ข้ามไปเนื้อหา

พอล ออร์นดอร์ฟ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Paul Orndorff)
พอล ออร์นดอร์ฟ
ชื่อเกิดPaul Parlette Orndorff Jr.
เกิด29 ตุลาคม ค.ศ. 1949(1949-10-29)[1]
วินเชสเตอร์ รัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐ[2]
เสียชีวิต12 กรกฎาคม ค.ศ. 2021(2021-07-12) (71 ปี)
ฟาเยตต์วิลล์ รัฐจอร์เจีย สหรัฐ
การศึกษาUniversity of Tampa
คู่สมรสRonda Maxwell (สมรส 1971)
บุตร2
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนPaul Orndorff[2]
ส่วนสูง6 ฟุต 0 นิ้ว (183 เซนติเมตร)[2]
น้ำหนัก252 ปอนด์ (114 กิโลกรัม)[2]
มาจากBrandon, Florida[2]
ฝึกหัดโดยBob Backlund[1]
Jack Brisco[1]
Eddie Graham[1]
Hiro Matsuda[1]
เปิดตัว1976[1]
รีไทร์2000

พอล พาร์เลต ออร์นดอร์ฟ จูเนียร์ (Paul Parlette Orndorff, Jr.)[3] หรือที่รู้จักกันดีในนาม "มิสเตอร์วอนเดอร์ฟูล" พอล ออร์นดอร์ฟ ("Mr. Wonderful" Paul Orndorff) เป็นนักมวยปล้ำอาชีพที่เกษียณอายุชาวอเมริกันสังกัด WWF และ WCW ได้เข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 2005

ประวัติ

[แก้]

ถ้าพูดถึงหนึ่งในนักมวยปล้ำที่ใช้ท่าไม้ตายอย่าง Piledriver แล้วละก็ เราคงนึกชื่อของดิอันเดอร์เทเกอร์หรือเคนปรากฏขึ้นมาก่อนเป็นคนแรกๆ แน่นอน แต่เอาจริงแล้วนักมวยปล้ำที่นำท่านี้มาใช้ในการปล้ำจนโด่งดังนั้นกลับไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น "Mr. Wonderful" Paul Orndorff นักมวยปล้ำจอมแสบที่เคยเปิดศึกกับ Hulk Hogan อย่างเมามันมาแล้วนั่นเอง

เขาเป็นอดีตนักอเมริกันฟุตบอลที่ผันตัวมาเป็นนักมวยปล้ำด้วยบุคลิกรูปร่างแข็งแกร่งอันเนื่องจากมีพื้นฐานจากกีฬาชนิดนี้ทำให้เขาได้รับการผลักดันอย่างรวดเร็วในฐานะนักมวยปล้ำผู้หลงใหลความงามของกล้ามเนื้อและความแข็งแกร่งของตัวเอง

แน่นอนว่าชื่อของเขาโด่งดังหลังการหักหลังคู่แท็กทีมของตัวเองอย่าง Hulk Hogan อย่างเจ็บแสบนำไปสู่การเป็นฝ่ายอธรรมภายใต้การนำของผู้จัดการสมองใสอย่าง Bobby Heenan ที่ทำให้มีโอกาสชิงแชมป์อินเตอร์และแชมป์โลก แต่ก็ไม่ได้ทั้งหมด ก่อนจะย้ายออกจาก WWE ไปปล้ำในสมาคม WCW และเลิกปล้ำที่นั่นพร้อมเกียรติยศอย่างแชมป์ทีวีของ WCW และแชมป์แท็กทีมเท่านั้นเอง

กระนั้นตัวของเขาก็ได้ทิ้งมรดกในวงการเอาไว้ในฐานะนักมวยปล้ำกิมมิคหลงตัวเองที่ต่อมาได้สืบทอดต่อไปยังนักมวยปล้ำรุ่นหลังๆ ที่เจริญรอยตามเขา รวมทั้งท่าไม้ตายอย่าง Piledriver เองก็มีผู้ใช้ท่านี้มากมายในกาลต่อมา

ผลงาน

[แก้]

ฟุตบอลวิทยาลัย

[แก้]
  • University of Tampa
    • Football Hall of Fame (Class of 1986)

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]
  • American Wrestling Federation
    • AWF Heavyweight Championship (1 time)
  • Georgia Championship Wrestling
    • NWA National Heavyweight Championship (4 times)
  • National Wrestling Alliance
    • NWA Hall of Fame (Class of 2009)[4]
  • National Wrestling League
    • NWL Tag Team Championship (1 time) - with Brian Blair
  • NWA Mid-America / Continental Wrestling Association
    • AWA Southern Heavyweight Championship (1 time)
    • NWA Southern Heavyweight Championship (Memphis version) (1 time)
  • NWA Tri-State / Mid-South Wrestling Association
    • Mid-South North American Heavyweight Championship (1 time)
    • NWA North American Heavyweight Championship (Tri-State version) (2 times)
  • Peach State Wrestling
    • PSW Cordele City Heavyweight Championship (1 time)[5]
  • Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
    • (Class of 2009)
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI Feud of the Year (1986) vs. Hulk Hogan
    • PWI Match of the Year (1985) with Roddy Piper vs. Hulk Hogan and Mr. T at WrestleMania
    • PWI Most Hated Wrestler of the Year (1986)
    • PWI ranked him # 38 of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1993.
    • PWI ranked him # 49 of the top 500 singles wrestlers of the "PWI Years" in 2003[6]
  • Southeastern Championship Wrestling
    • NWA Southeastern Tag Team Championship (2 times) - with Dick Slater (1) and Norvell Austin (1)
  • Universal Wrestling Federation
    • UWF Southern States Championship (1 time)
  • Mid-Atlantic Championship Wrestling/World Championship Wrestling
  • World Wrestling Entertainment
  • Wrestling Observer Newsletter awards
    • Feud of the Year (1986) vs. Hulk Hogan

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 "Paul Orndorff Profile". Online World Of Wrestling. สืบค้นเมื่อ September 19, 2008.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Paul Orndorff's WWE Hall of Fame Profile". WWE. สืบค้นเมื่อ March 30, 2011.
  3. Born in 1949 per Intelius check of "Paul Orndorff" giving age of 58 as of June 29. 2008
  4. Csonka, Larry (2009-06-09). "NWA Class of 2009". สืบค้นเมื่อ 2009-02-22.
  5. Royal Duncan & Gary Will (2000). Wrestling Title Histories (4th ed.). Archeus Communications. ISBN 0-9698161-5-4.
  6. "Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-27. สืบค้นเมื่อ 2010-09-15.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]