ปราสาทหินวัดพู
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| วัดพูและการตั้งถิ่นฐานโบราณที่เกี่ยวข้องภายในภูมิทัศน์วัฒนธรรมจำปาศักดิ์ * | |
|---|---|
 | |
| ประเทศ | ลาว |
| ประเภท | มรดกทางวัฒนธรรม |
| เกณฑ์พิจารณา | (iii) (iv) (vi) |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2544 (คณะกรรมการสมัยที่ 25) |
ปราสาทวัดพู เป็นโบราณสถานในประเทศลาว ซึ่งเป็นมรดกโลกแห่งที่สองของประเทศลาว เป็นโบสถ์พราหมณ์ที่สร้างถวายพระศิวะ ตั้งอยู่บนเนินเขาภู หรือเรียกกันว่าภูเก้า(หมายถึงมวยผม) ห่างจากตัวเมืองเก่าจำปาศักดิ์ประมาณ 6 กิโลเมตร ลักษณะของปราสาทเป็นเทวสถานขอม คล้ายกับเขาพระวิหาร สร้างในราวพุทธศตวรรษที่ 12 ในสมัยของพระเจ้ามเหนทรวรมัน โดยพระยากัมมะธา ถือว่าเป็นปราสาทหินที่มีอายุเก่าแก่ที่สุด
มรดกโลก[แก้]
ปราสาทหินวัดพูและสิ่งก่อสร้างใกล้เคียงได้รับจดทะเบียนให้เป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 25 เมื่อปี พ.ศ. 2544 ที่กรุงเฮลซิงกิ ประเทศฟินแลนด์ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณาให้เป็นแหล่งมรดกโลก ดังนี้
- (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
- (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนาทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
- (vi) - มีความคิดหรือความเชื่อที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์ หรือมีความโดดเด่นยิ่งในประวัติศาสตร์
งานประเพณี[แก้]
ปราสาทวัดพูมีงานประเพณีประจำปีที่เรียกว่า "งานประจำปีวัดภู" จัดเป็นประจำทุกปีในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ ตรงกับวันเพ็ญเดือนสาม และมีงานประมาณ 3 วัน และมีอาณาเขตติดต่อกับประเทศไทย
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
พิกัดภูมิศาสตร์: 14°50′53.75″N 105°49′3.36″E / 14.8482639°N 105.8176000°E
| ||||||||||
บทความเกี่ยวกับโบราณสถาน หรือสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล 
