แยกบ้านหม้อ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สี่แยก บ้านหม้อ
แผนที่
ชื่ออักษรไทยบ้านหม้อ
ชื่ออักษรโรมันBan Mo
รหัสทางแยกN123 (ESRI), 386 (กทม.)
ที่ตั้งแขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
ทิศทางการจราจร
ถนนบ้านหม้อ
» แยกสี่กั๊กพระยาศรี
ถนนพาหุรัด
» แยกพาหุรัด
ถนนบ้านหม้อ
» ปากคลองตลาด
ถนนพระพิทักษ์
» แยกพระพิทักษ์

แยกบ้านหม้อ (อังกฤษ: Ban Mo Intersection) เป็นสี่แยกจุดตัดระหว่างถนนพระพิทักษ์, ถนนบ้านหม้อ และถนนพาหุรัด ในพื้นที่แขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ใจกลางพระนคร เป็นย่านค้าขายอะไหล่เครื่องใช้ไฟฟ้า, วิทยุสื่อสาร, ลำโพง, อุปกรณ์อิเล็กทรอนิก และเครื่องเสียง รวมถึงเครื่องประดับมีค่า จำพวกทองคำ และเพชร

ปัจจุบันสี่แยกบ้านหม้อมีการจัดการจราจรแบบทิศทางเดียวทั้ง 4 ด้าน เส้นทางเข้าสู่ทางแยกได้แก่ถนนพระพิทักษ์และถนนบ้านหม้อ (จากปากคลองตลาด) เส้นทางออกจากทางแยกได้แก่ถนนบ้านหม้อ (ไปสี่กั๊กพระยาศรี) และถนนพาหุรัด

สถานที่สำคัญบริเวณแยก คือ ตลาดบ้านหม้อ ในรัชสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นตลาดที่คึกคัก ปัจจุบันที่บริเวณเหนือประตูทางเข้ายังคงปรากฏสถาปัตยกรรมรูปหม้อ บ่งบอกถึงชื่อของสถานที่ ซึ่งอาชีพปั้นหม้อดินเผา เป็นอาชีพแต่ดั้งเดิมของชาวชุมชนบริเวณนี้ ซึ่งเป็นชาวมอญ และเป็นที่มาของชื่อถนนรวมถึงสี่แยก รวมถึงยังมีศาลเจ้าบ้านหม้อเล่าปึงเถ่ากง (จีน: 本頭公廟) ศาลเจ้าจีนเก่าแก่ของชาวแต้จิ๋ว ที่สร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2359 นับเป็นศาลเจ้าแต้จิ๋วที่เก่าแก่ที่สุด[1] [2]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. จันทโรนานนท์, พรพรรณ. "ศาลเจ้าในกรุงเทพ". สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคกลาง เล่ม 1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-16. สืบค้นเมื่อ 2018-03-15.
  2. "ความเป็นมาของถนน "บ้านหม้อ"". ทีเอ็นเอ็น24. 2015-07-19.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

พิกัดภูมิศาสตร์: 13°44′43″N 100°29′51″E / 13.745306°N 100.497386°E / 13.745306; 100.497386