เยโธร
ในคัมภีร์ไบเบิลฮีบรู เยโธร (อังกฤษ: Jethro, /ˈdʒɛθroʊ/; ฮีบรู: יִתְרוֹ, ใหม่: Yītrō, ไทบีเรียน: Yīṯrō, lit. "His Excellence/Posterity"; อาหรับ: يثرون, อักษรโรมัน: Yaṯrūn) เป็นพ่อตาของโมเสส เป็นคนเลี้ยงสัตว์ชาวเคไนต์และเป็นปุโรหิตแห่งมีเดียน[1] บางครั้งเรียกด้วยชื่อว่า ราอูเอล (อังกฤษ: Reuel) หรือ รากูเอล (อังกฤษ: Raguel)[2] ในหนังสืออพยพ ช่วงแรกกล่าวถึงพ่อตาของโมเสสด้วยชื่อ "ราอูเอล" (อพยพ 2:18) แต่ภายหลังเรียกด้วยชื่อ "เยโธร" (อพยพ 3:1) และยังถูกระบุด้วยชื่อ โฮบับ ในหนังสือกันดารวิถี (กันดารวิถี 10:29)[3][4][5]
นักวิชาการมุสลิมและศาสนาดรูซระบุว่าเยโธรเป็นคนเดียวกันกับนบีชุอัยบ์ซึ่งกล่าวว่ามาจากมีเดียนเช่นกัน[6][7][8] สำหรับศาสนาดรูซ ชุอัยบ์ถือเป็นนบีที่สำคัญที่สุดและเป็นบรรพบุรุษของชาวดรูซทั้งหมด[9][10]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Harris, Stephen L., Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985.
- ↑ Meyers, Carol (1 March 2018). Coogan, Michael D.; Brettler, Marc Z.; Newsom, Carol A.; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible: New Revised Standard Version (Fifth ed.). Oxford University Press. pp. 81–83. ISBN 978-0-19-027605-8.
Like the rest of the Pentateuch, Exodus contains contradictions and redundancies. For example, Moses' father-in-law is sometimes called Reuel and sometimes Jethro; and the mountain of revelation is Sinai in some passages and Horeb in others.
- ↑ Harris, Stephen (20 January 2010). Understanding The Bible (8 ed.). McGraw-Hill Education. p. 69. ISBN 978-0-07-340744-9.
J names Moses' father-in-law as Reuel or Hobab, whereas E knows him as Jethro, priest of Midian.
- ↑ "Judges 4 / Hebrew - English Bible / Mechon-Mamre". www.mechon-mamre.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-10. สืบค้นเมื่อ 2024-01-02.
- ↑ Hamilton, Victor P. (2008). Handbook on the Historical Books: Joshua, Judges, Ruth, Samuel, Kings, Chronicles, Ezra-Nehemiah, Esther. Baker Publishing Group. p. 121. ISBN 978-1-4412-0569-8. สืบค้นเมื่อ 17 October 2023.
- ↑ Corduan, Winfried (2013). Neighboring Faiths: A Christian Introduction to World Religions. InterVarsity Press. p. 107. ISBN 978-0-8308-7197-1.
- ↑ Mackey, Sandra (2009). Mirror of the Arab World: Lebanon in Conflict. W. W. Norton & Company. p. 28. ISBN 978-0-3933-3374-9.
- ↑ Lev, David (25 October 2010). "MK Kara: Druze are Descended from Jews". Israel National News. Arutz Sheva. สืบค้นเมื่อ 13 April 2011.
- ↑ Blumberg, Arnold (1985). Zion Before Zionism: 1838–1880. Syracuse, NY: Syracuse University Press. p. 201. ISBN 0-8156-2336-4.
- ↑ Rosenfeld, Judy (1952). Ticket to Israel: An Informative Guide. p. 290.