ชั้นในปุโรหิต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชั้นในปุโรหิต

ชั้นในปุโรหิต (อังกฤษ: priestly undergarments; ฮีบรู: מִכְנְסֵי־בָד, อักษรโรมัน: miḵnəsē-ḇāḏ) เป็น "ผ้าป่านยาว" ที่สวมโดยปุโรหิตและมหาปุโรหิตในอิสราเอลโบราณ มีความยาวตั้งแต่จนถึงเข่าเพื่อปกปิดให้มองไม่เห็น ชั้นในถูกซ่อนอยู่หลังเสื้อยาวกรอมเท้าปุโรหิต

คัมภีร์ไบเบิลฮีบรู[แก้]

บัญญัติในคัมภีร์ไบเบิลที่กำหนดการใช้ชั้นในปุโรหิตปรากฏในหนังสืออพยพ 28:42:[1]

จงทำชั้นในให้เขาทั้งหลายด้วยผ้าป่านยาวตั้งแต่เอวไปจนถึงต้นขาเพื่อจะปกปิดกายที่เปลือย

ชั้นในปุโรหิตแตกต่างจากเครื่องแต่งกายปุโรหิตอื่นที่มีเพื่อ "ให้เป็นเกียรติและให้สง่างาม" (อพยพ 28:2)[2] ตรงที่มีจุดประสงค์เพื่อความสุภาพเรียบร้อย "เพื่อจะปกปิดกายที่เปลือย" ในหนังสือเลวีนิติเมื่อโมเสสทำพิธีตั้งให้อาโรนและบุตรชายเป็นมหาปุโรหิตและปุโรหิตตามลำดับ ไม่มีการกล่าวถึงชั้นในที่ทำจากผ้าป่าน (เลวีนิติ 8:7,เลวีนิติ 8:13)[3] แม้อนุมานได้อย่างชัดเจนว่ามีการใช้ชั้นใน

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]