อิธามาร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ในชุดคัมภีร์โทราห์ อิธามาร์ (อังกฤษ: Ithamar; ฮีบรู: אִיתָמָר, ใหม่: ʾĪtamar, ไทบีเรียน: ʾĪṯāmār, "เกาะต้นปาร์ม") เป็นบุตรชายคนที่ 4 และคนสุดท้องของมหาปุโรหิตอาโรน[1] ภายหลังจากการสร้างพลับพลา อิธามาร์รับผิดชอบในการบันทึกบัญชีสิ่งของที่ใช้ในพลับพลา เพื่อให้มั่นใจว่าการสร้างพลับพลาและสิ่งของในพลับพลาเป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้าที่ตรัสกับโมเสสบนภูเขาซีนาย[2]

ในคัมภีร์ไบเบิล[แก้]

ภายหลังการเสียชีวิตของนาดับและอาบีฮู พี่ชายคนโตสองคนของอิธามาร์ที่ถูกพระเจ้าลงโทษจากการถวายเครื่องบูชาด้วยไฟที่ผิดจากที่พระเจ้าบัญชาไว้ อิธามาร์จึงได้ทำหน้าที่เป็นปุโรหิตพร้อมด้วยพี่ชายอีกคนคือเอเลอาซาร์ ทั้งอิธามาร์และเอเลอาซาร์ถือเป็นบรรพบุรุษสายตรงของปุโรหิตในสมัยหลังทุกคน

เลวีนิติ 10:16 -18 บันทึกเหตุการณ์ที่โมเสสโกรธเอเลอาซาร์และอิธามาร์เรื่องที่ทั้งคู่ไม่รับประทานเครื่องบูชาลบล้างบาปภายในพลับพลาตามข้อกำหนดที่ระบุไว้ในหนังสือเลวีนิติบทก่อนหน้าเกี่ยวกับการมีสิทธิ์ของปุโรหิตในการรับส่วนแบ่งของถวายที่พวกเขาถวายแทนชาวอิสราเอล

ระหว่างการเดินทางของชาวอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร อิธามาร์รับผิดชอบดูแลงานของตระกูลแห่งวงศ์วานเกอร์โชนและเมรารีในการขนย้ายอุปกรณ์และโครงสร้างในการสร้างพลับพลา[3] ในขณะที่เอเลอาซาร์รับผิดชอบงานของตระกูลแห่งวงศ์วานโคฮาทในการขนย้ายเครื่องใช้ทางพิธีกรรม (หีบแห่งพันธสัญญา, แท่นบูชา และคันประทีป)[4][1]

อิธามาร์ยังรับผิดชอบดูแลงานของชาวเลวีโดยทั่วไป

อ้างอิง[แก้]