ประเทศไทยใน พ.ศ. 2310
| |||||
| ดูเพิ่ม: | |||||
|---|---|---|---|---|---|
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน พ.ศ. 2310 (ค.ศ. 1767) ในประเทศไทย เป็นปีที่ 418 และเป็นปีสุดท้ายของกรุงศรีอยุธยา เป็นปีที่ 80 และเป็นปีสุดท้ายของราชวงศ์บ้านพลูหลวง เป็นปีแรกแห่งกรุงธนบุรี เป็นปีที่ 10 และเป็นปีสุดท้ายในรัชสมัยของสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ และเป็นปีแรกในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี นับเป็นปี จ.ศ. 1128 (1 มกราคม - 13 มีนาคม) และ 1129 (14 มีนาคม - 31 ธันวาคม) ในแบบปัจจุบัน
ผู้นำ[แก้]
อาณาจักรอยุธยา/ชุมนุมสุกี้/อาณาจักรธนบุรี[แก้]
- อธิราช: พระเจ้ามังระ (7 เมษายน – 6 พฤศจิกายน)
- พระมหากษัตริย์:
- สมเด็จพระบรมราชามหาอดิศร (จนถึง 7 เมษายน)
- เจ้าตาก (ตั้งแต่ 6 พฤศจิกายน)
- ผู้นำ:
- เนเมียวสีหบดี (7 เมษายน – 6 มิถุนายน)
- นายทองสุก (6 มิถุนายน – 6 พฤศจิกายน)
- สมุหนายก:
- พระยาพระคลัง (จนถึง 7 เมษายน)
- เจ้าพระยาจักรี (ตั้งแต่ ?)
- เจ้าผู้ครองประเทศราช
- กรุงกัมพูชา: สมเด็จพระนารายน์ราชารามาธิบดี (จนถึง 7 เมษายน)
ชุมนุมจันทบุรี[แก้]
- เจ้าผู้ครอง: เจ้าตาก (23 มกราคม – 6 พฤศจิกายน) (ก่อนวันที่ 15 มีนาคม มีบรรดาศักดิ์ "พระยาวชิรปราการ")
ชุมนุมพิมาย[แก้]
- พระมหากษัตริย์: กรมหมื่นเทพพิพิธ (ตั้งแต่ เมษายน)
- ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์: เจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ (ตั้งแต่ ?)
ชุมนุมนครศรีธรรมราช[แก้]
- พระมหากษัตริย์: พระเจ้านครศรีธรรมราช (ตั้งแต่ ?)
- พระมหาอุปราช: พระมหาอุปราช (ตั้งแต่ ?)
ชุมนุมสวางคบุรี[แก้]
- พระมหากษัตริย์: เจ้าพระฝาง (ตั้งแต่ ?)
เหตุการณ์[แก้]
มกราคม[แก้]
- 4 มกราคม – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: พระยาวชิรปราการ (สิน) และพรรคพวกหนีออกจากกรุงศรีอยุธยา
- 23 มกราคม – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: กองกำลังของพระยาวชิรปราการ (สิน) สามารถยึดเมืองระยองได้สำเร็จ และตั้งชุมนุมเจ้าตาก
มีนาคม[แก้]
- 15 มีนาคม – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: พระยาวชิรปราการ (สิน) ตั้งตนเป็นเจ้าเทียบเท่าเจ้าเมืองเอก
- ไม่ทราบวัน – การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: สมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ทรงเจรจายอมเป็นประเทศราชของราชวงศ์โก้นบอง แต่ฝ่ายพม่าประสงค์ให้ยอมแพ้อย่างไม่มีเงื่อนไข
เมษายน[แก้]
- 7 เมษายน
- การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: กรุงศรีอยุธยาเสียแก่ราชวงศ์โก้นบอง เป็นอันสิ้นสุดสถานะราชธานีที่ยาวนานถึง 417 ปี
- การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: สมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อัมรินทร์ พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งกรุงศรีอยุธยาและราชวงศ์บ้านพลูหลวง เสด็จสวรรคตขณะกำลังหลบหนี
- ไม่ทราบวัน
- สภาพจลาจลหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: พระพิมายยกกรมหมื่นเทพพิพิธเป็นเจ้าแผ่นดิน ว่าเป็นเจ้าพิมาย
- สภาพจลาจลหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: สมเด็จพระโสร์ทศตั้งชุมนุมที่เมืองพุทไธมาศ โดยการสนับสนุนของพระยาราชาเศรษฐี (ม่อซื่อหลิน) และได้รับพระราชทานตราตั้งจากจักรพรรดิเฉียนหลง ให้เป็นอ๋องแห่งเสียนหลอ
มิถุนายน[แก้]
- 6 มิถุนายน – การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: กองทัพอาณาจักรพม่ายกทัพกลับ พร้อมทั้งกวาดต้อนทรัพย์สินและเชลยไปด้วย ซึ่งหนึ่งในนั้นคือสมเด็จพระเจ้าอุทุมพรซึ่งทรงพระผนวช
- 15 มิถุนายน – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: เจ้าตากสามารถตีเมืองจันทบุรีได้สำเร็จ
ตุลาคม[แก้]
- ไม่ทราบวัน – สภาพจลาจลหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: ชุมนุมเจ้าพิมายสามารถยึดเมืองนครราชสีมาได้สำเร็จ
พฤศจิกายน[แก้]
- 4 พฤศจิกายน – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: เจ้าตากสามารถยึดเมืองธนบุรีได้สำเร็จ
- 5–6 พฤศจิกายน – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: การรบที่โพธิ์สามต้น
- 6 พฤศจิกายน – การกอบกู้เอกราชของเจ้าตาก: เจ้าตากกอบกู้กรุงศรีอยุธยาคืนจากพม่าได้สำเร็จ
ไม่ทราบวัน[แก้]
- สภาพจลาจลหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: สถาปนาชุมนุมเจ้าพระฝาง
- สภาพจลาจลหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง: สถาปนาชุมนุมเจ้านคร
ผู้เกิด[แก้]
กุมภาพันธ์[แก้]
- 24 กุมภาพันธ์ – พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย พระมหากษัตริย์ พระองค์ที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ (สวรรคต พ.ศ. 2367)
กันยายน[แก้]
- 21 กันยายน – สมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี พระมเหสีในรัชกาลที่ 2 (สวรรคต พ.ศ. 2379)
ไม่ทราบวัน[แก้]
- สมเด็จพระศรีวรราชธิดา บาทบริจาริกาในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท (ไม่ทราบปีสิ้นพระชนม์)
ผู้เสียชีวิต[แก้]
เมษายน[แก้]
- 7 เมษายน – สมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อัมรินทร์ พระมหากษัตริย์ พระองค์ที่ 33 แห่งกรุงศรีอยุธยา (พระราชสมภพ พ.ศ. 2252)
ไม่ทราบวัน[แก้]
- สมเด็จพระสังฆราช วัดสวรรคเจดีย์ สมเด็จพระสังฆราชพระองค์สุดท้ายแห่งกรุงศรีอยุธยา (ไม่ทราบปีประสูติ)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |