ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดินีมาทิลดา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มาทิลดา
พระสาทิสลักษณ์ จักรพรรดินีมาทิลดา
จักรพรรดินีแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
สมเด็จพระราชินีแห่งเยอรมนี
สมเด็จพระราชินีแห่งอิตาลี
ระหว่าง7 มกราคม ค.ศ. 1114 – 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1125
ราชนารีแห่งอังกฤษ(พิพาท)
ครองราชย์8 เมษายน 1141 – 1148[1][2]
ก่อนหน้าสตีเฟน (พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ)
ถัดไปสตีเฟน (พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ)
พระราชสมภพ7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1102
ซัตตันคอร์เทเนย์ ประเทศอังกฤษ
สวรรคต10 กันยายน ค.ศ. 1167 (65 พรรษา)
รูอ็อง ประเทศฝรั่งเศส
คู่อภิเษกจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 5 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌู
พระราชบุตรพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ
จูฟเฟรย์ เคานต์แห่งน็องต์
กีโยม ฟิตซ์เอ็มเพรส
ราชวงศ์นอร์มัน
พระราชบิดาพระเจ้าเฮนรีที่ 1 แห่งอังกฤษ
พระราชมารดามาทิลดาแห่งสกอตแลนด์

มาทิลดาแห่งอังกฤษ จักรพรรดินีแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (อังกฤษ: Matilda) หรือ ม็อด (อังกฤษ: Maud) เป็นพระราชธิดาของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 แห่งอังกฤษ ทรงเป็นที่รู้จักจากการทำสงครามกลางเมืองแย่งชิงบัลลังก์อังกฤษกับพระเจ้าสตีเฟน ลูกพี่ลูกน้องของตน พระองค์เป็นพระมเหสีของจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 5 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และเป็นมารดาของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ

วัยเยาว์

[แก้]

มาทิลดาประสูติเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1102 ที่พระราชวังหลวงซัตตันคอร์เทเนย์ในออกซฟอร์ดเชอร์ โดยทรงเป็นพระธิดาของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 กษัตริย์แห่งอังกฤษและดยุคแห่งนอร์ม็องดีกับพระราชินีมาทิลดาแห่งสกอตแลนด์ ในสายของพระบิดามาทิลดาสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 หรือวิลเลียมผู้พิชิต ชาวนอร์มันผู้พิชิตอังกฤษ ส่วนในสายของพระมารดาทรงเป็นลูกหลานของกษัตริย์แองโกลแซ็กซันของอังกฤษหลายคน ทั้งพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 ผู้ทนทาน, พระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 ผู้ไม่พร้อม, พระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ, พระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 ผู้รูปงาม, พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 ผู้อาวุโส และพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช ทรงมีพี่น้องหนึ่งคนเป็นพระอนุชาชื่อว่าวิลเลียมหรือวิลเลียมอาเธลิง

ชื่อของมาทิลดาถูกเรียกต่างกันออกไป โดย "มาทิลดา" ในภาษาละตินก็คือ "ม็อด" ในภาษาแซ็กซัน ในเอกสารทางการต่างๆ มักเรียกพระองค์ว่ามาทิลดา โดยเฉพาะในเอกสารของชาวนอร์มัน ทว่านักเขียนบางคนกลับเรียกพระองค์ว่าจะจักรพรรดินีม็อดแทนที่จะเป็นจักรพรรดินีมาทิลดาเพื่อแยกให้รู้ว่าเป็นคนละคนกับมาทิลดาอื่น ได้แก่

  • มาทิลดาที่เป็นธิดานอกสมรสของพระเจ้าเฮนรีที่ 1
  • มาทิลดาที่เป็นภรรยาของโรเบิร์ต เอิร์ลแห่งกลอสเตอร์
  • มาทิลดาซึ่งเป็นพระมเหสีของพระเจ้าสตีเฟน ลูกพี่ลูกน้องของมาทิลดา และเป็นลูกพี่ลูกน้องของมาทิลดาเช่นกัน
  • มาทิลดาแห่งสกอตแลนด์ซึ่งเป็นพระมารดาของพระองค์

การสมรสกับจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 5

[แก้]

มาทิลดาในวัย 8 พรรษาได้ถูกหมั้นหมายกับไฮน์ริช (ขณะนั้นยังไม่ขึ้นเป็นกษัตริย์) ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1110 ต่อมาทั้งคู่ได้สมรสกัน มาทิลดาได้รับการสวมมงกุฎเป็นสมเด็จพระราชินีของชาวโรมันในวันที่ 25 กรกฎาคมที่ไมนทซ์ พระเจ้าไฮน์ริชที่ 5 ได้รับการสวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 1117 ที่วอร์มส์

จักรพรรดิไฮน์ริชที่ 5 สิ้นพระชนม์ด้วยโรคมะเร็งในวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1125 มาทิลดาในวัย 23 พรรษาจึงได้เดินทางกลับมาอังกฤษ วิลเลียม พระอนุชาของพระองค์ซึ่งทายาทในบัลลังก์อังกฤษและเป็นพระโอรสตามกฎหมายเพียงคนเดียวของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 จมน้ำสิ้นพระชนม์ในการอับปางของเรือขาวในปี ค.ศ. 1120 ทำให้พระเจ้าเฮนรีที่ 1 เหลือพระราชบุตรตามกฎหมายเพียงคนเดียวคือมาทิลดา ในเวลาเดียวกันพระมเหสีคนแรกของพระเจ้าเฮนรีได้สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1118 พระองค์จึงรับอาเดลีซาแห่งเลอเฟินผู้งดงามมาพระมเหสีคนที่สองด้วยหวังว่าจะได้ทายาทชายตามกฎหมายเพิ่ม แต่พระนางกลับไม่มีพระโอรสธิดาให้พระองค์ กษัตริย์จึงได้ประกาศชื่อมาทิลดาเป็นทายาทและให้ขุนนางในอาณาจักรสาบานว่าจะสนับสนุนการอ้างสิทธิ์ของพระนางในเดือนมาราคม ค.ศ. 1127 ที่เวสต์มินสเตอร์

การสมรสกับจูฟเฟรย์แห่งอ็องฌู

[แก้]

พระเจ้าเฮนรีได้จับมาทิลดาสมรสอีกครั้ง โดยทรงใช้ความสัมพันธ์อันดีที่มีกับฟูลก์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌูเจรจาเรื่องการหมั้นหมายพระธิดาของพระองค์กับจูฟเฟรย์ผู้หล่อเหลาหรือจูฟเฟรย์แพลนทาเจเนต บุตรชายของฟูลก์ที่พระองค์เลือกมาเป็นว่าที่บิดาของพระนัดดาเพราะดินแดนของเขาอยู่ติดกับพรมแดนของนอร์ม็องดีและพระองค์ต้องการการสนับสนุนจากฟูลก์ ทว่าการสมรสกับบุตรชายของเคานต์ธรรมดาคนหนึ่งซึ่งมีอายุน้อยกว่าพระนางถึง 11 ปีเป็นการดูหมิ่นมาทิลดาผู้หยิ่งทะนง พระนางไม่ยอมทำตามความต้องการของพระบิดาจึงทำให้ถูกพระบิดาขังไว้ในห้องจนต้องยอมในท้ายที่สุด ทั้งคู่สมรสกันในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1127 โดยมาทิลดามีพระชนมายุ 25 พรรษา ส่วนจูฟเฟรย์มีอายุ 14 ปี

ชีวิตสมรสของทั้งคู่เต็มไปด้วยการทะเลาะเบาะแว้งเนื่องจากต่างฝ่ายต่างไม่ชอบกันและกัน หลังอยู่กินกันได้ไม่นานมาทิลดาได้ทิ้งสามีกลับไปนอร์ม็องดี ทว่าพระเจ้าเฮนรีที่ 1 ต้องการให้พระนางกลับไปอยู่กับเขา หลังการประชุมสภากษัตริย์มาทิลดาถูกส่งตัวกลับไปอ็องฌูเพื่อทำหน้าที่ผลิตทายาทให้อังกฤษ ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสามคน คือ

  • พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ หรืออ็องรีในภาษาฝรั่งเศส (เกิด ค.ศ. 1133)
  • เจฟฟรีย์หรือจูฟเฟรย์ในภาษาฝรั่งเศส (เกิด ค.ศ. 1134)
  • วิลเลียมหรือกีโยมในภาษาฝรั่งเศส (เกิด ค.ศ. 1137)

การสวรรคตของพระเจ้าเฮนรีที่ 1

[แก้]

หลังเจฟฟรีย์เกิด ความสัมพันธ์ของมาทิลดากับพระบิดาก็ย่ำแย่ลงอย่างต่อเนื่อง ในปี ค.ศ. 1135 พระเจ้าเฮนรีได้เดินทางข้ามช่องแคบมายังนอร์ม็องดีเพื่อดูหน้าพระนัดดาทั้งสอง ในตอนนั้นเองที่พระองค์ได้มีปากเสียงอย่างรุนแรงกับมาทิลดาและสามี ด้วยอยู่ในวัยชราการมีปากเสียงกับพระธิดาจึงส่งผลกระทบต่อพระองค์เป็นอย่างมาก พระองค์ได้สวรรคตที่แซ็งต์เดอนีส์เลอเฟร์มงต์ในนอร์ม็องดีเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1135 จากอาการอาหารเป็นพิษเนื่องจากการทานปลาแลมเปรย์ของโปรดที่แพทย์เคยสั่งห้ามในปริมาณมากเกินไป

หลังการสิ้นพระชนม์ไม่นานสตีเฟนแห่งบลัวส์ (หรือเอเตียงในภาษาฝรั่งเศส) ลูกพี่ลูกน้องของมาทิลดาซึ่งเป็นบุตรชายของอาเดลา พระขนิษฐาของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 ซึ่งขณะนั้นอยู่ที่บูลอญได้รีบล่องเรือมาอังกฤษเพื่ออ้างสิทธิ์ในบัลลังก์ของพระเจ้าเฮนรีโดยมีเฮนรีแห่งบลัวส์ น้องชายซึ่งเป็นบิชอปแห่งวินเชสเตอร์ให้การช่วยเหลือโดนชี้นำว่าพระเจ้าเฮนรีซึ่งบาดหมางใจกับพระธิดาได้เปลี่ยนใจเรื่องผู้สืบทอดตำแหน่งบนเตียงสิ้นพระชนม์ สตีเฟนเป็นพระภาคิไนยคนโปรดที่ได้รับทั้งที่ดินและความมั่งคั่งจากกษัตริย์ผู้ล่วงลับ แม้จะเคยถวายคำสัตย์ต่อมาทิลดาแต่ผู้ติดตามของสตีเฟนก็ผิดคำสาบานหันมาสนับสนุนสตีเฟนที่เป็นชาวบริติชเพศชายแทนที่จะเป็นผู้หญิงที่สมรสกับสามีต่างชาติอย่างมาทิลดา สตีเฟนได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษที่วิหารเวสต์มินสเตอร์เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม ค.ศ. 1135 มาทิลดากับผู้สนับสนุนซึ่งหนึ่งในนั้นคือโรเบิร์ตแห่งกลอสเตอร์ พระอนุชาต่างมารดาของพระนาง กับพระเจ้าดาวิดที่ 1 แห่งสกอตแลนด์พระมาตุลาของพระนางได้ลุกขึ้นต่อกรกับสตีเฟน ก่อเกิดเป็นสงครามกลางเมือง 19 ปีที่รู้จักกันในชื่อ "สงครามอนาธิปไตย"

สงครามอนาธิปไตย

[แก้]

ในช่วงปี ค.ศ. 1138 ถึง ค.ศ. 1141 เป็นเวลาหลายปีที่การกระทบกระทั่งกันระหว่างมาทิลดากับพระเจ้าสตีเฟนได้นำไปสู่การได้มาและการสูญเสียปราสาทและที่ดินมากมาย ในแต่ละครั้งเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเหมือนเพลี่ยงพล้ำ กลุ่มขุนนางก็จะพากันเปลี่ยนฝั่ง จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1141 ในสมรภูมิลิงคอล์นระหว่างพระเจ้าสตีเฟนกับโรเบิร์ต เอิร์ลแห่งกลอสเตอร์ หลังการต่อสู้อย่างกล้าหาญพระเจ้าสตีเฟนเป็นฝ่ายปราชัย ทรงถูกจับกุมตัวและถูกมาทิลดาจองจำในปราสาทบริสตอล จากนั้นพระนางได้เตรียมการที่จะราชาภิเษกตนเองในลอนดอน

ทว่าทันทีที่มาถึงมาทิลดาได้เริ่มเรียกเก็บภาษีและริดรอนอภิสิทธิ์ของว่าที่ไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินของพระองค์ การกระทำดังกล่าวส่งผลในทางลบและก่อนที่มาทิลดาจะได้รับการสวมมงกุฎพระเหสีของพระเจ้าสตีเฟนก็สามารถตั้งกองทัพขึ้นมาต่อกรกับมาทิลดาและผู้สนับสนุนได้

เมื่อไม่สามารถปราบกองทัพของสตีเฟนได้ มาทิลดาจึงล่าถอยไปออกซฟอร์ดและได้ปล่อยตัวพระเจ้าสตีเฟนจากการคุมขัง พระเจ้าสตีเฟนได้รับการสวมมงกุฎเป็นษัตริย์แห่งอังกฤษอีกครั้งในปี ค.ศ. 1141 หลังจากนั้นไม่นานพระองค์ได้ปิดล้อมมาทิลดา พระนางได้หนีข้ามแม่น้ำเธมส์ไปยังปราสาทเดไวซิสด้วยการปลอมตัวเป็นศพ ทรงห่อร่างกายด้วยผ้าคลุมศพสีขาวและมัดตัวติดกับแคร่หามศพ พระนางถูกหามไปจนถึงกลอสเตอร์อย่างปลอดภัย

ในปี ค.ศ. 1142 พระนางถูกขังไว้ในปราสาทออกซฟอร์ดแต่ก็สามารถหนีออกมาได้อีกครั้งด้วยการไต่เชือกลงจากกำแพงปราสาทท่ามกลางสภาพอากาศที่เลววร้าย แม้หิมะจะหนาทึบและอากาศจะหนาวถึงกระดูกแต่พระนางก็เดินทางไปจนถึงเมืองวอลลิงฟอร์ดในคืนนั้น

บั้นปลายชีวิต

[แก้]

สุดท้ายมาทิลดาก็ยอมรับความพ่ายแพ้และเดินทางกลับไปหาสามีและลูกที่ฝรั่งเศส หลังจูฟเฟรย์ถึงแก่กรรม พระนางได้ปกครองอ็องฌู ขณะเดียวกันก็ได้ผลักดันให้เฮนรี (อ็องรี) พระโอรสได้รับแต่งตั้งเป็นทายาทในบัลลังก์อังกฤษ หลังพระมเหสีกับพระโอรสของพระเจ้าสตีเฟนสิ้นพระชนม์ เฮนรีสามารถเจรจาจนได้เป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ตอจากพระเจ้าสตีเฟน ในปี ค.ศ. 1154 พระองค์ได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษ อาลีเยนอร์ พระมเหสีของพระองค์ได้ขึ้นเป็นพระราชินี

การสวรรคต

[แก้]

มาทิลดาเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 11 กันยายน ค.ศ. 1167 ร่างของพระนางถูกฝังที่วิหารฟงเตฟรูลต์ หลุมฝังพระบรมศพของพระนางได้จารึกไว้ว่าทรงเป็นพระธิดา, พระมเหสี และพระมารดาของเฮนรี (พระเจ้าเฮนรีที่ 1, จักรพรรดิไฮน์ริชที่ 5 หรือเฮนรีที่ 5 ในภาษาอังกฤษ และพระเจ้าเฮนรีที่ 2 ตามลำดับ)

อ้างอิง

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]
ก่อนหน้า จักรพรรดินีมาทิลดา ถัดไป
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1
สมเด็จพระราชินีนาถแห่งอังกฤษ
(ราชวงศ์นอร์มัน)
ทรงชิงราชบัลลังก์กับสมเด็จพระเจ้าสตีเฟนแห่งอังกฤษแต่ไม่สำเร็จ

(ค.ศ. 1141)
สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1
  1. David Williamson (1986). Debrett's kings and queens of Britain. Webb & Bower. p. 51. ISBN 9780863501012.
  2. George Palmer Putnam (1833). Chronology, Or, An Introduction and Index to Universal History, Biography, and Useful Knowledge. D. Appleton & Company. p. 70.