เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี
![]() | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
เจ้าหญิงแอนน์ | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระราชกุมารี | |||||
![]() พระราชกุมารีในปี 2021 | |||||
ราชกุมารี | |||||
ดำรงพระยศ | พ.ศ. 2530–ปัจจุบัน | ||||
ก่อนหน้า | เจ้าหญิงแมรี | ||||
พระสวามี | มาร์ก ฟิลลิปส์ (2516–2535) ทิโมที ลอเรนซ์ (2535–ปัจจุบัน) | ||||
| |||||
พระบุตร | ปีเตอร์ ฟิลลิปส์ ซารา ทินดัลล์ | ||||
ราชวงศ์ | วินด์เซอร์ | ||||
พระบิดา | เจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ | ||||
พระมารดา | สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 | ||||
ประสูติ | 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493 พระตำหนักคลาเรนซ์ ลอนดอน ประเทศอังกฤษ | ||||
ศาสนา | คริสตจักรอังกฤษ |
ราชวงศ์สหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ |
---|
![]() |
|
เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี (อังกฤษ: Anne, Princess Royal; 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493) หรือพระนามเต็ม แอนน์ อีลิซาเบท อลิซ หลุยส์ (Anne Elizabeth Alice Louise) เป็นพระราชบุตรพระองค์ที่สองและเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร กับเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ เมื่อแรกประสูติกาล พระองค์อยู่ในลำดับที่สามแห่งการสืบราชสันตติวงศ์สหราชอาณาจักรต่อจากเจ้าหญิงเอลิซาเบธ (พระชนนี – พระยศในขณะนั้น) และเจ้าชายชาลส์ (พระยศในขณะนั้น) พระเชษฐา และเคยอยู่ในลำดับที่สองหลังพระชนนีขึ้นเสวยราชสมบัติ แต่ปัจจุบันทรงอยู่ในลำดับที่สิบหกแห่งการสืบราชสันตติวงศ์
พระองค์เป็นที่รู้จักการประกอบพระกรณียกิจด้านการกุศลและทรงอุปภัมภ์องค์กรต่าง ๆ กว่า 200 แห่ง รวมทั้งยังมีพระอัจฉริยภาพด้านการขี่ม้า พระองค์ได้รับเหรียญเงินสองเหรียญใน พ.ศ. 2518 และเหรียญทองหนึ่งเหรียญใน พ.ศ. 2514 จากการแข่งขันในรายการการแข่งม้าประเภทอีเวนติ้งชิงแชมป์ยุโรป (European Eventing Championships)[1] และเป็นสมาชิกของราชวงศ์แห่งสหราชอาณาจักรพระองค์แรกที่ทรงเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก เจ้าหญิงแอนน์ได้รับพระราชทานอิสริยยศเป็น ราชกุมารี ใน พ.ศ. 2530 และเป็นพระราชกุมารีพระองค์ที่เจ็ด
เจ้าหญิงแอนน์เสกสมรสครั้งแรกกับร้อยเอก มาร์ก ฟิลลิปส์ เมื่อ พ.ศ. 2516 และทรงหย่าเมื่อ พ.ศ. 2535 มีพระบุตรสองคนและพระนัดดาห้าคน ต่อมาพระองค์เสกสมรสหนที่สองกับนาวาโท (ปัจจุบันเป็นพลเรือโท) เซอร์ทิโมที ลอเรนซ์ ราชองครักษ์ในสมเด็จพระราชินีนาถ ซึ่งเสกสมรสกันใน พ.ศ. 2535 เดือนเดียวกับที่ทรงหย่ากับอดีตพระสวามี
พระชนม์ชีพในวัยเยาว์[แก้]
เจ้าหญิงแอนน์ประสูติเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493 ณ พระตำหนักแคลเรนซ์ ในลอนดอน เป็นพระธิดาพระองค์เดียวในเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ และเจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งเอดินบะระ (สมเด็จพระราชินีนาถพระองค์ปัจจุบัน)
แอนน์ทรงรับบับติศมาที่ห้องดนตรีในพระราชวังบักกิงแฮม เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2493 มีพระบิดาและพระมารดาทูนหัวคือ เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า แอนดรูว์ เอลฟินสโตน สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี เจ้าหญิงแอนดรูว์แห่งกรีซและเดนมาร์ก และเจ้าหญิงมาร์การีตาแห่งกรีซและเดนมาร์ก
ใน พ.ศ. 2491 ก่อนที่เจ้าชายชาลส์ พระเชษฐาของพระองค์จะเสด็จพระราชสมภพไม่นาน สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร มีพระราชโองการให้พระราชโอรสธิดาทุกพระองค์ที่ประสูติจากเจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งเอดินบะระ จะทรงดำรงพระอิสริยยศเจ้าชายหรือเจ้าหญิงแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่(Great Britain)และไอร์แลนด์เหนือตั้งแต่แรกประสูติทุกพระองค์
การศึกษา[แก้]
เจ้าหญิงแอนน์ทรงเริ่มต้นการศึกษาจากชั้นเรียนขนาดเล็กซึ่งเข้ามาถวายพระอักษรที่พระราชวังบักกิงแฮม ใน พ.ศ. 2505 สมเด็จพระราชินีนาถก่อนที่จะเสวยราชย์ย้ายไปประทับที่อื่น แอนน์ทรงรับการศึกษาจากชั้นเรียนส่วนตัวที่ประเทศฝรั่งเศส ในปีถัดมาทรงเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนเบนเดน ซึ่งอยู่ในเมืองเคนต์
ชีวิตส่วนพระองค์[แก้]
เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 พระเจ้าจอร์จที่ 6 พระอัยกาของเจ้าหญิงแอนน์สวรรคต พระมารดาได้เสด็จขึ้นเสวยราชย์ เจ้าหญิงแอนน์ทรงได้รับเลื่อนพระยศขึ้นเป็นเฮอร์รอยัลไฮเนส แต่เนื่องจากขณะนั้นพระองค์ยังทรงพระเยาว์มาก พระองค์จึงมิได้ตามเสด็จฯ พระมารดาไปในพระราชพิธีราชาภิเษก เจ้าหญิงแอนน์ทรงเริ่มบำเพ็ญพระกรณียกิจเป็นครั้งแรกในราว พ.ศ. 2511–2513
กีฬาขี่ม้า[แก้]
เจ้าหญิงโปรดการทรงม้า และรับสั่งว่าสิ่งนี้เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิตพระองค์ เมื่อพระชันษาได้ 21 ปี เจ้าหญิงแอนน์ทรงชนะการแข่งขันยูโรเปียนอีเวนทิงแชมเปียนชิป (European Eventing Championship) ประจำ พ.ศ. 2514 ซึ่งเป็นการแข่งขันชิงชนะเลิศระดับทวีป[2] และทรงได้รับเลือกให้เป็นนักกีฬาแห่งปีประจำ พ.ศ. 2514 ด้วย[3] เจ้าหญิงทรงเข้าร่วมการแข่งขันเป็นเวลาต่อมากว่า 5 ปี โดยทรงได้รับทูลเกล้าฯ เหรียญเงินที่จากการแข่งขันรายการเดียวกันที่ประเทศเยอรมนีตะวันตก และในการแข่งขันโอลิมปิกปีต่อมาที่ประเทศแคนาดา พระองค์ก็ทรงเข้าร่วมด้วยในฐานะนักกีฬาทีมชาติสหราชอาณาจักร[4]
เจ้าหญิงแอนน์เป็นองค์ประธานสหพันธ์กีฬาขี่ม้านานาชาติระหว่าง พ.ศ. 2529–2537[5]
เสกสมรสครั้งแรก[แก้]
วันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516 เจ้าหญิงแอนน์ทรงเสกสมรสกับมาร์ก ฟิลิปส์ พระราชพิธีได้รับการถ่ายทอดไปทั่วโลก โดยมีผู้ชมกว่าหนึ่งร้อยล้านคน จากภาพ เด็กผู้ชายที่ประทับยืนด้านซ้ายสุดคือเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด เด็กหญิงด้านขวาสุดคือเลดีซาราห์ แชตโท (พระธิดาในเจ้าหญิงมากาเร็ต) ในวันพระราชพิธีสมเด็จพระราชินีนาถรับสั่งกับมาร์กว่าพระราชทานตำแหน่งให้เป็นเอิร์ล แต่มาร์กปฏิเสธ เชื่อว่าเป็นพระราชประสงค์ของแอนน์ที่จะปกป้องพระโอรสพระธิดาที่จะเกิดในไม่ช้าจากสื่อ
พระโอรสและพระธิดา[แก้]
เจ้าหญิงแอนน์มีพระโอรสธิดากับมาร์ก 2 คน ทั้งสองคนเกิดวันที่ 15 เช่นเดียวกับเจ้าหญิงแอนน์
- ปีเตอร์ ฟิลลิปส์ - รัชทายาทลำดับที่ 18 ของอังกฤษ เกิด 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520
- ซารา ฟิลลิปส์ - รัชทายาทลำดับที่ 21 ของอังกฤษ เกิด 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2524
พระราชกุมารี[แก้]
เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2530 สมเด็จพระราชินีนาถทรงสถาปนาเจ้าหญิงแอนน์เป็น "ราชกุมารี" ซึ่งเป็นการสถาปนาตำแหน่งนี้ครั้งที่ 7 พระอิสริยยศนี้จะพระราชทานให้เฉพาะกับพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ของพระเจ้าแผ่นดินเท่านั้น สำหรับราชกุมารีพระองค์ก่อนคือเจ้าหญิงแมรี พระราชกุมารีและเคาน์เตสแห่งแฮร์วุด
ใน พ.ศ. 2539 เจ้าหญิงแอนน์เสด็จไปทรงร่วมพระราชกรณียกิจที่ประเทศสกอตแลนด์ ในขณะนั้นทรงดำรงพระอิสริยศักดิ์ทางทหาร ซึ่งมีลำดับพระยศสูงกว่าตำแหน่งของราชกุมารี
การหย่าและเสกสมรสครั้งที่สอง[แก้]
เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2532 แอนน์และมาร์กประกาศว่าทั้งสองได้แยกกันอยู่มาเป็นเวลาหลายปีแล้ว และได้หย่าขาดจากกันในเดือนเมษายน พ.ศ. 2535 ในวันที่ 12 เดือนธันวาคมปีเดียวกันนั้นเอง แอนน์ทรงเสกสมรสอีกครั้ง กับทีโมที ลอเรนซ์ นายทหารเรือ ทั้งสองไม่มีพระโอรสธิดาร่วมกัน
พระกรณียกิจ[แก้]
เจ้าหญิงแอนน์ทรงเริ่มบำเพ็ญพระราชกรณียกิจครั้งแรกเมื่อพระชันษาได้ 18 ปี เมื่อพระองค์ทรงทรงเปิดศูนย์การศึกษาและฝึกฝนที่ชรอปไชร์ พระองค์เสด็จพระราชดำเนินเยือนต่างประเทศอย่างเป็นทางการในเดือนพฤษภาคม ปีเดียวกันนั้น ทรงตามเสด็จฯ พระมารดาและพระบิดาไปยังประเทศออสเตรเลีย
พระกรณียกิจของเจ้าหญิงแอนน์นั้นมีมากมาย ทรงรับอุปถัมภ์มากกว่า 200 มูลนิธิ
พระอิสริยยศทางทหาร[แก้]
เหมือนกับเจ้านายพระองค์อื่น แอนน์ทรงดำรงพระอิสริยยศทางการทหารด้วย และใน พ.ศ. 2545 พระองค์ทรงสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นสตรีคนแรกที่ไม่ใช่พระเจ้าแผ่นดินที่ฉลองพระองค์ด้วยชุดจอมพลไปในงานพระศพของสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี ทรงเป็นจอมพลหญิงทั้งในประเทศอังกฤษ แคนาดา ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์
ฐานันดรและพระอิสริยยศ[แก้]
พระอิสริยยศ[แก้]
- 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493 – 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 : เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงแอนน์แห่งเอดินบะระ (Her Royal Highness Princess Anne of Edinburgh)
- 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 – 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516 : เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงแอนน์แห่งสหราชอาณาจักร (Her Royal Highness The Princess Anne)
- 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516 – 13 มิถุนายน พ.ศ. 2530 : เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงแอนน์ มิซิสฟิลลิปส์ (Her Royal Highness The Princess Anne, Mrs Phillips)
- 13 มิถุนายน พ.ศ. 2530 – ปัจจุบัน : เฮอร์รอยัลไฮเนส พระราชกุมารี (Her Royal Highness The Princess Royal)
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ในเครือจักรภพ[แก้]
- ค.ศ. 1953 -
เหรียญราชาภิเษกของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
- ค.ศ. 1969 -
Royal Family Order of Queen Elizabeth II
- ค.ศ. 1974 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญแห่งสมเด็จพระราชินีนาถวิคตอเรีย ชั้นอัศวินสูงสุด (GCVO)
- ค.ศ. 1977 -
เหรียญที่ระลึกพระราชพิธีรัชดาภิเษกในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Queen Elizabeth II Silver Jubilee Medal)
- ค.ศ. 1989 -
Canadian Forces Decoration (CD) with two clasps
- ค.ศ. 1990 -
Queen's Service Order (QSO)
- ค.ศ. 1994 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งการ์เทอร์
- ค.ศ. 2000 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นโบราณมงคลและมีเกียรติยศยิ่งทริสเติล ชั้นอัศวินพิเศษ (Extra Knight)
- ค.ศ. 2002 -
เหรียญที่ระลึกพระราชพิธีกาญจนาภิเษกในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Queen Elizabeth II Golden Jubilee Medal)
- ค.ศ. 2005 -
เหรียญที่ระลึกร้อยปีแห่งซัสแคตเชวัน (Commemorative Medal for the Centennial of Saskatchewan)
- ค.ศ. 2005 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์โลโกฮู (Order of Logohu) ชั้น Grand Companion
- ค.ศ. 2009 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญยอห์น (Order of Saint John) ชั้น Grand Companion
- ค.ศ. 2012 -
เหรียญที่ระลึกพระราชพิธีพัชราภิเษกในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Queen Elizabeth II Diamond Jubilee Medal)
- ค.ศ. 2016 -
Naval Long Service and Good Conduct Medal and 2 clasps
- ค.ศ. 2022 -
เหรียญที่ระลึกพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 70 ปี สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Queen Elizabeth II Platinum Jubilee Medal)
- ไม่ระบุ -
Service Medal of the Order of St John with 2 Gold Bars
เครื่องราชอิสริยาภรณ์และเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ[แก้]
ออสเตรีย : ค.ศ. 1969 -
เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณแห่งสาธารณรัฐออสเตรีย ชั้นมหาอิสริยาภรณ์ทองพร้อมสายสะพาย
ฟินแลนด์ : ค.ศ. 1969 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์กุหลาบขาวแห่งฟินแลนด์ (Order of the White Rose of Finland) ชั้น Grand Cross
ญี่ปุ่น : ค.ศ. 1971 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์รัตนมงกุฎ ชั้นที่ 1 มงกุฎดอกพอโลเนีย
อิหร่าน : ค.ศ. 1971 -
Commemorative Medal of the 2500th Anniversary of the founding of the Persian Empire
เนเธอร์แลนด์ : ค.ศ. 1972 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งราชวงศ์ออเรนจ์ (Order of the House of Orange) ชั้น Grand Cross
ลักเซมเบิร์ก : ค.ศ. 1972 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งพระมหามงกุฎโอ๊ก ชั้นมหากางเขน
ยูโกสลาเวีย : ค.ศ. 1972 -
เครื่องอิสริยาภรณ์ธงชาติยูโกสลาฟ ชั้นประถมาภรณ์
สเปน : ค.ศ. 2017 -
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อิซเบลลาชาวคาทอลิก ชั้นประถมาภรณ์
มาดากัสการ์ : ค.ศ. 2017 -
เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งสาธารณรัฐมาดากัสการ์ (National Order of Madagascar) ชั้น Grand Cross 2nd Class
ชิลี : ค.ศ. 2021 -
เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรม (ประเทศชิลี) ชั้นประถมาภรณ์
พงศาวลี[แก้]
พงศาวลีของเจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี |
---|
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
ก่อนหน้า | เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
เลดีลูอีส วินด์เซอร์ | ![]() |
![]() ลำดับการสืบสันตติวงศ์ ราชบัลลังก์สหราชอาณาจักร |
![]() |
ปีเตอร์ ฟิลลิปส์ |
เคานท์เตสแห่งเวสเซ็กซ์และฟอร์ฟาร์ | ![]() |
ลำดับโปเจียม (ฝ่ายใน) แห่งสหราชอาณาจักร |
![]() |
เจ้าหญิงเบียทริซ นางมาเปลลี มอซซี |
เจ้าหญิงแมรี (พ.ศ. 2475–2508) |
![]() |
ราชกุมารี (The Princess Royal) (พ.ศ. 2530–ปัจจุบัน) |
![]() |
ยังอยู่ในตำแหน่ง |
![]() |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี |
- ↑ "Senior European Championship Results". British Eventing Governing Body. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-11. สืบค้นเมื่อ 15 September 2012.
- ↑ Searcey, Ian (22 July 2012). "Olympic archive: equestrian Princess Anne (1972)". Channel 4. สืบค้นเมื่อ 14 March 2018.
- ↑ Corrigan, Peter (14 December 2003). "Bravo for Jonny but Beeb need new act". The Independent. สืบค้นเมื่อ 24 February 2009.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "The Princess Royal and the Olympics". The Royal Family. สืบค้นเมื่อ 14 March 2018.
- ↑ About FEI – History เก็บถาวร 16 กุมภาพันธ์ 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, FEI official site; retrieved 21 February 2010.