูดภาษานี้เป็นภาษาหลักคือชาวแบฆทียอรีและชาวโลร์ใต้^[6] ในประเทศอิหร่าน

ประวัติ[แก้]

ภาษาโลร์เป็นภาษาที่ยังมีผู้ใช้อยู่ที่มีความใกล้ชิดกับภาษาเปอร์เซียเก่าและภาษาเปอร์เซียกลางมากที่สุด^[7] ภาษานี้สืบทอดมาจากภาษาเปอร์เซียกลาง (ปาร์ซิก)^[3]^[8] โดยอยู่ใน กลุ่มเปอร์ซิด หรือ กลุ่มซากรอสตอนใต้ และมีศัพท์คล้ายกับภาษาเปอร์เซียสมัยใหม่ โดยมีความแตกต่างหลักอยู่ที่ระบบเสียง^[9]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

↑ Northern Luri ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
↑ Dougherty, Beth K.; Ghareeb, Edmund A. (2013). Historical Dictionary of Iraq. Historical Dictionaries of Asia, Oceania, and the Middle East (2nd ed.). Lanham: Scarecrow Press. p. 209. ISBN 978-0-8108-6845-8.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 Anonby, Erik John (July 2003). "Update on Luri: How many languages?" (PDF). Journal of the Royal Asiatic Society. Series 3. 13 (2): 171–197. doi:10.1017/S1356186303003067. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-09-11. สืบค้นเมื่อ 2021-03-14.
↑ Anonby, Erik J. (20 December 2012). "LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status". Encyclopædia Iranica. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14. In 2003, the Lori-speaking population in Iran was estimated at 4.2 million speakers, or about 6 percent of the national figure (Anonby, 2003b, p. 173). Given the nationwide growth in population since then, the number of Lori speakers in 2012 is likely closer to 5 million.
↑ ^5.0 ^5.1 G. R. Fazel, ‘Lur’, in Muslim Peoples: A World Ethnographic Survey, ed. R. V. Weekes (Westport, 1984), pp. 446–447
↑ Limbert, John (Spring 1968). "The Origin and Appearance of the Kurds in Pre-Islamic Iran". Iranian Studies. 1 (2): 41–51. doi:10.1080/00210866808701350. JSTOR 4309997.
↑ C.S. Coon, "Iran:Demography and Ethnography" in Encyclopaedia of Islam, Volume IV, E. J. Brill, pp 10,8.
↑ Stilo, Donald (15 December 2007). "Isfahan xxi. PROVINCIAL DIALECTS". Encyclopædia Iranica. Vol. XIV, fasc. 1. pp. 93–112. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14. While the modern SWI languages, for instance, Persian, Lori-Baḵtiāri and others, are derived directly from Old Persian through Middle Persian/Pahlavi
↑ Digard, J.-P.; Windfuhr, G. L.; Ittig, A. (15 December 1988). "BAḴTĪĀRĪ TRIBE ii. The Baḵtīārī Dialect". Encyclopædia Iranica. Vol. III, fasc. 5. pp. 553–560. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14.

อ่านเพิ่ม[แก้]

Freidl, Erika. 2015. Warm Hearts and Sharp Tongues: Life in 555 Proverbs from the Zagros Mountains of Iran. Vienna: New Academic Press. ISBN 978-3-7003-1925-2
F. Vahman and G. Asatrian, Poetry of the Baxtiārīs: Love Poems, Wedding Songs, Lullabies, Laments, Copenhagen, 1995.[1]

แหลงข้อมูลอื่น[แก้]

Bakhtiari tribe Lori dialect, Encyclopædia Iranica
Luri language: How many languages? - By Erik John Anonby - The Royal Asiatic Society, 2003 - Printed in the UK เก็บถาวร 2015-05-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

[1] Northern Luri ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)

[Beth_Dougherty;_Edmund_Ghareeb_(2013)_p_209-2] Dougherty, Beth K.; Ghareeb, Edmund A. (2013). Historical Dictionary of Iraq. Historical Dictionaries of Asia, Oceania, and the Middle East (2nd ed.). Lanham: Scarecrow Press. p. 209. ISBN 978-0-8108-6845-8.

[Erik_John_Anonby_2003_pp_171-197-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 Anonby, Erik John (July 2003). "Update on Luri: How many languages?" (PDF). Journal of the Royal Asiatic Society. Series 3. 13 (2): 171–197. doi:10.1017/S1356186303003067. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-09-11. สืบค้นเมื่อ 2021-03-14.

[4] Anonby, Erik J. (20 December 2012). "LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status". Encyclopædia Iranica. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14. In 2003, the Lori-speaking population in Iran was estimated at 4.2 million speakers, or about 6 percent of the national figure (Anonby, 2003b, p. 173). Given the nationwide growth in population since then, the number of Lori speakers in 2012 is likely closer to 5 million.

[R._Fazel_1984-5] 5.0 ^5.1 G. R. Fazel, ‘Lur’, in Muslim Peoples: A World Ethnographic Survey, ed. R. V. Weekes (Westport, 1984), pp. 446–447

[6] Limbert, John (Spring 1968). "The Origin and Appearance of the Kurds in Pre-Islamic Iran". Iranian Studies. 1 (2): 41–51. doi:10.1080/00210866808701350. JSTOR 4309997.

[7] C.S. Coon, "Iran:Demography and Ethnography" in Encyclopaedia of Islam, Volume IV, E. J. Brill, pp 10,8.

[8] Stilo, Donald (15 December 2007). "Isfahan xxi. PROVINCIAL DIALECTS". Encyclopædia Iranica. Vol. XIV, fasc. 1. pp. 93–112. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14. While the modern SWI languages, for instance, Persian, Lori-Baḵtiāri and others, are derived directly from Old Persian through Middle Persian/Pahlavi

[iranica1-9] Digard, J.-P.; Windfuhr, G. L.; Ittig, A. (15 December 1988). "BAḴTĪĀRĪ TRIBE ii. The Baḵtīārī Dialect". Encyclopædia Iranica. Vol. III, fasc. 5. pp. 553–560. ISSN 2330-4804. สืบค้นเมื่อ 2019-04-14.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]