ข้ามไปเนื้อหา

รัฐและดินแดนสหภาพของประเทศอินเดีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รัฐและดินแดนสหภาพของประเทศอินเดีย
หมวดหมู่สหพันธรัฐ
ที่ตั้งสาธารณรัฐอินเดีย
จำนวน28 รัฐ
8 ดินแดนสหภาพ
ประชากร
พื้นที่
หน่วยการปกครองมณฑล (Division), อำเภอ (District)

ประเทศอินเดียเป็นสหพันธรัฐ ประกอบด้วย 28 รัฐ และ 8 ดินแดนสหภาพ[1] รวมทั้งหมด 36 หน่วยการปกครอง

รายชื่อ

[แก้]
มหาสมุทรอินเดียอ่าวเบงกอลทะเลอันดามันทะเลอาหรับทะเลลักกาดีฟSiachen Glacierหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์จัณฑีครห์ดาดราและนครหเวลีดามันและดีอูเดลีลักษทวีปปุทุจเจรีปุทุจเจรีปุทุจเจรีรัฐอานธรประเทศรัฐอรุณาจัลประเทศรัฐอัสสัมรัฐพิหารรัฐฉัตตีสครห์รัฐกัวรัฐคุชราตรัฐหรยาณารัฐหิมาจัลประเทศรัฐชัมมูและกัศมีร์รัฐฌาร์ขัณฑ์รัฐกรณาฏกะรัฐเกรละรัฐมัธยประเทศรัฐมหาราษฏระรัฐมณีปุระรัฐเมฆาลัยรัฐมิโซรัมรัฐนาคาแลนด์รัฐโอริศารัฐปัญจาบรัฐราชสถานรัฐสิกขิมรัฐทมิฬนาฑูรัฐตริปุระรัฐอุตตรประเทศรัฐอุตตราขัณฑ์รัฐเบงกอลตะวันตกประเทศอัฟกานิสถานประเทศบังคลาเทศประเทศภูฏานประเทศพม่าประเทศจีนประเทศเนปาลประเทศปากีสถานประเทศศรีลังกาประเทศทาจิกิสถานดาดราและนครหเวลีดามันและดีอูปุทุจเจรีปุทุจเจรีปุทุจเจรีปุทุจเจรีรัฐอานธรประเทศรัฐกัวรัฐคุชราตรัฐชัมมูและกัศมีร์รัฐกรณาฏกะรัฐเกรละรัฐมัธยประเทศรัฐมหาราษฏระรัฐราชสถานรัฐทมิฬนาฑูประเทศปากีสถานประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกาประเทศศรีลังกา
แผนที่แสดง 28 รัฐ และ 8 ดินแดนสหภาพของประเทศอินเดีย (คลิกที่แผนที่เพื่อไปยังบทความของแต่ละรัฐและดินแดนสหภาพ)


รัฐ

[แก้]
รัฐ ISO 3166-2:IN รหัส
ทะเบียนรถ 		สภาเขต เมืองหลวง เมืองใหญ่สุด วันที่จัดตั้ง ประชากร[2] พื้นที่
(ตร.กม.) 		ภาษา
ราชการ[3] 		ภาษาราชการ
อื่น ๆ[3]
รัฐอานธรประเทศ IN-AP AP ใต้ ไฮเดอราบาด (โดยนิตินัย)
อมราวตี (โดยพฤตินัย) [4][5] 		วิศาขาปัฏฏนัม 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 49,506,799 160,205 ภาษาเตลูกู —
รัฐอรุณาจัลประเทศ IN-AR AR ตะวันออกเฉียงเหนือ อิฏานคร 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987 1,383,727 83,743 ภาษาอังกฤษ —
รัฐอัสสัม IN-AS AS ตะวันออกเฉียงเหนือ ทิสปุระ คุวาหาฏี 26 มกราคม ค.ศ. 1950 31,205,576 78,550 ภาษาอัสสัม ภาษาเบงกอล, ภาษาโบโด
รัฐพิหาร IN-BR BR ตะวันออก ปัฏนา 26 มกราคม ค.ศ. 1950 104,099,452 94,163 ภาษาฮินดี ภาษาอูรดู
รัฐฉัตตีสครห์ IN-CT CG กลาง นยารายปุระ รายปุระ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2000 25,545,198 135,194 ภาษาฮินดี —
รัฐกัว IN-GA GA ตะวันตก ปณชี วัชกู ดา กามา 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1987 1,458,545 3,702 ภาษากงกณี ภาษาอังกฤษ, ภาษามราฐี
รัฐคุชราต IN-GJ GJ ตะวันตก คานธีนคร อะห์มดาบาด 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1960 60,439,692 196,024 ภาษาคุชราต —
รัฐหรยาณา IN-HR HR เหนือ จัณฑีครห์ ฟรีดาบาด 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1966 25,351,462 44,212 ภาษาฮินดี ภาษาปัญจาบ[6][7]
รัฐหิมาจัลประเทศ IN-HP HP เหนือ ศิมลา (ฤดูร้อน)
ธรรมศาลา (ฤดูหนาว)[8] 		ศิมลา 25 มกราคม ค.ศ. 1971 6,864,602 55,673 ภาษาฮินดี ภาษาสันสกฤต[9]
รัฐฌารขัณฑ์ IN-JH JH ตะวันออก รางจี ชัมเศทปุระ 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 2000 32,988,134 74,677 ภาษาฮินดี ภาษาอูรดู[10]
รัฐกรณาฏกะ IN-KA KA ใต้ เบงคลูรู 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 61,095,297 191,791 ภาษากันนาดา ภาษาอังกฤษ
รัฐเกรละ IN-KL KL ใต้ ติรุวนันตปุรัม โกชิ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 33,406,061 38,863 ภาษามลยาฬัม ภาษาอังกฤษ
รัฐมัธยประเทศ IN-MP MP กลาง โภปาล อินโดร์ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 72,626,809 308,252 ภาษาฮินดี —
รัฐมหาราษฏระ IN-MH MH ตะวันตก มุมไบ (ฤดูร้อน)
นาคปุระ (ฤดูหนาว)[11] 		มุมไบ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1960 112,374,333 307,713 ภาษามราฐี —
รัฐมณีปุระ IN-MN MN ตะวันออกเฉียงเหนือ อิมผาล 21 มกราคม ค.ศ. 1972 2,855,794 22,347 ภาษามณีปุระ ภาษาอังกฤษ
รัฐเมฆาลัย IN-ML ML ตะวันออกเฉียงเหนือ ชิลลอง 21 มกราคม ค.ศ. 1972 2,966,889 22,720 ภาษาอังกฤษ ภาษาคาซี
รัฐมิโซรัม IN-MZ MZ ตะวันออกเฉียงเหนือ ไอซอล 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1987 1,097,206 21,081 ภาษาอังกฤษ, ภาษาฮินดี, ภาษามีโซ —
รัฐนาคาแลนด์ IN-NL NL ตะวันออกเฉียงเหนือ โกหิมา ทีมาปุระ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1963 1,978,502 16,579 ภาษาอังกฤษ —
รัฐโอฑิศา IN-OR OD ตะวันออก ภุพเนศวร 26 มกราคม ค.ศ. 1950 41,974,218 155,820 ภาษาโอริยา —
รัฐปัญจาบ IN-PB PB เหนือ จัณฑีครห์ ลุธิยานา 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1966 27,743,338 50,362 ภาษาปัญจาบ —
รัฐราชสถาน IN-RJ RJ เหนือ ชัยปุระ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 68,548,437 342,269 ภาษาฮินดี ภาษาอังกฤษ
รัฐสิกขิม IN-SK SK ตะวันออกเฉียงเหนือ กังต็อก 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1975 610,577 7,096 ภาษาอังกฤษ, ภาษาเนปาล ภาษาสิกขิม, ภาษากูรุง, ภาษาเลปชา, ภาษาลิมบู, ภาษามาคัร, ภาษาสุนุวาร์, ภาษาเนวาร์, Rai, ภาษาเศรปา, ภาษาตามาง
รัฐทมิฬนาฑู IN-TN TN ใต้ เจนไน 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 72,147,030 130,058 ภาษาทมิฬ ภาษาอังกฤษ
รัฐเตลังคานา IN-TG TS ใต้ ไฮเดอราบาด 2 มิถุนายน ค.ศ. 2014 35,193,978[12] 114,840[12] ภาษาเตลูกู, ภาษาอูรดู[13] —
รัฐตริปุระ IN-TR TR ตะวันออกเฉียงเหนือ อัครตละ 21 มกราคม ค.ศ. 1972 3,673,917 10,492 ภาษาเบงกอล, ภาษาอังกฤษ, ภาษากอกบอรอก —
รัฐอุตตรประเทศ IN-UP UP เหนือ ลัคเนา กานปุระ 26 มกราคม ค.ศ. 1950 199,812,341 243,286 ภาษาฮินดี ภาษาอูรดู
รัฐอุตตราขัณฑ์ IN-UT UK เหนือ แกร์แซน (ฤดูร้อน)
เดห์ราดูน (ฤดูหนาว)[14] 		เดห์ราดูน 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 2000 10,086,292 53,483 ภาษาฮินดี ภาษาสันสกฤต[15]
รัฐเบงกอลตะวันตก IN-WB WB ตะวันออก โกลกาตา 26 มกราคม ค.ศ. 1950 91,276,115 88,752 ภาษาเบงกอล, ภาษาเนปาล ภาษาฮินดี, ภาษาโอริยา, ภาษาปัญจาบ, ภาษาสันถาลี, ภาษาอูรดู

ดินแดนสหภาพ

[แก้]
ดินแดนสหภาพ ISO 3166-2:IN รหัส
ทะเบียนรถ 		เมืองหลวง เมืองใหญ่สุด ประชากร[2] พื้นที่
(ตร.กม.) 		ภาษา
ราชการ[3] 		ภาษาราชการ
อื่น ๆ[3]
หมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ IN-AN AN พอร์ตแบลร์ 380,581 8,249 ภาษาอังกฤษ, ภาษาฮินดี ภาษาเบงกอล, ภาษาทมิฬ, ภาษาเตลูกู, ภาษามลยาฬัม
จัณฑีครห์ IN-CH CH จัณฑีครห์ — 1,055,450 114 ภาษาอังกฤษ, ภาษาฮินดี, ภาษาปัญจาบ —
ดาดราและนครหเวลี และดามันและดีอู IN-DD DD ดามัน 586,956 603 ภาษาอังกฤษ, ภาษาคุชราต, ภาษาฮินดี ภาษากงกณี, ภาษามราฐี
เดลี IN-DL DL นิวเดลี — 16,787,941 1,490 ภาษาอังกฤษ, ภาษาฮินดี ภาษาปัญจาบ, ภาษาอูรดู[16]
ชัมมูและกัศมีร์ IN-JK JK ศรีนคร (ฤดูร้อน)
ชัมมู (ฤดูหนาว) 		ศรีนคร 12,258,433 55,538 ภาษาอังกฤษ, ภาษาอูรดู ภาษาโดกรี, ภาษากัศมีร์
ลาดัก IN-LA LA เลห์ (ฤดูร้อน)
การ์คิล (ฤดูหนาว)[17] 		เลห์ 290,492 174,852 ภาษาอังกฤษ, ภาษาลาดัก —
ลักษทวีป IN-LD LD กวรัตติ 64,473 32 ภาษาอังกฤษ, ภาษามลยาฬัม —
ปุฑุเจรี IN-PY PY ปุฑุเจรี 1,247,953 492 ภาษาอังกฤษ,[18] ภาษาทมิฬ ภาษาเตลูกู, ภาษามลยาฬัม


อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ DelhiAugust 5. "States and Union Territories" (ภาษาอังกฤษ). Know India Programme. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-08-19. สืบค้นเมื่อ 2020-04-21.
  2. ↑ 2.0 2.1 "List of states with Population, Sex Ratio and Literacy Census 2011".
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "Report of the Commissioner for linguistic minorities: 50th report (July 2012 to June 2013)" (PDF). Commissioner for Linguistic Minorities, Ministry of Minority Affairs, Government of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 8 July 2016. สืบค้นเมื่อ 14 January 2015.
  4. ↑ "After 2200 Years, Amaravati Gets Back Power!".
  5. ↑ "Data". ap.gov.in. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 August 2017. สืบค้นเมื่อ 27 June 2014.
  6. ↑ "Haryana grants second language status to Punjabi". Hindustan Times. 28 January 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-03. สืบค้นเมื่อ 2020-05-19.
  7. ↑ "Punjabi gets second language status in Haryana". Zee news. 28 January 2010.
  8. ↑ "Dharamshala Declared Second Capital of Himachal". www.hillpost.in (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2017-01-21.
  9. ↑ Pratibha Chauhan (17 February 2019). "Bill to make Sanskrit second official language of HP passed". The Tribune. Shimla. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2019. สืบค้นเมื่อ 18 February 2019.
  10. ↑ "Research data". ierj.in. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-25. สืบค้นเมื่อ 2020-05-19.
  11. ↑ Monsoon session to start in Maha’s winter Capital Nagpur from July 4
  12. ↑ 12.0 12.1 "Telangana State Profile". Telangana government portal. p. 34. สืบค้นเมื่อ 11 June 2014.
  13. ↑ "Urdu Gets First Language Status".
  14. ↑ "Gairsain Named Uttarakhand's New Summer Capital". The Times of India (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-03-05.
  15. ↑ "Sanskrit: Reviving the language in today's India – Livemint".
  16. ↑ "Official Language Act 2000" (PDF). Government of Delhi. 2 July 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 17 July 2015.
  17. ↑ Excelsior, Daily (12 November 2019). "LG, UT Hqrs, Head of Police to have Sectts at both Leh, Kargil: Mathur". สืบค้นเมื่อ 17 December 2019.
  18. ↑ "Regional data" (PDF). lawsofindia.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-05-03. สืบค้นเมื่อ 2020-05-19.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รัฐและดินแดนสหภาพของประเทศอินเดีย&oldid=11558684"