ข้ามไปเนื้อหา

แมนนี ปาเกียว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แมนนี ปาเกียว
เกิดเอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว
17 ธันวาคม พ.ศ. 2521 (45 ปี)
สถิติขึ้นชก[1]
ชกทั้งหมด72
ชนะ62 (ชนะน็อก 39)
ชนะน็อก39
แพ้8 (แพ้น็อก 3)
เสมอ2
ปาเกียว กับ เฟรดดี โรช เทรนเนอร์

แมนนี ปาเกียว (อังกฤษ: Manny Pacquiao) นักมวยสากล, นักบาสเกตบอล และนักการเมืองชาวฟิลิปปินส์ เจ้าของฉายา เดอะแพ็คแมน (The Pac Man) นับเป็นนักมวยสากลอาชีพที่ได้เป็นแชมป์โลก 8 รุ่นคนแรกของโลก (ในสถาบัน WBA, WBC,IBF,WBO และเดอะริง)​

ประวัติ

[แก้]

แมนนี ปาเกียว เกิดวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่เมืองบูคิดโนน ประเทศฟิลิปปินส์ มีชื่อเต็มว่า เอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว (Emmanuel Dapidran Pacquiao) ในครอบครัวที่ยากจนมากที่เมืองบูคิดนอน ซึ่งเป็นเมืองทางตอนใต้ของฟิลิปปินส์ โดยเป็นลูกชายคนที่ 2 ในบรรดาลูก ๆ ทั้งหมด 4 คน ของ โรซาลิโอ และ ดิโอนิเซีย ปาเกียว ทั้งคู่แยกทางกันตั้งแต่ปาเกียวยังเล็ก ๆ ปาเกียวขึ้นชกมวยด้วยความยากจน ขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อต้นปี พ.ศ. 2538 ที่กรุงมะนิลา เมืองหลวงของฟิลิปปินส์ ได้ค่าตัวครั้งแรก 100 เปโซ โดยส่งเงินมาช่วยเหลือครอบครัวตลอด[2]

แมนนี ปาเกียว ถือเป็นนักมวยฟิลิปปินส์ที่ไม่เหมือนกับนักมวยฟิลิปปินส์รายอื่น ๆ ด้วยเป็นมวยทรหด หมัดหนักทั้งซ้ายและขวา จิตใจห้าวหาญไม่กลัวใคร และสภาพร่างกายแข็งแกร่ง โดยปาเกียวสามารถเอาชนะนักมวยไทยที่มีฝีมือเก่งกาจได้ถึง 2 คน คือ โชคชัย โชควิวัฒน์ และ ฉัตรชัย สาสะกุล โดยเฉพาะฉัตรชัย เป็นการเอาชนะน็อกไปโดยไม่มีใครคาดคิดมาก่อนด้วย ในประเทศไทย และยังเป็นผู้แย่งตำแหน่งแชมป์โลก WBC ในรุ่นฟลายเวทไปจากฉัตรชัย ถือเป็นแชมป์โลกครั้งแรกของปาเกียว อย่างไรก็ตาม ปาเกียวก็เสียตำแหน่งแชมป์ดังกล่าวคืนให้กับนักมวยชาวไทย ด้วยการแพ้น็อก เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม ไปเพียงยกที่ 3 ซึ่งเป็นการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 ของปาเกียว โดยก่อนการชกปาเกียวมีปัญหาเรื่องการลดน้ำหนักตัวอย่างมาก จนทำให้ต้องเสียตำแหน่งไปเมื่อไม่สามารถทำน้ำหนักให้อยู่ในพิกัดได้[3] ซึ่งเม็ดเงินถือเป็นนักมวยเพียง 1 ใน 5 คนที่สามารถเอาชนะปาเกียวได้ และเป็นเพียง 1 ใน 3 คนเท่านั้นที่สามารถน็อกปาเกียวลงได้

หลังจากนั้นปาเกียวก็ได้เดินทางไปชกมวยและใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกา ก่อนที่จะมีชื่อเสียงในเวลาต่อมา

ปัจจุบัน

[แก้]

ปัจจุบัน แมนนี ปาเกียว กลายเป็นนักมวยระดับโลก และเป็นนักมวยชาวเอเชียรายแรกที่ได้ครองแชมป์โลกถึง 8 รุ่น นับว่าเป็นแชมป์โลกชาวเอเชียคนแรกที่ทำได้ถึงเช่นนี้ เพราะโดยปกติจะไม่มีโอกาสของนักมวยชาวเอเชียถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังได้รับการจัดอันดับว่าเป็นนักมวยที่ดีที่สุดในโลกปอนด์ต่อปอนด์ มักได้รับการติดต่อให้ไปชกที่สหรัฐอเมริกาบ่อย ๆ มีค่าตัวไม่ต่ำกว่า 30 ล้านบาท เคยปะทะฝีมือกับยอดนักมวยระดับโลกมาแล้วหลายคน ซ้ำยังเอาชนะได้อีกต่างหาก เช่น มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา, เอริก โมราเลส, ฆวน มานูเอล มาร์เกซ, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, ริกกี แฮตตัน, อันโตนิโอ มาร์การิโต เป็นต้น จนได้รับการกล่าวขานว่าเป็นนักกีฬาชาวฟิลิปปินส์ที่ชาวโลกรู้จักดีที่สุด และเป็นหนึ่งในชาวฟิลิปปินส์ที่ชาวโลกรู้จักดีที่สุดเทียบเท่าประธานาธิบดีกลอเรีย อาร์โรโย เลยทีเดียว นอกจากนี้ ปาเกียวยังได้รับเกียรติให้เป็นผู้เชิญธงชาติฟิลิปปินส์ ในพิธีเปิดโอลิมปิกฤดูร้อน 2008กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน แม้ว่าตัวปาเกียวเองจะไม่ได้ร่วมการแข่งขันด้วยก็ตาม

ในวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 ปาเกียวขึ้นชิงแชมป์โลก องค์กรมวยโลก (WBO) รุ่นเวลเตอร์เวท กับ มีเกล กอตโต​ นักมวยชาวปวยร์โตรีโก การชกเป็นไปอย่างดุเดือดโดย ปาเกียว สามารถส่ง กอตโต ลงไปนอนให้กรรมการนับ 8 ได้ในยกที่ 2 และ 3 และหลังจากนั้นปาเกียวก็เป็นไล่ชก กอตโต อยู่ฝ่ายเดียวจนกรรมการยุติการชกในยกที่ 12 ทำให้ ปาเกียวสามารถคว้าเข็มขัดแชมป์โลกเส้นที่ 7 มาครองได้สำเร็จ และนับเป็นนักมวยคนแรกของโลกที่ได้แชมป์โลกมากถึง 8 รุ่น และถือว่าเป็นนักมวยอันดับหนึ่งของโลกเมื่อเทียบกันแล้วปอนด์ต่อปอนด์ในยุคปัจจุบัน

ในวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 ปาเกียวขึ้นชกป้องกันตำแหน่งแชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวทของ โดยพบกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ นักมวยชาวเม็กซิกันที่เคยพบกันมาก่อนหน้านี้แล้วถึง 3 ครั้ง แม้ปาเกียวจะเป็นฝ่ายที่เอาชนะไปได้ก่อนหน้าถึง 2 ครั้ง และเสมอหนึ่งครั้ง แต่ฝ่ายมาร์เกซอ้างว่าตนเองต่างหากที่สมควรเป็นผู้ชนะ สำหรับผลการชกในครั้งนี้ ปรากฏว่าปาเกียวเป็นฝ่ายเดินเข้าหามาร์เกซ แต่ถูกมาร์เกซดักสวนกลับไปได้หลายครั้ง จนหมด 12 ยก สภาพการณ์น่าจะเป็นมาร์เกซเป็นผู้ชนะคะแนน แต่เมื่อมีการประกาศคะแนนออกมาแล้ว ปรากฏว่ากรรมการทั้ง 3 ท่าน ให้มาร์เกซเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ คือ 114-114 ,115-113 และ 116-112 ค้านสายตาแฟนมวยในสนามและทั่วโลกที่นั่งชมการถ่ายทอดผ่านหน้าจอโทรทัศน์เป็นอย่างมาก[4]

ต่อมา ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้คะแนนอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ต่อ ทิโมธี แบรดลีย์ นักมวยผิวสีชาวอเมริกัน อดีตแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท ที่ทำน้ำหนักขึ้นมา และไม่เคยแพ้ใคร ด้วยคะแนน 113-115 ทั้ง 3 เสียง เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2555[5]

จากนั้น ในวันที่ 9 ธันวาคม ปีเดียวกัน ปาเกียวเปิดโอกาสให้มาร์เกซชกล้างตาอีกรอบเป็นครั้งที่ 4 ปรากฏว่าปาเกียวเป็นฝ่ายโดนมาร์เกซที่อยู่ในวัย 39 ปีแล้ว ชกลงไปนับ 8 ก่อนในยกที่ 4 จากนั้นปาเกียวได้นับ 8 คืนมาในยกที่ 5 และสามารถเรียกเลือดจากดั้งจมูกของมาร์เกซได้ แต่ในปลายยกที่ 6 ปาเกียวขณะโถมตัวบุกเข้ามา โดนหมัดขวาสวนของมาร์เกซเข้าเต็มคาง หน้าคว่ำลงไปนอนกับพื้นเวทีอย่างหมดสภาพ กรรมการยุติการชกทันที ทำให้ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในยกนี้ ด้วยเวลา 02.59 นาที ทำให้มาร์เกซเอาชนะปาเกียวได้เป็นครั้งแรกในการชกของทั้งคู่ซึ่งในครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 โดยถือว่าเป็นชัยชนะที่เด็ดขาดของมาร์เกซ ขณะที่ปาเกียวนับเป็นการแพ้ติดต่อกันถึง 2 ครั้ง[6]

ต่อมาในวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 ปาเกียวได้มีโอกาสพบกับแบรดลีย์อีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ปาเกียวมีความมุ่งมั่นมากที่จะเอาชนะแบรดลีย์ให้ได้ ท่ามกลางเสียงวิจารณ์ว่า ปาเกียวในขณะนี้ไม่ใช่ปาเกียวคนเดิมอีกแล้ว เพราะทั้งน้ำหนักหมัด และจังหวะความเร็วที่เคยเป็นจุดเด่น ก็ลดลงเป็นอย่างมาก ผลการชกปรากฏว่า ปาเกียวเป็นฝ่ายชนะคะแนนแบบเป็นเอกฉันท์ต่อแบรดลีย์ด้วยคะแนน 118-110, 116-112 และ 116-112 ทำให้ได้กลับมาเป็นแชมป์โลกอีกครั้ง[7] [8]

ล่าสุด แมนนี ปาเกียว ได้เซ็นสัญญาชกกับ ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ นักมวยที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นอันดับหนึ่งของโลก ซึ่งสถิติการชกยังไม่เคยเสมอหรือแพ้ใคร เป็นที่เรียบร้อย ซึ่งทั้งคู่ได้รับการจับตาและคาดหมายว่าควรจะได้ชกเพื่อพิสูจน์ฝีมือกันมานานแล้ว โดยกำหนดขึ้นในวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 ที่เอ็มจีเอ็มการ์เดนอารีนา ในนครลาสเวกัส สหรัฐอเมริกา โดยคาดว่าค่าตัวของทั้ง 2 น่าจะไม่น้อยกว่า 250 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 8,000 ล้านบาท) สำหรับ เมย์เวทเทอร์ จูเนียร์ จะได้รับส่วนแบ่งร้อยละ 60 ขณะที่ ปาเกียว จะยอมรับส่วนแบ่งที่น้อยกว่า คือ ร้อยละ 40 รวมทั้งยังมีรายได้สิทธิประโยชน์ด้านอื่นตามมาอีก เช่น ค่าลิขสิทธิ์การถ่ายทอดผ่านดาวเทียม [9]

ผลการชก ปรากฏว่า ปาเกียวเป็นฝ่ายเดินเข้าหาและออกหมัดเข้าใส่ ขณะที่เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ เน้นการชกอยู่วงนอก และเต้นพลิ้วหลบหมัดของปาเกียวไปได้หลายครั้ง ในยกที่ 6 และ 8 ปาเกียวสามารถไล่เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ เข้าไปที่มุมและรัดหมัดชุดใส่ได้ แต่ในยกต่อ ๆ มา เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ กลับมาชกในรูปแบบเดิม เมื่อครบ 12 ยก ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างเป็นเอกฉันท์ 118-110, 116-112 และ 116-112 [10] ซึ่งปาเกียวเชื่อว่า ตนน่าจะเป็นฝ่ายชนะมากกว่า [11] โดยหลังการชก ปาเกียวได้เปิดเผยว่า หัวไหล่ขวาของตนนั้นเกิดอาการกล้ามเนื้อฉีกขาดก่อนการชกราว 3 สัปดาห์ ทำให้ไม่สามารถออกหมัดขวาได้อย่างเต็มที่ และต้องเข้ารับการผ่าตัดหลังการชก ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาพักรักษาตัวนานร่วมปี [12]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

ปาเกียวนับถือศาสนาคริสต์ นิกายโปรแตสแตนท์ ซึ่งเดิมเคยนับถือนิกายโรมันคาทอลิกมาก่อน[13] ชีวิตครอบครัว ปาเกียวสมรสกับจินกี้ จาโมร่า เมื่อปี พ.ศ. 2541 ขณะที่จินกี้อายุได้ 18 ปี ปาเกียวอายุ 19 ปี ปัจจุบันทั้งคู่มีบุตรด้วยกันทั้งหมด 4 คน ปาเกียวเป็นนักมวยที่ไว้ผมยาวกว่านักมวยทั่วไป โดยเจ้าตัวให้เหตุผลว่าเนื่องจากชื่นชอบบรูซ ลี จึงไว้เลียนแบบ[2]

การเมือง

[แก้]

ในปี พ.ศ. 2550 แมนนี ปาเกียวได้ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในระดับเทศบาลของกรุงมะนิลา แต่ไม่ประสบความสำเร็จเมื่อพ่ายแพ้ต่อคู่แข่งไปแบบขาดลอย[2]

ปาเกียวกับการเล่นบาสเกตบอล

ต่อมาในกลางปี พ.ศ. 2553 ปาเกียวได้สมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดซารังกานี ในการเลือกตั้งทั่วไป และได้รับเลือกตั้งด้วยคะแนนที่ขาดลอยจากคู่แข่งเป็นอย่างมาก[14] ซึ่งปาเกียวมีความสนใจในการเมืองมานานแล้ว และยังเปรยหลายครั้งว่า หากได้เล่นการเมืองและได้รับเลือกตั้งอาจจะแขวนนวมเนื่องจากครอบครัวต้องการให้เลิกชกมวย[15]

บาสเกตบอล

[แก้]

นอกจากนี้แล้ว แมนนี ปาเกียวยังชื่นชอบการเล่นบาสเกตบอลอีกด้วย โดยทำหน้าที่เป็นทั้งผู้ฝึกสอนและผู้เล่นของทีมเกีย โซเรนตอส โดยปาเกียวได้ลงแข่งบาสเกตบอลอาชีพเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 โดยสวมเสื้อหมายเลข 17 ได้ทำการลงแข่งเป็นเวลา 10 นาที กับทีม แบล็ควอเตอร์ อีลิท ในลีกบาสเกตบอลอาชีพของฟิลิปปินส์ ซึ่งปาเกียวทำคะแนนได้ 1 คะแนนอีกด้วย[16]

เกียรติประวัติ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "สถิติขึ้นชกของ แมนนี ปาเกียว". BoxRec.
  2. 2.0 2.1 2.2 สารคดีพิเศษประวัติ แมนนี ปาเกียว ทางช่อง 7: วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
  3. "Manny Pacquiao vs Medgoen Singsurat". ยูทิวบ์. 26 May 2008. สืบค้นเมื่อ 23 November 2014.
  4. ค้านสายตา!มาร์เกซไล่ถลุงปาเกียว12ยกแต่แพ้คะแนน จากสนุกดอตคอม
  5. "แบร็ดลีย์" ทำช็อก!! แย่งเข็มขัดจาก "ปาเกียว"เก็บถาวร 2012-06-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากผู้จัดการออนไลน์
  6. Juan Manuel Marquez knocks out Manny Pacquiao in sixth round (อังกฤษ)
  7. ""ปาเกียว-แบร็ดลีย์" ภาค 2 / ลักษมณ์ นันทิวัชรินทร์". ผู้จัดการออนไลน์. 8 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 April 2014.[ลิงก์เสีย]
  8. "Presented by PlayStation... Manny Pacquiao wins by Unanimous Decision. Scores: 116-112 (x2), 118-110". Top Rank Boxing. 13 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 April 2014.
  9. "ดรีมไฟต์! 'ปาเกียว-ฟลอยด์' พร้อมชก 2 พ.ค. นี้". ไทยรัฐ. 2015-02-20. สืบค้นเมื่อ 2015-02-23.
  10. "อึ้งทั้งสังเวียน! 'ฟลอยด์' พลิ้ว ชกชนะคะแนน 'ปาเกียว' เอกฉันท์". ไทยรัฐ. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-03.
  11. "ปาเกียวเซ็งเชื่อตัวเองน่าชนะมากกว่า". เดลินิวส์. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-03.
  12. "ปาเกียว เผยไหล่ฉีกก่อน 'ซูเปอร์ไฟท์' 3 สัปดาห์". smmsport.com. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-07.[ลิงก์เสีย]
  13. แม่ 'ปาเกียว' ชี้ลูกชายโดนน็อก เพราะเปลี่ยนนิกาย จากไทยรัฐ
  14. แมนนี ปาเกียว นักมวยชื่อดัง กลายเป็นส.ส.ตากาล็อก [ลิงก์เสีย]
  15. ช็อก!ปาเกียวอาจแขวนนวม เหตุแม่รบเร้าให้เลิกมานาน[ลิงก์เสีย]
  16. ""ปาเกียว"ทำ 1 แต้ม ประเดิมการเล่นบาสเกตบอลลีกอาชีพ". ไทยพีบีเอส. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 23 November 2014.[ลิงก์เสีย]
  17. WBA designates Manny Pacquiao as Champion in Recess

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
ก่อนหน้า แมนนี ปาเกียว ถัดไป
ฉัตรชัย อีลิทยิม แชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBC
4 ธันวาคม 2541 – 17 กันยายน 2542

เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม
เลห์โลโฮโนโล เลดวาบา แชมป์โลกรุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท IBF
23 มิถุนายน 2544 – 26 กรกฎาคม 2546

อิสราเอล บัสเกซ
ฆวน มานูเอล มาร์เกซ แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท WBC
15 มีนาคม 2551 – 16 กรกฎาคม 2551

อุมเบร์โต โซโต
เดวิด ดิแอซ แชมป์โลกรุ่นไลท์เวท WBC
28 มิถุนายน 2551 – 24 กุมภาพันธ์ 2552

เอ็ดวิน บาเลโร
ริคกี แฮตตัน แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท IBO
2 พฤษภาคม 2552 – 15 มกราคม 2553

คริส แวน เฮอร์เดน
มีเกล กอตโต แชมป์โลกรุ่นเวลเตอร์เวท WBO
14 พฤศจิกายน 2552 - 10 มิถุนายน 2555

ทิโมธี แบรดลีย์
เซร์ฆิโอ มาร์ติเนซ แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์เวลเตอร์เวท WBC
13 พฤศจิกายน 2553 - 8 กุมภาพันธ์ 2554

ซาอุล อัลบาเรซ
ทิโมธี แบรดลีย์ แชมป์โลกรุ่นเวลเตอร์เวท WBO
13 เมษายน 2557 - 2 พฤษภาคม 2558

ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์