พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ
พระเจ้าเฮนรีที่ 2 | |
---|---|
พระบรมสาทิสลักษณ์พระเจ้าเฮนรี่ที่ 2 โดยศิลปินนิรนาม คริสต์ศตวรรษที่ 17 | |
พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ | |
ครองราชย์ | 19 ธันวาคม ค.ศ. 1154 – 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1189 |
ราชาภิเษก | 19 ธันวาคม ค.ศ. 1154 |
ก่อนหน้า | พระเจ้าสตีเฟน |
ถัดไป | พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 |
กษัตริย์พระองค์รอง | เฮนรียุวกษัตริย์ |
พระราชสมภพ | 5 มีนาคม ค.ศ. 1133 เลอม็อง เมน ราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
สวรรคต | 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1189 (พระชนมายุ 56 พรรษา) ปราสาทชีนง ชีนง แอ็งเดรลัวร์ ราชอาณาจักรฝรั่งเศส |
ฝังพระบรมศพ | อารามฟองเทวฟรอด์ อ็องฌู ฝรั่งเศส |
คู่อภิเษก | อาลีเยนอร์แห่งอากีแตน |
พระราชบุตร | |
ราชวงศ์ | แพลนแทแจเนต/อ็องณู[nb 1] |
พระราชบิดา | เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌู |
พระราชมารดา | จักรพรรดินีมาทิลดา |
พระเจ้าเฮนรีที่ 2[2] แห่งอังกฤษ (อังกฤษ: Henry II of England หรือ “Curtmantle”) (25 มีนาคม ค.ศ. 1133 – 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1189) เป็นพระเจ้าแผ่นดินราชอาณาจักรอังกฤษองค์แรกในสมัยราชวงศ์แพลนแทเจเนต
พระราชประวัติ
[แก้]เบื้องต้น
[แก้]พระเจ้าเฮนรีที่ 2 เสด็จพระราชสมภพที่เลอ มองส์ ในประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1133 ซึ่งเป็นวันปึใหม่ตามประเพณีในเวลานั้น[3] เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌูและจักรพรรดินีมาทิลดา พระราชบิดาและมารดาทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์อังกฤษเพราะจักรพรรดินีมาทิลดาเป็นพระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 1 แห่งอังกฤษ เมื่อยังทรงพระเยาว์เฮนรีใช้ชีวิตอยู่ที่บริเวณอ็องฌู เมื่อพระชนมายุได้ 9 พรรษา โรเบิร์ต เอิร์ลที่ 1 แห่งกลอสเตอร์ ก็นำตัวเฮนรีไปอังกฤษปีหนี่ง ซึ่งเป็นที่ที่เฮนรีได้รับการศึกษาจากมาสเตอร์แม็ทธิวแห่งบริสตอล จากนั้นเฮนรีก็กลับไปอังกฤษอีกเมื่อ เมื่อพระชนมายุได้ 16 พรรษาเพื่อช่วยพระมารดาชิงราชบัลลังก์อังกฤษ
อภิเษกสมรสและพระราชบุตร
[แก้]พระเจ้าเฮนรีอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1152 ที่ มหาวิหารบอร์โดซ์เมื่อพระชนมายุได้ 19 พรรษากับเอลินอร์แห่งอากีแตนเป็นพิธีอย่างง่าย “โดยไม่มีพิธีรีตองตามที่ควรแก่ตำแหน่ง”[4] ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะสองเดือนก่อนหน้านั้นการแต่งงานของเอลินอร์กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 7 แห่งฝรั่งเศสเพิ่งถูกประกาศให้เป็นโมฆะ ความสัมพันธ์ระหว่างสองพระองค์เป็นความสัมพันธ์ที่รุนแรงและในที่สุดก็สิ้นสุดลงหลังจากที่เอเลเนอร์ยุให้พระโอรสแข็งข้อต่อเฮนรีในปี ค.ศ. 1173 เฮนรีจึงทรงกักตัวเอเลเนอร์ไว้ในวังเป็นเวลา 16 ปี [5]
พระเจ้าเฮนรีและเอลินอร์แห่งอากีแตนมีพระราชโอรสและธิดาด้วยกัน 8 พระองค์ คือ วิลเลียม เคานต์แห่งปัวตีเย เฮนรียุวกษัตริย์ พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ เจฟฟรีย์ที่ 2 ดยุกแห่งบริตตานี พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ มาทิลดาแห่งอังกฤษ ดัชเชสแห่งแซกโซนี เอเลนอร์แห่งอังกฤษ สมเด็จพระราชินีแห่งกัสติยา และโจนแห่งอังกฤษ สมเด็จพระราชินีแห่งซิซิลี วิลเลียมสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ เฮนรีเคานต์แห่งอ็องฌูจึงได้รับราชาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ร่วมแทนที่ แต่ในเมื่อเฮนรีมิได้เป็นพระมหากษัตริย์ด้วยพระองค์เองจึงได้เรียกกันในพระนาม “เฮนรียุวกษัตริย์” (Henry the Young King) แทนที่จะมีพระนามว่าพระเจ้าเฮนรีที่ 3 ตามนิตินัยเฮนรีควรจะเป็นผู้สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระราชบิดา ริชาร์ดควรจะได้ดินแดนของพระราชมารดา และจอห์นควรจะเป็นลอร์ดแห่งไอร์แลนด์ แต่เหตุการณ์มิได้เป็นไปตามที่คาดหมายกันว่าควรจะเป็น
จอห์น สปีดสันนิษฐานกันว่าพระเจ้าเฮนรีและเอลินอร์มีพระโอรสด้วยกันอีกองค์หนึ่งเป็นผู้ชายชื่อฟิลลิป[6]แต่คงจะเสียชีวิตตั้งแต่ยังเป็นทารก[7]
นอกพระราชโอรสธิดากับเอลินอร์แล้วพระเจ้าเฮนรีก็ยังมีพระราชบุตรนอกสมรสอีกหลายคน ถึงแม้ว่าพระราชบุตรเหล่านี้จะไม่มีสิทธิในราชบัลลังก์ตามกฎหมายแต่ก็ยังเป็นสิ่งอาจจะทำให้เกิดปัญหากับผู้มิสิทธิโดยตรงต่อมา[8] วิลเลียมแห่งลองสปีเป็นหนึ่งในจำนวนพระราชบุตรนอกสมรสแต่ก็เป็นผู้ที่มีความพอใจกับตำแหน่งและที่ดินที่ได้มาในฐานะลูกนอกกฎหมาย แต่เจฟฟรีย์ บิชอปแห่งยอร์กเป็นอีกเรื่องหนึ่ง และเห็นกันว่าอาจจะเป็นปัญหาแก่พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 ได้ในอนาคต[8] เจฟฟรีเป็นผู้เดียวที่ดูแลพระเจ้าเฮนรีเมื่อใกล้จะสวรรคตซึ่งแม้แต่จอห์น แลกแลนด์พระราชโอรสองค์โปรดก็ทรงละทิ้งพระราชบิดา[9] เพื่อให้เจฟฟรีเลิกความหวังที่จะมีตำแหน่งสูงการปกครองพระเจ้าริชาร์ดก็ทรงบังคับให้เจฟฟรีย์ไปบวชที่ยอร์ก[8] พระราชบุตรนอกสมรสอีกองค์หนึ่ง มอร์แกนเป็นบิชอปแห่งเดอแรมแต่ก็มิได้รับการสถาปนาอย่างเป็นทางการเพราะถูกขัดขวางโดยสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 3.[10]
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Blockmans and Hoppenbrouwers, p.173; Aurell (2003); Vincent (2007a), pp.15–23; Power, pp.85–86; Warren, pp.228–229
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 475
- ↑ Harvey, The Plantagenets, p.47
- ↑ Harvey, The Plantagenets, p.49
- ↑ Harvey, The Plantagenets, p.51
- ↑ John Speed's 1611 book, History Of Great Britain. His sources no longer exist
- ↑ Weir, Alison, Eleanor of Aquitaine: A Life, pp.154-155, Ballantine Books, 1999
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Turner & Heiser, The Reign of Richard Lionheart
- ↑ Harvey, The Plantagenets
- ↑ British History Online Bishops of Durham เก็บถาวร 2011-07-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved 25 October 2007.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- แหล่งค้นคว้าเกี่ยวกับยุคกลาง: อังกฤษสมัยอองเจวิน เก็บถาวร 2012-07-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ภาพเหมือนของ King Henry II ที่หอศิลป์ภาพเหมือนแห่งชาติ
ก่อนหน้า | พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระเจ้าสตีเฟน | พระมหากษัตริย์อังกฤษ (ราชวงศ์แพลนแทเจเนต) (ค.ศ. 1154 – ค.ศ. 1189) |
พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 |