ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มหีศาสกะ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) ล พุทธามาตย์ ย้ายหน้า นิกายมหิสาสกวาท ไปยัง มหีศาสกะ |
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{พุทธ}} |
{{พุทธ}} |
||
'''นิกายมหิสาสกวาท'''หรือ''' |
'''นิกายมหิสาสกวาท''' หรือ '''นิกายมหีศาสกะ''' เป็น[[นิกายในศาสนาพุทธ]]ฝ่าย[[อาจริยวาท]] ที่หลักฐานฝ่ายบาลีกล่าวว่าแยกมาจาก[[เถรวาท]] ส่วนหลักฐานฝ่ายสันสกฤตกล่าวว่าแยกมาจากนิกาย[[สรวาสติวาท]] อาจารย์ผู้เป็นต้นกำเนิดของนิกายนี้เป็น[[พราหมณ์]] เมื่อมาบวชได้นำหลักธรรมใน[[พระเวท]]มาผสมกับพระพุทธพจน์ แพร่หลายทางภาคตะวันตกและภาคใต้ของ[[อินเดีย]] โดยเฉพาะแคว้นอวันตี วนวาสี มหาสมณฑล เกรละ และมีอิทธิพลในลังกาด้วย พระพุทธชีวะได้แปลวินัยของนิกายนี้เป็น[[ภาษาจีน]] |
||
หลักธรรมของนิกายนี้มีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากนิกายอื่นๆ หลายประการ เช่น ไม่มี[[อันตรภพ]] ผู้สำเร็จอรหันต์แล้วไม่เสื่อมแต่[[พระโสดาบัน]]เสื่อมได้ การบูชาสถูปเจดีย์ได้บุญน้อย การถวายทานให้คณะสงฆ์ที่มี[[พระพุทธเจ้า]]เป็นประธานมีผลมากกว่าถวายทานต่อพระพุทธเจ้าองค์เดียว เป็นต้น |
หลักธรรมของนิกายนี้มีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากนิกายอื่นๆ หลายประการ เช่น ไม่มี[[อันตรภพ]] ผู้สำเร็จอรหันต์แล้วไม่เสื่อมแต่[[พระโสดาบัน]]เสื่อมได้ การบูชาสถูปเจดีย์ได้บุญน้อย การถวายทานให้คณะสงฆ์ที่มี[[พระพุทธเจ้า]]เป็นประธานมีผลมากกว่าถวายทานต่อพระพุทธเจ้าองค์เดียว เป็นต้น |
||
บรรทัด 7: | บรรทัด 7: | ||
* อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสตร์. พระพุทธศาสนามหายาน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กทม. มหามกกุฏราชวิทยาลัย. 2539. |
* อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสตร์. พระพุทธศาสนามหายาน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กทม. มหามกกุฏราชวิทยาลัย. 2539. |
||
[[หมวดหมู่:นิกายในศาสนาพุทธ |
[[หมวดหมู่:นิกายในศาสนาพุทธ]] |
||
{{โครงพุทธศาสนา}} |
{{โครงพุทธศาสนา}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:48, 24 ตุลาคม 2555
ส่วนหนึ่งของชุดบทความ |
ศาสนาพุทธ |
---|
นิกายมหิสาสกวาท หรือ นิกายมหีศาสกะ เป็นนิกายในศาสนาพุทธฝ่ายอาจริยวาท ที่หลักฐานฝ่ายบาลีกล่าวว่าแยกมาจากเถรวาท ส่วนหลักฐานฝ่ายสันสกฤตกล่าวว่าแยกมาจากนิกายสรวาสติวาท อาจารย์ผู้เป็นต้นกำเนิดของนิกายนี้เป็นพราหมณ์ เมื่อมาบวชได้นำหลักธรรมในพระเวทมาผสมกับพระพุทธพจน์ แพร่หลายทางภาคตะวันตกและภาคใต้ของอินเดีย โดยเฉพาะแคว้นอวันตี วนวาสี มหาสมณฑล เกรละ และมีอิทธิพลในลังกาด้วย พระพุทธชีวะได้แปลวินัยของนิกายนี้เป็นภาษาจีน
หลักธรรมของนิกายนี้มีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากนิกายอื่นๆ หลายประการ เช่น ไม่มีอันตรภพ ผู้สำเร็จอรหันต์แล้วไม่เสื่อมแต่พระโสดาบันเสื่อมได้ การบูชาสถูปเจดีย์ได้บุญน้อย การถวายทานให้คณะสงฆ์ที่มีพระพุทธเจ้าเป็นประธานมีผลมากกว่าถวายทานต่อพระพุทธเจ้าองค์เดียว เป็นต้น
อ้างอิง
- อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสตร์. พระพุทธศาสนามหายาน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กทม. มหามกกุฏราชวิทยาลัย. 2539.