ประเทศไทยใน พ.ศ. 2327
| |||||
| ดูเพิ่ม: | |||||
|---|---|---|---|---|---|
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน พ.ศ. 2327 (ค.ศ. 1784) ในประเทศไทย เป็นปีที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ แห่งราชวงศ์จักรี และในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และนับเป็นปี จ.ศ. 1145 (1 มกราคม - 20 มีนาคม) และ 1146 (21 มีนาคม - 31 ธันวาคม) ในแบบปัจจุบัน
ผู้นำ
[แก้]- พระมหากษัตริย์: พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัว
- กรมพระราชวังบวรสถานมงคล: กรมพระราชวังบวรสถานมงคล
- สมุหนายก: เจ้าพระยารัตนาพิพิธ
- สมุหพระกลาโหม: เจ้าพระยามหาเสนา
- เจ้าผู้ครองประเทศราช
- นครจำปาศักดิ์: พระเจ้าองค์หลวงไชยกุมาร
- นครเชียงใหม่: พระยาวชิรปราการ
- นครน่าน: พระยามงคลยศประเทศราช
- นครแพร่: พระยาศรีสุริยวงศ์
- เมืองพวน: เจ้าชมภู
- นครลำปาง: พระยาคำโสม
- นครหลวงพระบาง: เจ้าสุริยวงศ์
- นครเวียงจันทน์: พระเจ้านันทเสน
เหตุการณ์
[แก้]มีนาคม
[แก้]- 22 มีนาคม - พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ทรงทำพิธีอัญเชิญพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร (พระแก้วมรกต) ไปประดิษฐานในพระอุโบสถ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม
เมษายน
[แก้]- 8 เมษายน - พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โปรดเกล้าฯ ให้สร้างเสาชิงช้า บริเวณลานด้านทิศเหนือของวัดสุทัศนเทพวราราม
ไม่ทราบเดือน
[แก้]- พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระที่นั่งสุทไธสวรรยปราสาท ขึ้นในพระบรมมหาราชวัง เดิมเรียกว่า "พลับพลาสูง"
- พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โปรดเกล้าฯ ให้สร้างเทวสถานโบสถ์พราหมณ์ขึ้น แล้วโปรดให้นำพราหมณ์จากภาคใต้ขึ้นมาประจำราชสำนัก ทำหน้าที่ประกอบพระราชพิธีสำหรับพระองค์และราชอาณาจักร
- ชาวประมงได้ทอดแหแล้วพบเห็นพระแสงขรรค์ชัยศรีในทะเลสาบเขมร ภายหลังพระยาอภัยภูเบศร์ (แบน อภัยวงศ์) ผู้สำเร็จราชการเมืองพระตะบองและนครเสียมราฐ จึงให้เข้ามาทูลเกล้าฯ ถวายรัชกาลที่ 1
ผู้เกิด
[แก้]ตุลาคม
[แก้]- 3 ตุลาคม – เจ้าพระยานิกรบดินทร์ (โต กัลยาณมิตร) สมุหนายก คนที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ (อสัญกรรม พ.ศ. 2406)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้] | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |