ข้ามไปเนื้อหา

ราชวงศ์อ็องฌู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สัญลักษณ์ที่ใช้บนเหรียญโดยชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอ็องฌูและพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรเนเปิลส์

ราชวงศ์อ็องฌู หรือ ราชวงศ์อ็องเฌอแว็ง (ฝรั่งเศส: Andegavinus, เสียงอ่านภาษาฝรั่งเศส: [ˈændʒəvɪn] (จากภาษาฝรั่งเศสเก่าจากภาษาละตินยุคกลางที่มาจากคำว่า Andegavia, อ็องฌู, ฝรั่งเศส); อังกฤษ: House of Anjou) เป็นชื่อที่ใช้สำหรับผู้ที่พำนักอยู่ที่อ็องฌูที่เดิมเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรฝรั่งเศส และรวมทั้งผู้ที่พำนักอยู่ที่อ็องเฌ (Angers) ด้วย

นอกจากนั้นแล้วก็ยังเป็นคำที่ใช้สำหรับตระกูลจากสมัยกลางหลายตระกูลที่เริ่มมาจากเคานต์ (หรือดยุคตั้งแต่ ค.ศ. 1360) ของทางตะวันตกของอ็องฌู ซึ่งใช้คำว่า “อ็องเฌอแว็ง” (angevin) เป็นคำคุณศัพท์ ราชวงศ์อ็องฌูสืบเชื้อสายมาจากขุนนางชื่อ “แองเชลแจร์[1] (Ingelger)

ราชวงศ์อ็องฌูต่อมาขยายอำนาจการปกครองในบริเวณที่กว้างออกไปจากอ็องฌูเป็นอันมากที่รวมทั้งราชอาณาจักรอังกฤษ ราชอาณาจักรไอร์แลนด์ ราชอาณาจักรฮังการี ราชอาณาจักรโครเอเชีย ราชอาณาจักรโปแลนด์ ราชอาณาจักรเนเปิลส์และซิซิลี ราชอาณาจักรอัลเบเนีย และ ราชอาณาจักรเยรูซาเลม

อ้างอิง

[แก้]
  1. Vauchez, Encyclopedia of the Middle Ages, 65.

ดูเพิ่ม

[แก้]