มหาปวารณา
ส่วนหนึ่งของชุดบทความ |
ศาสนาพุทธ |
---|
วันมหาปวารณา เป็นวันสำคัญในพุทธศาสนา ตรงกับวันสุดท้ายของการอยู่จำพรรษา 3 เดือน คือ วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้พระภิกษุทำการปวารณา คือ ยอมให้ว่ากล่าวตักเตือนซึ่งกันและกัน หมายถึงยอมมอบตนให้สงฆ์กล่าวตักเตือน ในข้อบกพร่องที่ภิกษุทั้งหลายได้เห็นได้ยิน หรือมีข้อสงสัย ด้วยจิตเมตตา เพื่อจักได้สำรวมระวังปรับปรุงแก้ไขตนเอง เพื่อความเจริญของพระธรรมวินัยและความผาสุกในการอยู่ร่วมกัน
วันที่พระสงฆ์ทำมหาปวารณานี้ เรียก "ตามที่เข้าใจกันทั่วไป" ว่า วันออกพรรษา
ความเป็นมาของวันมหาปวารณา
[แก้]ครั้งหนึ่ง มีภิกษุที่จำพรรษาในแคว้นโกศล ตั้งกติกาว่า จะไม่พูดกัน แต่ใช้วิธีบอกใบ้ หรือใช้มือแทนคำพูด เมื่อออกพรรษาแล้วไปเฝ้าพระพุทธเจ้า พระองค์ตรัสถาม ทรงติเตียน และทรงอนุญาตการปวารณา คือ การอนุญาตให้ภิกษุอื่นว่ากล่าวตักเตือนกันได้ ภิกษุจำพรรษาแล้ว ย่อมปวารณากันด้วยเหตุ 3 ประการคือ
- โดยได้เห็น
- โดยได้ยิน ได้ฟัง
- โดยสงสัย
วิธีปวารณา
[แก้]ภิกษุเถระพึงห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า นั่งกระโหย่งประคองอัญชลีแล้วกล่าวปวารณา 3 ครั้งณาสูตร พระพุทธเจ้าทรงปวารณาแก่หมู่สงฆ์
คราวหนึ่งในพระวิหารบุพพาราม กรุงสาวัตถี พระพุทธเจ้าประทับอยู่กับภิกษุสงฆ์ 500 รูป ล้วนเป็นพระอรหันต์ในวันอุโบสถขึ้น 15 ค่ำเพื่อจะทรงทำปวารณา พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสแก่เหล่าภิกษุนั้นว่า จะติเตียนการกระทำทางกาย ทางวาจาของพระองค์บ้างหรือไม่ พระสารีบุตรตอบปฏิเสธเพราะพระองค์ยังทางที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น จากนั้นพระสารีบุตรก็กล่าวปวารณาให้พระพุทธเจ้าติเตียนท่าน พระผู้มีพระภาคเจ้ากล่าวปฏิเสธ เพราะพระสารีบุตรเป็นบัณฑิต เป็นผู้มีปัญญามาก พระสารีบุตรทูลถามอีกว่า พระองค์จะไม่กล่าวติเตียนการกระทำทางกาย ทางวาจา ของเหล่าภิกษุบ้างหรือ พระองค์กล่าวปฏิเสธ เพราะเหล่าภิกษุได้บรรลุวิชชา 3 อภิญญา 6 ได้อุภโตภาควิมุตติ และได้ปัญญาวิมุติเป็นพระอรหันต์
เหตุที่ทำให้เป็นคนว่ายากและว่าง่าย
[แก้]- เป็นผู้มักโกรธ มีความโกรธครอบงำแล้ว
- เป็นผู้มักโกรธ ผูกโกรธ
- เป็นผู้มักโกรธ มักระแวง
- เป็นผู้มักโกรธ เปอนุมานสูตร ธรรมที่ทำให้เป็นผู้ว่ายาก 16 ประการ
- เป็นผู้มีความปรารถนาลามก
- เป็น ล่งวาจาใกล้ต่อความโกรธ
- เมื่อก์ฟ้อง ไม่พอใจตอบในความประพฤติ
- เมื่อภิกษุผู้เป็นโจทก์ฟ้อง กลับปรักปรำโจทก์
- ภิกษุเป็นผู้ลบหลู่ ตีเสมอ
- ภิกษุเป็นผู้ริษยา ตระหนี่
- ภิกษุเป็นผู้โอ้อวด เจ้ามายา
- ภิกษุเป็นผู้กระด้าง ดูหมิ่นผู้อื่น
- ภิกษุเป็นผู้ถือแต่ความเห็นของตน ถือรั้นถอนได้ยาก
อ้างอิง
[แก้]บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |