ภาษาลาดัก
| ภาษาลาดัก | |
|---|---|
| ལ་དྭགས་སྐད། | |
| ประเทศที่มีการพูด | อินเดีย จีน ปากีสถาน |
| ภูมิภาค | แคชเมียร์ ทิเบต |
| จำนวนผู้พูด | 120,000 คน (ไม่พบวันที่) |
| ตระกูลภาษา | |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | lbj |
ภาษาลาดัก (ทิเบต: ལ་དྭགས་སྐད་; La-dwags skad) หรือภาษาโภติหรือที่นักภาษาศาสตร์เรียกว่าภาษาทิเบตโบราณตะวันตก เป็นภาษาหลักของชาวลาดักในรัฐชัมมูและกัษมีระ และใช้พูดในบัลติสถาน ภาษาลาดักใกล้เคียงกับภาษาทิเบต ชาวลาดักเองก็มีวัฒนธรรมหลายอย่างใกล้ชิดกับชาวทิเบต รวมทั้งนับถือศาสนาพุทธแบบทิเบตด้วย อย่างไรก็ตาม ภาษาลาดักกับภาษาทิเบตกลางไม่สามารถเข้าใจกันได้ แม้ว่าจะมีการเขียนที่ถ่ายทอดมาจากภาษาทิเบตโบราณ มีผู้พูดภาษาลาดักในอินเดีย 200,000 คน และอาจจะมีอีกราว 12,000 คนในทิเบตที่อยู่ภายใต้การปกครองของจีน สำเนียงย่อยหลายสำเนียง ส่วนใหญ่ไม่มีวรรณยุกต์ ยกเว้นสำเนียงสโตตสกัตและสำเนียงลาดักบนที่มีวรรณยุกต์เหมือนภาษาทิเบตกลาง
อักษร[แก้]
ภาษาลาดักเขียนด้วยอักษรทิเบต โดยชาวลาดักจะออกเสียงตรงตามตัวอักษรและออกเสียงอุปสรรค ปัจจัย อักษรนำที่มักจะไม่ออกเสียงในภาษาทิเบตสำเนียงอัมโด คาม อู่จั้งและลาซา แนวโน้มการออกเสียงแบบนี้ ยังพบในภาษาบัลติอีกด้วย ตัวอย่างเช่น sta 'ขวาน ' ภาษาทิเบตออกเสียงเป็น [ta] แต่ภาษาลาดักยังออกเสียงเป็น [sta] ’bras 'ข้าว' ภาษาทิเบตออกเสียงเป็น[dre] ส่วนชาวลาดักออกเสียงเป็น [dras] การถอดเป็นอักษรโรมันใช้วิธีการเดียวกับภาษาฮินดี