แมนนี ปาเกียว

แมนนี ปาเกียว
แมนนี ปาเกียว
เกิด	เอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว; 17 ธันวาคม พ.ศ. 2521 (46 ปี)
	สถิติขึ้นชก
ชกทั้งหมด	72
ชนะ	62 (ชนะน็อก 39)
ชนะน็อก	39
แพ้	8 (แพ้น็อก 3)
เสมอ	2

แมนนี ปาเกียว (อังกฤษ: Manny Pacquiao) นักมวยสากล, นักบาสเกตบอล และนักการเมืองชาวฟิลิปปินส์ เจ้าของฉายา เดอะแพ็คแมน (The Pac Man) นับเป็นนักมวยสากลอาชีพที่ได้เป็นแชมป์โลก 8 รุ่นคนแรกของโลก (ในสถาบัน WBA, WBC,IBF,WBO และเดอะริง)

ประวัติ

แมนนี ปาเกียว เกิดวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่เมืองบูคิดโนน ประเทศฟิลิปปินส์ มีชื่อเต็มว่า เอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว (Emmanuel Dapidran Pacquiao) ในครอบครัวที่ยากจนมากที่เมืองบูคิดนอน ซึ่งเป็นเมืองทางตอนใต้ของฟิลิปปินส์ โดยเป็นลูกชายคนที่ 2 ในบรรดาลูก ๆ ทั้งหมด 4 คน ของ โรซาลิโอ และ ดิโอนิเซีย ปาเกียว ทั้งคู่แยกทางกันตั้งแต่ปาเกียวยังเล็ก ๆ ปาเกียวขึ้นชกมวยด้วยความยากจน ขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อต้นปี พ.ศ. 2538 ที่กรุงมะนิลา เมืองหลวงของฟิลิปปินส์ ได้ค่าตัวครั้งแรก 100 เปโซ โดยส่งเงินมาช่วยเหลือครอบครัวตลอด^[2]

แมนนี ปาเกียว ถือเป็นนักมวยฟิลิปปินส์ที่ไม่เหมือนกับนักมวยฟิลิปปินส์รายอื่น ๆ ด้วยเป็นมวยทรหด หมัดหนักทั้งซ้ายและขวา จิตใจห้าวหาญไม่กลัวใคร และสภาพร่างกายแข็งแกร่ง โดยปาเกียวสามารถเอาชนะนักมวยไทยที่มีฝีมือเก่งกาจได้ถึง 2 คน คือ โชคชัย โชควิวัฒน์ และ ฉัตรชัย สาสะกุล โดยเฉพาะฉัตรชัย เป็นการเอาชนะน็อกไปโดยไม่มีใครคาดคิดมาก่อนด้วย ในประเทศไทย และยังเป็นผู้แย่งตำแหน่งแชมป์โลก WBC ในรุ่นฟลายเวทไปจากฉัตรชัย ถือเป็นแชมป์โลกครั้งแรกของปาเกียว อย่างไรก็ตาม ปาเกียวก็เสียตำแหน่งแชมป์ดังกล่าวคืนให้กับนักมวยชาวไทย ด้วยการแพ้น็อก เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม ไปเพียงยกที่ 3 ซึ่งเป็นการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 ของปาเกียว โดยก่อนการชกปาเกียวมีปัญหาเรื่องการลดน้ำหนักตัวอย่างมาก จนทำให้ต้องเสียตำแหน่งไปเมื่อไม่สามารถทำน้ำหนักให้อยู่ในพิกัดได้^[3] ซึ่งเม็ดเงินถือเป็นนักมวยเพียง 1 ใน 5 คนที่สามารถเอาชนะปาเกียวได้ และเป็นเพียง 1 ใน 3 คนเท่านั้นที่สามารถน็อกปาเกียวลงได้

หลังจากนั้นปาเกียวก็ได้เดินทางไปชกมวยและใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกา ก่อนที่จะมีชื่อเสียงในเวลาต่อมา

ปัจจุบัน

ปัจจุบัน แมนนี ปาเกียว กลายเป็นนักมวยระดับโลก และเป็นนักมวยชาวเอเชียรายแรกที่ได้ครองแชมป์โลกถึง 8 รุ่น นับว่าเป็นแชมป์โลกชาวเอเชียคนแรกที่ทำได้ถึงเช่นนี้ เพราะโดยปกติจะไม่มีโอกาสของนักมวยชาวเอเชียถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังได้รับการจัดอันดับว่าเป็นนักมวยที่ดีที่สุดในโลกปอนด์ต่อปอนด์ มักได้รับการติดต่อให้ไปชกที่สหรัฐอเมริกาบ่อย ๆ มีค่าตัวไม่ต่ำกว่า 30 ล้านบาท เคยปะทะฝีมือกับยอดนักมวยระดับโลกมาแล้วหลายคน ซ้ำยังเอาชนะได้อีกต่างหาก เช่น มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา, เอริก โมราเลส, ฆวน มานูเอล มาร์เกซ, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, ริกกี แฮตตัน, อันโตนิโอ มาร์การิโต เป็นต้น จนได้รับการกล่าวขานว่าเป็นนักกีฬาชาวฟิลิปปินส์ที่ชาวโลกรู้จักดีที่สุด และเป็นหนึ่งในชาวฟิลิปปินส์ที่ชาวโลกรู้จักดีที่สุดเทียบเท่าประธานาธิบดีกลอเรีย อาร์โรโย เลยทีเดียว นอกจากนี้ ปาเกียวยังได้รับเกียรติให้เป็นผู้เชิญธงชาติฟิลิปปินส์ ในพิธีเปิดโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ณ กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน แม้ว่าตัวปาเกียวเองจะไม่ได้ร่วมการแข่งขันด้วยก็ตาม

ในวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 ปาเกียวขึ้นชิงแชมป์โลก องค์กรมวยโลก (WBO) รุ่นเวลเตอร์เวท กับ มีเกล กอตโต นักมวยชาวปวยร์โตรีโก การชกเป็นไปอย่างดุเดือดโดย ปาเกียว สามารถส่ง กอตโต ลงไปนอนให้กรรมการนับ 8 ได้ในยกที่ 2 และ 3 และหลังจากนั้นปาเกียวก็เป็นไล่ชก กอตโต อยู่ฝ่ายเดียวจนกรรมการยุติการชกในยกที่ 12 ทำให้ ปาเกียวสามารถคว้าเข็มขัดแชมป์โลกเส้นที่ 7 มาครองได้สำเร็จ และนับเป็นนักมวยคนแรกของโลกที่ได้แชมป์โลกมากถึง 8 รุ่น และถือว่าเป็นนักมวยอันดับหนึ่งของโลกเมื่อเทียบกันแล้วปอนด์ต่อปอนด์ในยุคปัจจุบัน

ในวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 ปาเกียวขึ้นชกป้องกันตำแหน่งแชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวทของ โดยพบกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ นักมวยชาวเม็กซิกันที่เคยพบกันมาก่อนหน้านี้แล้วถึง 3 ครั้ง แม้ปาเกียวจะเป็นฝ่ายที่เอาชนะไปได้ก่อนหน้าถึง 2 ครั้ง และเสมอหนึ่งครั้ง แต่ฝ่ายมาร์เกซอ้างว่าตนเองต่างหากที่สมควรเป็นผู้ชนะ สำหรับผลการชกในครั้งนี้ ปรากฏว่าปาเกียวเป็นฝ่ายเดินเข้าหามาร์เกซ แต่ถูกมาร์เกซดักสวนกลับไปได้หลายครั้ง จนหมด 12 ยก สภาพการณ์น่าจะเป็นมาร์เกซเป็นผู้ชนะคะแนน แต่เมื่อมีการประกาศคะแนนออกมาแล้ว ปรากฏว่ากรรมการทั้ง 3 ท่าน ให้มาร์เกซเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ คือ 114-114 ,115-113 และ 116-112 ค้านสายตาแฟนมวยในสนามและทั่วโลกที่นั่งชมการถ่ายทอดผ่านหน้าจอโทรทัศน์เป็นอย่างมาก^[4]

ต่อมา ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้คะแนนอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ต่อ ทิโมธี แบรดลีย์ นักมวยผิวสีชาวอเมริกัน อดีตแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท ที่ทำน้ำหนักขึ้นมา และไม่เคยแพ้ใคร ด้วยคะแนน 113-115 ทั้ง 3 เสียง เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2555^[5]

จากนั้น ในวันที่ 9 ธันวาคม ปีเดียวกัน ปาเกียวเปิดโอกาสให้มาร์เกซชกล้างตาอีกรอบเป็นครั้งที่ 4 ปรากฏว่าปาเกียวเป็นฝ่ายโดนมาร์เกซที่อยู่ในวัย 39 ปีแล้ว ชกลงไปนับ 8 ก่อนในยกที่ 4 จากนั้นปาเกียวได้นับ 8 คืนมาในยกที่ 5 และสามารถเรียกเลือดจากดั้งจมูกของมาร์เกซได้ แต่ในปลายยกที่ 6 ปาเกียวขณะโถมตัวบุกเข้ามา โดนหมัดขวาสวนของมาร์เกซเข้าเต็มคาง หน้าคว่ำลงไปนอนกับพื้นเวทีอย่างหมดสภาพ กรรมการยุติการชกทันที ทำให้ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในยกนี้ ด้วยเวลา 02.59 นาที ทำให้มาร์เกซเอาชนะปาเกียวได้เป็นครั้งแรกในการชกของทั้งคู่ซึ่งในครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 โดยถือว่าเป็นชัยชนะที่เด็ดขาดของมาร์เกซ ขณะที่ปาเกียวนับเป็นการแพ้ติดต่อกันถึง 2 ครั้ง^[6]

ต่อมาในวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 ปาเกียวได้มีโอกาสพบกับแบรดลีย์อีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ปาเกียวมีความมุ่งมั่นมากที่จะเอาชนะแบรดลีย์ให้ได้ ท่ามกลางเสียงวิจารณ์ว่า ปาเกียวในขณะนี้ไม่ใช่ปาเกียวคนเดิมอีกแล้ว เพราะทั้งน้ำหนักหมัด และจังหวะความเร็วที่เคยเป็นจุดเด่น ก็ลดลงเป็นอย่างมาก ผลการชกปรากฏว่า ปาเกียวเป็นฝ่ายชนะคะแนนแบบเป็นเอกฉันท์ต่อแบรดลีย์ด้วยคะแนน 118-110, 116-112 และ 116-112 ทำให้ได้กลับมาเป็นแชมป์โลกอีกครั้ง^[7] ^[8]

ล่าสุด แมนนี ปาเกียว ได้เซ็นสัญญาชกกับ ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ นักมวยที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นอันดับหนึ่งของโลก ซึ่งสถิติการชกยังไม่เคยเสมอหรือแพ้ใคร เป็นที่เรียบร้อย ซึ่งทั้งคู่ได้รับการจับตาและคาดหมายว่าควรจะได้ชกเพื่อพิสูจน์ฝีมือกันมานานแล้ว โดยกำหนดขึ้นในวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 ที่เอ็มจีเอ็มการ์เดนอารีนา ในนครลาสเวกัส สหรัฐอเมริกา โดยคาดว่าค่าตัวของทั้ง 2 น่าจะไม่น้อยกว่า 250 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 8,000 ล้านบาท) สำหรับ เมย์เวทเทอร์ จูเนียร์ จะได้รับส่วนแบ่งร้อยละ 60 ขณะที่ ปาเกียว จะยอมรับส่วนแบ่งที่น้อยกว่า คือ ร้อยละ 40 รวมทั้งยังมีรายได้สิทธิประโยชน์ด้านอื่นตามมาอีก เช่น ค่าลิขสิทธิ์การถ่ายทอดผ่านดาวเทียม ^[9]

ผลการชก ปรากฏว่า ปาเกียวเป็นฝ่ายเดินเข้าหาและออกหมัดเข้าใส่ ขณะที่เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ เน้นการชกอยู่วงนอก และเต้นพลิ้วหลบหมัดของปาเกียวไปได้หลายครั้ง ในยกที่ 6 และ 8 ปาเกียวสามารถไล่เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ เข้าไปที่มุมและรัดหมัดชุดใส่ได้ แต่ในยกต่อ ๆ มา เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ กลับมาชกในรูปแบบเดิม เมื่อครบ 12 ยก ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างเป็นเอกฉันท์ 118-110, 116-112 และ 116-112 ^[10] ซึ่งปาเกียวเชื่อว่า ตนน่าจะเป็นฝ่ายชนะมากกว่า ^[11] โดยหลังการชก ปาเกียวได้เปิดเผยว่า หัวไหล่ขวาของตนนั้นเกิดอาการกล้ามเนื้อฉีกขาดก่อนการชกราว 3 สัปดาห์ ทำให้ไม่สามารถออกหมัดขวาได้อย่างเต็มที่ และต้องเข้ารับการผ่าตัดหลังการชก ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาพักรักษาตัวนานร่วมปี ^[12]

ชีวิตส่วนตัว

ปาเกียวนับถือศาสนาคริสต์ นิกายโปรแตสแตนท์ ซึ่งเดิมเคยนับถือนิกายโรมันคาทอลิกมาก่อน^[13] ชีวิตครอบครัว ปาเกียวสมรสกับจินกี้ จาโมร่า เมื่อปี พ.ศ. 2541 ขณะที่จินกี้อายุได้ 18 ปี ปาเกียวอายุ 19 ปี ปัจจุบันทั้งคู่มีบุตรด้วยกันทั้งหมด 4 คน ปาเกียวเป็นนักมวยที่ไว้ผมยาวกว่านักมวยทั่วไป โดยเจ้าตัวให้เหตุผลว่าเนื่องจากชื่นชอบบรูซ ลี จึงไว้เลียนแบบ^[2]

การเมือง

ในปี พ.ศ. 2550 แมนนี ปาเกียวได้ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในระดับเทศบาลของกรุงมะนิลา แต่ไม่ประสบความสำเร็จเมื่อพ่ายแพ้ต่อคู่แข่งไปแบบขาดลอย^[2]

ต่อมาในกลางปี พ.ศ. 2553 ปาเกียวได้สมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดซารังกานี ในการเลือกตั้งทั่วไป และได้รับเลือกตั้งด้วยคะแนนที่ขาดลอยจากคู่แข่งเป็นอย่างมาก^[14] ซึ่งปาเกียวมีความสนใจในการเมืองมานานแล้ว และยังเปรยหลายครั้งว่า หากได้เล่นการเมืองและได้รับเลือกตั้งอาจจะแขวนนวมเนื่องจากครอบครัวต้องการให้เลิกชกมวย^[15]

บาสเกตบอล

นอกจากนี้แล้ว แมนนี ปาเกียวยังชื่นชอบการเล่นบาสเกตบอลอีกด้วย โดยทำหน้าที่เป็นทั้งผู้ฝึกสอนและผู้เล่นของทีมเกีย โซเรนตอส โดยปาเกียวได้ลงแข่งบาสเกตบอลอาชีพเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 โดยสวมเสื้อหมายเลข 17 ได้ทำการลงแข่งเป็นเวลา 10 นาที กับทีม แบล็ควอเตอร์ อีลิท ในลีกบาสเกตบอลอาชีพของฟิลิปปินส์ ซึ่งปาเกียวทำคะแนนได้ 1 คะแนนอีกด้วย^[16]

เกียรติประวัติ

แชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวท (2540 – 2541)
- ชิง 26 มิถุนายน 2540 ชนะน็อก โชคชัย โชควิวัฒน์ ( ไทย) ยก 5 ที่ มันดาลูยง เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 6 ธันวาคม 2540 ชนะน็อก พนมเดช อ.ยุทธนากร ( ไทย) ยก 1 ที่ สนามกีฬาโคตาบาโรใต้ โคโรนาดัล จังหวัดตีโมกโคตาบาโต ประเทศฟิลิปปินส์
แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท (2541 – 2542)
- ชิง 4 ธันวาคม 2541 ชนะน็อก ฉัตรชัย สาสะกุล ( ไทย) ยก 8 ที่ วิทยาลัยทองสุข กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 24 เมษายน 2542 ชนะทีเคโอ กาบริเอล มิรา ( เม็กซิโก) ยก 4 ที่ สมาร์ทอาราเนตาคอลิเซียม เกซอนซิตี เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 17 กันยายน 2542 แพ้น็อก เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม ( ไทย) ยกที่ 3 ที่ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ประเทศไทย
แชมป์ WBC International (แชมป์เงา WBC) รุ่นซูเปอร์แบนตั้มเวท (2542 – 2544)
- ชิง 18 ธันวาคม 2542 ชนะทีเคโอ เรนาเต จามิลี ( ฟิลิปปินส์) ยก 2 ที่ อีลอสเด้สปอร์ตเซนเตอร์ ปาราญาเก เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 4 มีนาคม 2543 ชนะทีเคโอ อาร์เนล บาโรติลโล ( ออสเตรเลีย) ยก 4 ที่ สนามกีฬานินอยอากิโน มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 28 มิถุนายน 2543 ชนะทีเคโอ แจ- ซึงกง ( เกาหลีใต้) ยก 1 ที่ สมาร์ทอาราเนตาคอลิเซียม เกซอนซิตี เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 14 ตุลาคม 2543 ชนะทีเคโอ นาเดล ฮุสเซน ( ออสเตรเลีย) ยก 10 ที่ อีนาเรสเซนเตอร์ อันตีโปโล จังหวัดรีซัล ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 24 กุมภาพันธ์ 2544 ชนะทีเคโอ เทตสึโทระ เซนริมะ ( ญี่ปุ่น) ยก 5 ที่ อีนาเรสเซนเตอร์ อันตีโปโล จังหวัดรีซัล ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 28 เมษายน 2544 ชนะน็อก เวทย์ ศักดิ์เมืองแกลง ( ไทย) ยก 6 ที่ คีดาปาวัน จังหวัดโคตาบาโต ประเทศฟิลิปปินส์
แชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท (2544 – 2546)
- ชิง 23 มิถุนายน 2544 ชนะทีเคโอ เลห์โลโฮโนโล เลดวาบา ( แอฟริกาใต้) ยก 6 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 พฤศจิกายน 2544 เสมอโดยเทคนิค อากาปิโต ซานเชซ ( สาธารณรัฐโดมินิกัน) ยก 6 ที่ บิล เกรแฮมซีวิกเซนเตอร์ ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 8 สิงหาคม 2545 ชนะทีเคโอ ฆอร์เฆ เอลิเอเซร์ ฆูลิโอ ( โคลอมเบีย) ยก 2 ที่ เมมฟิสพีรามิด เมมฟิส รัฐเทนเนสซี สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 26 ตุลาคม 2545 ชนะทีเคโอ ฟ้าประกอบ รักเกียรติยิม ( ไทย) ยก 1 ที่ รีซัลเมมโมเรียลคอเลจยิม ดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 26 กรกฎาคม 2546 ชนะทีเคโอ เอ็มมานูเอล ลูเซโร ( เม็กซิโก) ยก 3 ที่ แกรนด์โอลิมปิกออดิทอเรียม ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอเนีย สหรัฐ
แชมป์โลกเดอะริงและไลเนียล รุ่นเฟเธอร์เวท (2546 - 2547)
- ชิง 15 พฤศจิกายน 2546 ชนะทีเคโอ มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา ( เม็กซิโก) ยก 11 ที่ แอลาโมโดม แซนแอนโทนีโอ รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1 , 8 พฤษภาคม 2547 เสมอกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2 , 11 ธันวาคม 2547 ชนะทีเคโอ ฟ้าสั่ง พ.ธวัชชัย ( ไทย) ยก 4 ที่ เอ็มซีโฮมดีพอร์ท ทากิก เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
แชมป์ WBC International (แชมป์เงา WBC) รุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท (2548 – 2550)
- ชิง 10 กันยายน 2548 ชนะทีเคโอ เอกตอร์ เบลัสเกซ ( เม็กซิโก) ยก 6 ที่ สเตเปิลส์เซ็นเตอร์ ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 21 มกราคม 2549 ชนะทีเคโอ เอริก โมราเลส ( เม็กซิโก) ยก 10 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 2 กรกฎาคม 2549 ชนะคะแนน โอสการ์ ลาริโอส ( เม็กซิโก) ที่ สมาร์ทอาราเนตาคอลิเซียม เกซอนซิตี เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 18 พฤศจิกายน 2549 ชนะทีเคโอ เอริก โมราเลส ( เม็กซิโก) ยก 3 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 14 เมษายน 2550 ชนะน็อก ฆอร์เฆ โซลิส ( เม็กซิโก) ยก 8 ที่ แอลาโมโดม แซนแอนโทนีโอ รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 6 ตุลาคม 2550 ชนะคะแนน มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา ( เม็กซิโก) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์โลก WBC และเดอะริงรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท (2551)
- ชิง 15 มีนาคม 2551 ชนะคะแนน ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์โลก WBC รุ่นไลท์เวท (2551)
- ชิง 28 มิถุนายน 2551 ชนะทีเคโอยก 9 เดวิด ดิแอซ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ สหรัฐ
แชมป์โลก IBO และเดอะริงรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท (2552)
- 3 พฤษภาคม 2552 ชนะทีเคโอยก 2 ริกกี แฮตตัน ( สหราชอาณาจักร) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท (2552 - 2555)
- ชิง 14 พฤศจิกายน 2552 ชนะทีเคโอ มีเกล กอตโต ( ปวยร์โตรีโก) ยก 12 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 มีนาคม 2553 ชนะคะแนน โจซัว คลอตเตย์ ( กานา) ที่ เอทีแอนด์ทีสเตเดียม อาร์ลิงตัน รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 8 พฤษภาคม 2554 ชนะคะแนน เชน มอสลีย์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 13 พฤศจิกายน 2554 ชนะคะแนน ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- เสียแชมป์, 10 มิถุนายน 2555 แพ้คะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์เวลเตอร์เวท (2553)
- ชิง 13 พฤศจิกายน 2553 ชนะคะแนน อันโตนิโอ มาร์การิโต ( เม็กซิโก) ที่ เอทีแอนด์ทีสเตเดียม อาร์ลิงตัน รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- สละแชมป์
แชมป์ WBO International รุ่นเวลเตอร์เวท (2556)
- ชิง 24 พฤศจิกายน 2556 ชนะคะแนน แบรนดอน ริออส ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เดอะเวนีเชียนมาเก๊า มาเก๊า ประเทศจีน
แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท สมัยที่ 2 (2557 - 2558)
- ชิง 13 เมษายน 2557 ชนะคะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 23 พฤศจิกายน 2557 ชนะคะแนน คริส อัลเกียรี ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เดอะเวนีเชียนมาเก๊า มาเก๊า ประเทศจีน
- เสียแชมป์, 2 พฤษภาคม 2558 แพ้คะแนน ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์ WBO International และไลเนียล รุ่นเวลเตอร์เวท (2559)
- ชิง 9 เมษายน 2559 ชนะคะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท สมัยที่ 3 (2559 - 2560)
- ชิง 5 พฤศจิกายน 2559 ชนะคะแนน เจสซี วาร์กัส ( สหรัฐอเมริกา) ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- เสียแชมป์, 2 กรกฎาคม 2560 แพ้คะแนน เจฟฟ์ ฮอร์น ( ออสเตรเลีย) ที่ แลงพาร์ก บริสเบน รัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย
แชมป์โลก WBA รุ่นเวลเตอร์เวท (2561 - 2562)
- ชิง 15 มิถุนายน 2561 ชนะทีเคโอ ลูกัส มาติเซ ( อาร์เจนตินา) ยก 7 ที่ อาเซียตาอารีนา กัวลาลัมเปอร์ ดินแดนสหพันธ์ ประเทศมาเลเซีย
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 19 มกราคม 2562 ชนะคะแนน เอเดรียน โบเนอร์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) รุ่นเวลเตอร์เวท (2562 - 2564)
- ชิง 20 กรกฎาคม 2562 ชนะคะแนน คีธ เธอร์แมน ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- พักตำแหน่ง 29 มกราคม 2564^[17]
เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท 10 พฤศจิกายน 2544 เสมอโดยเทคนิค อากาปิโต ซานเชซ ( สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ บิล เกรแฮมซีวิกเซนเตอร์ ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย
- ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) และ IBF รุ่นเฟเธอร์เวท 8 พฤษภาคม 2547 เสมอกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก IBA และแชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท 19 มีนาคม 2548 แพ้คะแนน เอริก โมราเลส ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์), WBC, เดอะริง และไลเนียลรุ่นเวลเตอร์เวท 2 พฤษภาคม 2558 แพ้คะแนน ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) รุ่นเวลเตอร์เวท 21 สิงหาคม 2564 แพ้คะแนน โยร์เดนิส อูกัส ( คิวบา) ที่ ทีโมบายล์อารีนา ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
ชกนัดพิเศษในรุ่นเวลเตอร์เวท
- 6 ธันวาคม 2551 ชนะอาร์ทีดี ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ( สหรัฐอเมริกา) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ

อ้างอิง

สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)
อินไซด์ข่าวฮอต 5 ซูเปอร์สตาร์กีฬาโลกจากเอเชีย, หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับที่ 21,345 วันที่ 22 มีนาคม 2551

↑ "สถิติขึ้นชกของ แมนนี ปาเกียว". BoxRec.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 สารคดีพิเศษประวัติ แมนนี ปาเกียว ทางช่อง 7: วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
↑ "Manny Pacquiao vs Medgoen Singsurat". ยูทิวบ์. 26 May 2008. สืบค้นเมื่อ 23 November 2014.
↑ ค้านสายตา!มาร์เกซไล่ถลุงปาเกียว12ยกแต่แพ้คะแนน จากสนุกดอตคอม
↑ "แบร็ดลีย์" ทำช็อก!! แย่งเข็มขัดจาก "ปาเกียว"เก็บถาวร 2012-06-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากผู้จัดการออนไลน์
↑ Juan Manuel Marquez knocks out Manny Pacquiao in sixth round (อังกฤษ)
↑ ""ปาเกียว-แบร็ดลีย์" ภาค 2 / ลักษมณ์ นันทิวัชรินทร์". ผู้จัดการออนไลน์. 8 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 April 2014.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ "Presented by PlayStation... Manny Pacquiao wins by Unanimous Decision. Scores: 116-112 (x2), 118-110". Top Rank Boxing. 13 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 April 2014.
↑ "ดรีมไฟต์! 'ปาเกียว-ฟลอยด์' พร้อมชก 2 พ.ค. นี้". ไทยรัฐ. 2015-02-20. สืบค้นเมื่อ 2015-02-23.
↑ "อึ้งทั้งสังเวียน! 'ฟลอยด์' พลิ้ว ชกชนะคะแนน 'ปาเกียว' เอกฉันท์". ไทยรัฐ. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-03.
↑ "ปาเกียวเซ็งเชื่อตัวเองน่าชนะมากกว่า". เดลินิวส์. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-03.
↑ "ปาเกียว เผยไหล่ฉีกก่อน 'ซูเปอร์ไฟท์' 3 สัปดาห์". smmsport.com. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-07.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ แม่ 'ปาเกียว' ชี้ลูกชายโดนน็อก เพราะเปลี่ยนนิกาย จาก ไทยรัฐ
↑ แมนนี ปาเกียว นักมวยชื่อดัง กลายเป็นส.ส.ตากาล็อก ^{[ลิงก์เสีย]}
↑ ช็อก!ปาเกียวอาจแขวนนวม เหตุแม่รบเร้าให้เลิกมานาน^{[ลิงก์เสีย]}
↑ ""ปาเกียว"ทำ 1 แต้ม ประเดิมการเล่นบาสเกตบอลลีกอาชีพ". ไทยพีบีเอส. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 23 November 2014.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ WBA designates Manny Pacquiao as Champion in Recess

แหล่งข้อมูลอื่น

เว็บไซต์ส่วนตัว

ก่อนหน้า	แมนนี ปาเกียว	ถัดไป
ฉัตรชัย อีลิทยิม	แชมป์โลกรุ่นฟลายเวท WBC 4 ธันวาคม 2541 – 17 กันยายน 2542	เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม
เลห์โลโฮโนโล เลดวาบา	แชมป์โลกรุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท IBF 23 มิถุนายน 2544 – 26 กรกฎาคม 2546	อิสราเอล บัสเกซ
ฆวน มานูเอล มาร์เกซ	แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท WBC 15 มีนาคม 2551 – 16 กรกฎาคม 2551	อุมเบร์โต โซโต
เดวิด ดิแอซ	แชมป์โลกรุ่นไลท์เวท WBC 28 มิถุนายน 2551 – 24 กุมภาพันธ์ 2552	เอ็ดวิน บาเลโร
ริคกี แฮตตัน	แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท IBO 2 พฤษภาคม 2552 – 15 มกราคม 2553	คริส แวน เฮอร์เดน
มีเกล กอตโต	แชมป์โลกรุ่นเวลเตอร์เวท WBO 14 พฤศจิกายน 2552 - 10 มิถุนายน 2555	ทิโมธี แบรดลีย์
เซร์ฆิโอ มาร์ติเนซ	แชมป์โลกรุ่นซูเปอร์เวลเตอร์เวท WBC 13 พฤศจิกายน 2553 - 8 กุมภาพันธ์ 2554	ซาอุล อัลบาเรซ
ทิโมธี แบรดลีย์	แชมป์โลกรุ่นเวลเตอร์เวท WBO 13 เมษายน 2557 - 2 พฤษภาคม 2558	ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์

[1] "สถิติขึ้นชกของ แมนนี ปาเกียว". BoxRec.

[สารคดี-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 สารคดีพิเศษประวัติ แมนนี ปาเกียว ทางช่อง 7: วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

[3] "Manny Pacquiao vs Medgoen Singsurat". ยูทิวบ์. 26 May 2008. สืบค้นเมื่อ 23 November 2014.

[4] ค้านสายตา!มาร์เกซไล่ถลุงปาเกียว12ยกแต่แพ้คะแนน จากสนุกดอตคอม

[5] "แบร็ดลีย์" ทำช็อก!! แย่งเข็มขัดจาก "ปาเกียว"เก็บถาวร 2012-06-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน จากผู้จัดการออนไลน์

[6] Juan Manuel Marquez knocks out Manny Pacquiao in sixth round (อังกฤษ)

[7] ""ปาเกียว-แบร็ดลีย์" ภาค 2 / ลักษมณ์ นันทิวัชรินทร์". ผู้จัดการออนไลน์. 8 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 April 2014.^{[ลิงก์เสีย]}

[8] "Presented by PlayStation... Manny Pacquiao wins by Unanimous Decision. Scores: 116-112 (x2), 118-110". Top Rank Boxing. 13 April 2014. สืบค้นเมื่อ 13 April 2014.

[9] "ดรีมไฟต์! 'ปาเกียว-ฟลอยด์' พร้อมชก 2 พ.ค. นี้". ไทยรัฐ. 2015-02-20. สืบค้นเมื่อ 2015-02-23.

[10] "อึ้งทั้งสังเวียน! 'ฟลอยด์' พลิ้ว ชกชนะคะแนน 'ปาเกียว' เอกฉันท์". ไทยรัฐ. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-03.

[11] "ปาเกียวเซ็งเชื่อตัวเองน่าชนะมากกว่า". เดลินิวส์. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-03.

[12] "ปาเกียว เผยไหล่ฉีกก่อน 'ซูเปอร์ไฟท์' 3 สัปดาห์". smmsport.com. 2015-05-03. สืบค้นเมื่อ 2015-05-07.^{[ลิงก์เสีย]}

[13] แม่ 'ปาเกียว' ชี้ลูกชายโดนน็อก เพราะเปลี่ยนนิกาย จาก ไทยรัฐ

[14] แมนนี ปาเกียว นักมวยชื่อดัง กลายเป็นส.ส.ตากาล็อก ^{[ลิงก์เสีย]}

[15] ช็อก!ปาเกียวอาจแขวนนวม เหตุแม่รบเร้าให้เลิกมานาน^{[ลิงก์เสีย]}

[16] ""ปาเกียว"ทำ 1 แต้ม ประเดิมการเล่นบาสเกตบอลลีกอาชีพ". ไทยพีบีเอส. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 23 November 2014.^{[ลิงก์เสีย]}

[17] WBA designates Manny Pacquiao as Champion in Recess

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

ด ค ก แชมเปี้ยนโลกชาวฟิลิปปินส์ (เฉพาะ 4 สถาบันหลัก)
เดอะริง	ปานโช วิลลา
สภามวยโลก	แฟลช อีลอร์เด้ เปโดร อดิควิว จูเนียร์ เรเน่ บาเรียนโตส เออร์บิโต้ ซาลาวาเรีย โรแลนโด นาวาเร็ตเต้ แฟรงค์ เซเดโน โรแลนโด พลาสคัว หลุยส์ ซีโต้ เอสปิโนซา เจอร์รี่ พีญาโลซา แมนนี่ ปาเกียว มัลคอร์ม ทูนาเกา ไบรอัน วิโลเรีย โรเดล มายอล ซอนนี่ บอย จาโร โนนิโต โดแนร์
สมาคมมวยโลก	แฟลช อีลอร์เด้ โรเบอร์โต ครูซ เบอร์นาเบ้ วิลลาแคมโป เบน วิลลาฟอร์ เออร์บิโต้ ซาลาวาเรีย หลุยส์ ซีโต้ เอสปิโนซา เฮซุส ซาลูด มอร์ริส อีสต์ โจมา แกมบัว
องค์กรมวยโลก	อีริค จามิลี่ เจอร์รี่ พีญาโลซา ดอนนี่ เนียเตส มาร์วิน ซอนโซยา โนนิโต โดแนร์ เมร์ลีโต ซาบีโย แมนนี่ ปาเกียว มาร์ลอน ทาปาเลส
สหพันธ์มวยนานาชาติ	บ๊อบบี้ เบอร์นา โดดี้ บอย พีญาโลซา โรแลนโด โบฮอล เทรซี่ มาคาลอส อีริค ชาเวซ แมนนี่ เมลชอร์ แมนนี่ ปาเกียว โนนิโต โดแนร์ ฟลอเรนเต้ คอนเดส ไบรอัน วิโลเรีย จอห์นเรียล คาซิเมโร เจอร์วิน อันคาฮาส ดอนนี่ เนียเตส