เจงกีส ข่าน
 |
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาบทความนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก |
-
บทความนี้เกี่ยวกับบทความเกี่ยวกับจักรพรรดิชาวมองโกล สำหรับความหมายอื่น ดูที่ เจงกีส ข่าน (แก้ความกำกวม)
-
สำหรับความหมายอื่น ดูที่ จักรพรรดิไท่จู่
เจงกีส ข่าน (มองโกเลีย: Чингис Хаан, Chinggis Khaan, Činggis Qaɣan; IPA: [ʧiŋgɪs χaːŋ]; อังกฤษ: Genghis Khan) (พ.ศ. 1705 หรือ 1708 – 18 สิงหาคม พ.ศ. 1770) เจงกีส แปลว่า “เวิ้งสมุทร, มหาสมุทร” (ซึ่งเปรียบได้ว่า เจงกีส ข่าน มีความยิ่งใหญ่ ดั่งเวิ้งมหาสมุทรนั่นเอง) จักรพรรดินักรบชาวมองโกลผู้พิชิต ผู้ก่อตั้งจักรวรรดิมองโกล เดิมมีนามว่า เตมูจิน (Temüjin) ตามสถานที่เกิดริมฝั่งแม่น้ำโอนอน เป็นผู้นำครอบครัวแทนบิดาเมื่ออายุเพียง 13 ปี และต้องดิ้นรนต่อสู้ขับเคี่ยวกับชนเผ่าต่างๆ ที่เป็นอริอยู่หลายปี ปราบเผ่า “ไนแมน” ทางด้านตะวันตก พิชิตชนชาติ “ตันกุต” และยอมรับการจำนนของชาว “อุยกูร์เติร์ก”
ในปี พ.ศ. 1749 เตมูจิน ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น เจงกีส ข่าน และจากปี พ.ศ. 1754 ด้วยการรบพุ่งหลายครั้ง เจงกีส ข่าน สามารถยึดครองจีนตอนเหนือ จักรวรรดิคารา-จิไต (Kara-Chitai Empire) จักรวรรดิคาเรสม์ และดินแดนอื่นๆ อีกมากมาย นับถึงเวลาเมื่อเจงกีส ข่านสิ้นชีพ จักรวรรดิมองโกลได้แผ่ขยายตั้งแต่ทะเลดำไปจดมหาสมุทรแปซิฟิก โดยทั้งหมดเริ่มที่จีนตอนเหนือ หลังจากยึดจงตู(ปักกิ่งในปจุุบัน)ได้แล้ว เจงกีส ข่านได้ส่งทูตไปยังเปอร์เซีย แต่ทางสุลต่านตัดหัวคนที่เขาส่งไป เจงกีส ข่านสั่งระดมพลไปบุกเปอร์เซีย เมืองทุกเมืองที่ต่อต้านจะถูกปล้นชิงและทำลาย หลังการยึด เจงกีส ข่าน ได้สั่งทหาร 10,000 คนบุกไปทางเหนือ โดยไม่ได้ถูกหยุดเลยจนถึงสุดขอบทะเลยังใกล้เคียงตะวันออกกลาง
เจงกีสข่าน มีชีวิตอยู่ตรงกับประมาณ 1 ศตวรรษ ก่อนพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ขึ้นครองราชย์และสถาปนากรุงสุโขทัย ปัจจุบัน ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็นนักการทหารที่เก่งที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ของโลก หลังจากการจากไปของเจงกีส ข่าน บุตรของท่านได้นำทัพกลับไปที่ใกล้ตะวันออกกลาง แต่ในขณะที่จะเข้าเวียนนาข่านองค์ใหม่ก็สิ้นพระชนม์ ทำให้การปะทะกันไม่อาจเกิดขึ้น
พระบรมวงศานุวงศ์[แก้]
- บิดา: เยซูไก
- มารดา: โฮลัน
- พี่น้อง
- คาซาร์
- เตมูกู
- ภรรยา : บอร์เต
- ภรรยารอง
- คูลัน
- เยซูเกน
- เยซุย
- บุตรธิดา
- โจชิ
- ชาตาไก
- โอเกได
- โตลุย
- หลาน
- บาตู
- เบอไค
- คูยัคข่าน
- คาดัน
- คาชิน
- มองเกอ ข่าน
- กุบไล ข่าน
- ฮูเลกู
- อริกโบเค
| ก่อนหน้า | เจงกีส ข่าน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ไม่มี |  |
ข่านแห่งมองโกล (พ.ศ. 1749 - พ.ศ. 1770) |
 |
โตลุย ข่าน |
|
|||||||||||
