ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การท่องเที่ยวในประเทศจีน"
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
แก้ไขความผิดพลาดการพิมพ์ ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขด้วยแอปสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
| บรรทัด 18: | บรรทัด 18: | ||
|publisher= [[United Nations World Tourism Organization]] |
|publisher= [[United Nations World Tourism Organization]] |
||
|date=June 2008 |
|date=June 2008 |
||
|format=PDF}}</ref> |
,|format=PDF}}</ref> |
||
=== สถิติ === |
=== สถิติ === |
||
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่เดินทางสู่ประเทศจีนในปี ค.ศ. |
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่เดินทางสู่ประเทศจีนในปี ค.ศ. 2016 มาจาก |
||
1.เกาหลีใต้ 5,689,700คน |
|||
2.เวียดนาม 4,124,090คน |
|||
{| class="wikitable" |
|||
3.ญี่ปุ่น 4,109,300คน |
|||
|- |
|||
4.อินเดีย 3,675,000คน |
|||
|- style="color:white;" |
|||
5.สหรัฐอเมริกา 2,781,087คน |
|||
! style="width:5px; background:#00966E;"| อันดับ |
|||
6.มองโกเลีย 2,365,999คน |
|||
! style="width:130px; background:#00966E;"| ประเทศ |
|||
7.รัสเซีย 2,087,144คน |
|||
! style="width:50px; background:#00966E;"| จำนวน (คน) |
|||
8.ฟิลิปปินส์ 1,605,372คน |
|||
|- |
|||
9.มาเลเซีย 1,504,888คน |
|||
|1|| {{flagcountry|South Korea}} || 4,444,400 |
|||
10.ปากีสถาน 1,235,122 |
|||
|- |
|||
|2|| {{flagcountry|Japan}} || 2,497,700 |
|||
|- |
|||
|3|| {{flagcountry|Vietnam}} || 2,160,800 |
|||
|- |
|||
|4|| {{flagcountry|United States}} || 2,085,800 |
|||
|- |
|||
|5|| {{flagcountry|Russia}} || 1,582,300 |
|||
|- |
|||
|6|| {{flagcountry|Malaysia}} || 1,075,500 |
|||
|- |
|||
|7|| {{flagcountry|Mongolia}} || 1,014,100 |
|||
|- |
|||
|8|| {{flagcountry|Philippines}} || 1,004,000 |
|||
|- |
|||
|9|| {{flagcountry|Singapore}} || 905,300 |
|||
|- |
|||
|10|| {{flagcountry|India}} || 730,500 |
|||
|} |
|||
== ดูเพิ่ม == |
== ดูเพิ่ม == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 18:19, 8 กุมภาพันธ์ 2560
การท่องเที่ยวในประเทศจีน มีการขยายตัวขึ้นอย่างมากในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาตั้งแต่การเริ่มต้นของการปฏิรูปและการเปิดประเทศ การเกิดขึ้นของชนชั้นกลางเศรษฐีใหม่และการผ่อนคลายข้อจำกัดการเคลื่อนไหวโดยทางการจีนต่างก็เป็นการเพิ่มการบูมต่อการท่องเที่ยวนี้ ประเทศจีนได้กลายเป็นหนึ่งในประเทศที่มีผู้ชมมากที่สุดของโลก และเป็นการตลาดการท่องเที่ยวขาเข้าและขาออกที่ร้อนแรงที่สุด นับว่าการท่องเที่ยวของประเทศจีนมีความเฟื่องฟูอย่างยั่งยืนในอันดับต้น ๆ ของโลก[1]
ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีผู้มาเยือนมากที่สุดเป็นอันดับสามของโลก โดยมีจำนวนนักท่องเที่ยวต่างประเทศ 55.98 ล้านคนในปี ค.ศ. 2010 [2] และมีรายได้จากการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศถึง 45.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ นับเป็นอันดับ 4 ของโลกในปีดังกล่าว ตลอดจนมีผู้มาเยือนสถานที่ท่องเที่ยวในประเทศรวมทั้งสิ้น 1.61 พันล้านคน กับรายได้รวมที่ 777.1 พันล้านหยวน[1]
ตามองค์การการท่องเที่ยวโลก ในปี ค.ศ. 2010 ประเทศจีนจะกลายเป็นประเทศท่องเที่ยวที่ใหญ่ที่สุดและมีกลุ่มเดินทางในต่างประเทศที่ใหญ่ที่สุด ส่วนในแง่ของการใช้จ่ายการเดินทางขาออกทั้งหมด คาดว่าประเทศจีนจะมีการเจริญเติบโตเร็วที่สุดในโลกนับตั้งแต่ ค.ศ. 2006 ตลอดถึงปี ค.ศ. 2015 โดยก้าวกระโดดขึ้นสู่อันดับสองสำหรับค่าใช้จ่ายในการเดินทางรวมในปี ค.ศ. 2015 [1]
เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศจีนยังสร้างความพรั่งพรูในธุรกิจการท่องเที่ยว ในประเทศจีน เปอร์เซ็นต์ของยอดขายขึ้นอยู่กับธุรกิจการท่องเที่ยวที่สูงขึ้น 38% เมื่อเทียบกับสหรัฐอเมริกา 21% และ 28% ในสหราชอาณาจักร ซึ่งสอดคล้องกับการคาดการณ์การเดินทางทางธุรกิจ ค.ศ. 2013 สำหรับภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกของสภาการเดินทางและการท่องเที่ยวโลก[3]
การท่องเที่ยวขาเข้า
ประเทศจีนได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญจากการปฏิรูปและการเปิดประเทศสู่โลกกว้างในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 ที่ได้รับการส่งเสริมโดยเติ้ง เสี่ยวผิง ในปี ค.ศ. 1978 ประเทศจีนได้ทำการต้อนรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติประมาณ 230,000 ราย ส่วนใหญ่เป็นเพราะข้อจำกัดเข้มงวดที่รัฐบาลวางไว้สำหรับผู้ที่ได้รับอนุญาตและผู้ที่ไม่ได้รับอนุญาต[4] ทว่าในปี ค.ศ. 2006 ประเทศจีนได้ต้อนรับนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศถึง 49.6 ล้านคน ทำให้เป็นประเทศที่มีผู้มาเยือนมากที่สุดเป็นอันดับสี่ของโลก[5] ส่วนในปี ค.ศ. 2007 จำนวนนักท่องเที่ยวต่างประเทศไปยังประเทศจีนได้เพิ่มขึ้นเป็น 54.7 ล้านคน[6]
สถิติ
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่เดินทางสู่ประเทศจีนในปี ค.ศ. 2016 มาจาก 1.เกาหลีใต้ 5,689,700คน 2.เวียดนาม 4,124,090คน 3.ญี่ปุ่น 4,109,300คน 4.อินเดีย 3,675,000คน 5.สหรัฐอเมริกา 2,781,087คน 6.มองโกเลีย 2,365,999คน 7.รัสเซีย 2,087,144คน 8.ฟิลิปปินส์ 1,605,372คน 9.มาเลเซีย 1,504,888คน 10.ปากีสถาน 1,235,122
ดูเพิ่ม
หมายเหตุและอ้างอิง
บทความนี้รวมเอางานสาธารณสมบัติจากประเทศศึกษา หอสมุดรัฐสภา
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Factbox: Basic facts about China's economy
- ↑ [1] [ลิงก์เสีย]
- ↑ "Chinese appetite for business travel going strong". TTGmice. สืบค้นเมื่อ 18 April 2013.
- ↑ Lew, Alan A. 1987. The History, Policies and Social Impact of International Tourism in the People’s Republic of China. Asian Profile 15(2)April:117 28.
- ↑ World Tourism Organization UNTWO Tourism Barometer. June 2007 issue
- ↑ "UNTWO World Tourism Barometer, Vol.5 No.2" (PDF). United Nations World Tourism Organization. June 2008
,. สืบค้นเมื่อ 2008-10-15.
{{cite web}}: line feed character ใน|date=ที่ตำแหน่ง 11 (help); ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=(help)CS1 maint: extra punctuation (ลิงก์)
แหล่งข้อมูลอื่น
- China travel and tourism ที่เว็บไซต์ Curlie
- China National Tourist Office (CNTO)
- China National Tourism Administration (CNTA)
- Health Information for Travelers to China U.S. Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
- China Tourism Statistics
- The Phenomena of Collective Travel Magazine article on tourism in China
.svg)