อีริค ชาเวซ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อีริค ชาเวซ
(เคนตะ ซาโตะ)
ชื่อจริงอัลเกริโอ ชาเวซ
(Algerico Chavez)
รุ่นมินิฟลายเวท
เกิด9 เมษายน พ.ศ. 2505
ชกทั้งหมด60
ชนะ39
ชนะน็อก24
แพ้16
เสมอ5

อีริค ชาเวซ (Eric Chavez) หรือ เคนตะ ซาโตะ นักมวยสากลชาวฟิลิปปินส์ มีชื่อจริงว่า อัลเกริโอ ชาเวซ เกิดเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2505 สถิติการชก 60 ครั้ง ชนะ 39 (น็อค 24) เสมอ 5 แพ้ 16

ประวัติ[แก้]

ชาเวซขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2528 ชนะคะแนน จูน กาเวโร จากนั้นชกชนะและเสมอโดยไม่แพ้ใครจนถึง พ.ศ. 2532 โดยเคยชกชนะน็อค ดอมมี่ เออร์ซัว จูเนียร์ ยก 1 และชนะน็อค จอห์น เมดิน่า ยก 5 จากนั้นขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นมินิฟลายเวท IBF เมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2532 ซึ่งชาเวชเป็นฝ่ายชนะน็อคนิกโก้ โทมัส ยก 5 ได้แชมป์มาครอง แต่พอขึ้นป้องกันแชมป์ครั้งแรก ชาเวชมาแพ้แตกฟ้าลั่น ศักดิ์กรีรินทร์ ยก 7 เสียแชมป์ไปเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 ชาเวชขึ้นชกชนะน็อค ทวีเลิศ ต.บุญเลิศ ยก 3 จากนั้นจึงชกแก้มือกับฟ้าลั่นอีกครั้งเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2533 ซึ่งชาเวชเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไป ชิงแชมป์ไม่สำเร็จ

ในช่วง พ.ศ. 2534 - 2535 การชกของชาเวชตกต่ำมาก ชกแพ้ตลอด โดยแพ้ แมนนี่ เมลชอร์ แอนดี้ ทานาบาส โนเอล ทูนาเกา เมลวิน มากราโม นอกจากนั้น ยังมาชกนอกรอบในไทย แพ้พะเนียง พูนธรัตน์ โตโต้ ป.พงษ์สว่าง และ ห้าดาว ซีพียิม ในช่วง พ.ศ. 2536 – 2537 จากนั้น การชกของชาเวชเริ่มดีขึ้น ชกชนะคะแนน เจอรี่ ปาฮายาไฮ และได้ไปเป็นมวยสร้างในประเทศญี่ปุ่นในชื่อ เคนตะ ซาโตะ ชกชนะคะแนน อัศวิน ศิษย์หลักเมือง และชนะน็อค นกน้อย ส.ธนิกุล ชาเวชเดินทางมาชกในไทยสองครั้งในช่วงปลายปี พ.ศ. 2538 ชนะน็อค ฤทธิชัย เกียรติประภัสร์ ยก 4 และชิงแชมป์ PABA รุ่นมินิมัมเวท ชนะน็อค ขวัญใจ สามเคแบตเตอรี ยก 1 ได้แชมป์ไปครอง จากนั้น ชาเวชขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นมินิมัมเวท WBA เมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2539 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้คะแนนโรเซนโด อัลวาเรซแบบไม่เอกฉันท์ จากนั้น ชาเวชกลับมาชกที่ฟิลิปปินส์และชกแพ้เป็นส่วนใหญ่ หลังที่ขึ้นชิงแชมป์เงารุ่นฟลายเวท WBOเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2541 แพ้คะแนน มซูกิซี มาราลี ที่แอฟริกาใต้แล้ว ชาเวชก็แขวนนวมไป

เกียรติประวัติ[แก้]

  • แชมป์โลกรุ่นมินิมั่มเวท IBF
  • แชมป์ PABA รุ่นมินิมั่มเวท
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์โลกรุ่นมินิมั่มเวท IBF เมื่อ 15 สิงหาคม 2533 แพ้คะแนน ฟ้าลั่น ลูกมิ่งขวัญ ที่เวทีมวยราชดำเนิน
    • ชิงแชมป์โลกรุ่นมินิมัมเวท WBA เมื่อ 15 มิถุนายน 2539 แพ้คะแนน โรเซนโด อัลบาเรซ ที่ ญี่ปุ่น
    • ชิงแชมป์เงารุ่นฟลายเวท WBOเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2541 แพ้คะแนน มซูกิซี มาราลี ที่แอฟริกาใต้

อ้างอิง[แก้]