มัลคอล์ม ทูนาเกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก มัลคอร์ม ทูนาเกา)
มัลคอล์ม ทูนาเกา
ชื่อจริงมัลคอล์ม อาลินดาเยา ทูนาเกา
(Malcolm Alindajao Tunaacao)
ฉายาEagle Eye
รุ่นฟลายเวท แบนตัมเวท
เกิด8 ธันวาคม พ.ศ. 2521
เมือง Mandaue
ชกทั้งหมด39
ชนะ33
ชนะน็อก20
แพ้3
เสมอ3

มัลคอล์ม ทูนาเกา (Malcolm Tunacao) หรือ มัลคอล์ม อาลินดาเยา ทูนาเกา นักมวยสากลชาวฟิลิปปินส์ เกิดเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่ เมือง Mandaue ประเทศฟิลิปปินส์ สถิติการชก 39 ครั้ง ชนะ 33 (น็อค 20) เสมอ 3 แพ้ 3

ประวัติ[แก้]

ทูนาเกาขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2541 ชนะน็อค มานูเอล เฟเรโก ยก 2 จากนั้น ขึ้นชกชนะรวดมาตลอดที่ฟิลิปปินส์ จนได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นฟลายเวทเมื่อ 25 กันยายน พ.ศ. 2542 ชนะคะแนน ริโอ ซูมัมปอง จากนั้นป้องกันแชมป์ไว้ได้ 1 ครั้ง ก่อนจะเดินทางมาชิงแชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท เมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 ปรากฏว่าทูนาเกาเป็นฝ่ายชนะทีเคโอ เม็ดเงิน กระทิงแดงยิมในยกที่ 7 อย่างพลิกความคาดหมาย ทูนาเกาไปชกป้องกันแชมป์ที่ญี่ปุ่นได้ 1 ครั้ง ก่อนจะมาเสียแชมป์ แพ้น็อค พงษ์ศักดิ์เล็ก ศิษย์คะนองศักดิ์ ยก 1 เมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2544

หลังจากเสียแชมป์โลก ทูนาเกาขึ้นชิงแชมป์เงา WBC รุ่นฟลายเวท เสมอโดยเทคนิคกับแรนดี้ แมนกูบัท เนื่องจากทูนาเกาแตกจนชกต่อไม่ได้ จากนั้นชกชนะน็อค พรชัย ศิษย์พระพรหม ยก 6 ที่ ฟิลิปปินส์ ต่อมา ทูนาเกาได้ครองแชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท ที่ว่าง ชนะน็อค ริโน จากัวร์ ยก 5 เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2546 หลังจากนั้น ทูนาเกาไปชกที่ญี่ปุ่น ขึ้นชกนอกรอบชนะสองครั้งรวด แล้วจึงชิงแชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวทเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548 ชนะคะแนน กุมารทอง ป.ปลื้มกมลที่ญี่ปุ่น ได้แชมป์ไปครอง ชกป้องกันตำแหน่งได้ 2 ครั้ง ก่อนจะเสียแชมป์ไปเมื่อ 13 มกราคม พ.ศ. 2550 แพ้คะแนนโดยเทคนิค รอลลี ลูนาสที่ ญี่ปุ่น หลังจากนั้น ทูนาเกาขึ้นชิงแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นแบนตัมเวทที่ว่างเมื่อ 20 กันยายน พ.ศ. 2551 ชนะคะแนน โมนิโก ลอเรนเต้ ที่ฟิลิปปินส์ และได้ไปชิงแชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวทที่ว่างที่เกาหลีใต้เมื่อ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 ชนะคะแนน แช เซืองซุก ที่เกาหลีใต้ และชกป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 3 ครั้งและขึ้นชกนอกรอบที่ ญี่ปุ่น ชนะน็อค ฉัตรเพชร ศิษย์หมอเส็ง ยก 4

ทูนาเกาได้ขึ้นชกตัดเชือกเพื่อหาผู้ชนะไปชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2555 ซึ่งทูนาเกาเป็นฝ่ายชนะน็อค คริสเตียน เอสกิวเวล ยก 7 จากนั้น ทูนาเกาได้ชิงแชมป์โลกรุ่นนี้เมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อค ชินซูเกะ ยามานากะ ยก 12 ไม่ได้แชมป์ หลังจากนั้น ยังขึ้นชกมวยต่อมา โดยขึ้นชกครั้งล่าสุดเมื่อ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 ชนะคะแนน จุง จูฮยุน ที่ ญี่ปุ่น

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นฟลายเวท (2542 – 2543)
  • แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท
  • แชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท
    • ชิง 26 กันยายน 2546 ชนะน็อค ริงโก จากัวร์ ยก 5 ที่ ฟิลิปปินส์
    • สละแชมป์
  • แชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวท
    • ชิง 19 พฤศจิกายน 2548 ชนะคะแนน กุมารทอง ป.ปลื้มกมล ที่ โตเกียว
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 5 กุมภาพันธ์ 2549 เสมอกับ โคเฮย์ โอบะ ที่ นาโกย่า
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 6 พฤษภาคม 2549 ชนะน็อค ยาสุโอะ คิจิมา ยก 11 ที่ โตเกียว
    • เสียแชมป์ 13 มกราคม 2550 แพ้คะแนน รอลลี่ ลูนาส ที่ โตเกียว
  • แชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นแบนตัมเวท (2551)
  • แชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวท
    • ชิง 6 กุมภาพันธ์ 2553 ชนะคะแนน แช เซืองซุก ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 11 กรกฎาคม 2553 ชนะคะแนน โคเฮอิ โอบะ ที่ ญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 2 พฤศจิกายน 2553 ชนะน็อค ฮิเตโนบุ ฮอนดา ยก 5 ที่ญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 5 กุมภาพันธ์ 2554 ชนะน็อค ไดโกะ นากาฮิโร ยก 6 ที่ ญี่ปุ่น
    • สละแชมป์
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์เงา WBC รุ่นฟลายเวท เมื่อ 28 กรกฎาคม 2544 เสมอกับ แรนดี้ แมนกูบัท (ฟิลิปปินส์) ที่ มะนิลา
    • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 แพ้ทีเคโอ ชินซูเกะ ยามานากะ ยก 12

อ้างอิง[แก้]