ข้ามไปเนื้อหา

วิมุตติมรรค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วิมุตติมรรค (บาลี: Vimuttimagga, วิมุตฺติมคฺค) เป็นหนังสือที่เผยแพร่ในภาษาอังกฤษ ชื่อ ‘The Path of Freedom’[1] ด้วยการแปลมาจากภาษาจีน ซึ่งนักภาษาและวรรณคดี เชื่อว่า เป็นตำราคำสอนของศาสนาพุทธนิกายเถรวาท เทียบเท่ากับตำราวิสุทธิมรรค ของท่านพุทธโฆษาจารย์ เพราะมีลักษณะแห่งการแสดงศัพท์ ด้วยลำดับขั้นตอนที่คล้ายคลึงกัน และสันนิษฐานว่า หนังสือวิมุตติมรรค[2] เป็นตำราหนึ่งที่พระพุทธโฆษาจารย์ได้ศึกษาแล้ว ก่อนที่จะได้แสดงคำสอนในวิสุทธิมรรคไว้เป็นแบบ

เนื้อหา

[แก้]
  • บทที่ 1 นิทานกถา
  • บทที่ 2 ศีลปริจเฉท
  • บทที่ 3 ธุดงคปริจเฉท
  • บทที่ 4 สมาธิปริจเฉท
  • บทที่ 5 กัลยาณมิตรปริจเฉท
  • บทที่ 6 จริยาปริจเฉท
  • บทที่ 7 กัมมัฏฐานารัมมณปริจเฉท
  • บทที่ 8 กัมมัฏฐานปริจเฉท
  • บทที่ 9 อภิญญาปริจเฉท
  • บทที่ 10 ปัญญาปริจเฉท
  • บทที่ 11 ตอนที่ 1, 2 อุบายปริจเฉท
  • บทที่ 12 ตอนที่ 1, 2 สัจจญาณปริจเฉท

หมายเหตุ* ว่า[3]

วิมุตติมรรคบทที่ 1-2 นี้ ก็ไปตรงกับคัมภีร์วิสุทธิมรรคบทที่ 1 วิมุตติมรรคบทที่ 3 ว่าด้วยธุดงค์ปริสูตร ตรงกับวิสุทธิมรรคบทที่ 2 ธุดงค์นิเทศ วิมุตติมรรคบทที่ 4-7 ตรงกับบทที่ 3 ของวิสุทธิมรรค ก็มีการเปรียบเทียบกับวิมุตติมรรคบทที่ 8 ตรงกับวิสุทธิมรรคบทที่ 4-11 วิมุตติมรรคบทที่ 9 อภิญญานิเทศ ก็ตรงกับบทที่ 12-13 ในวิสุทธิมรรค วิมุตติมรรคบทที่ 10-11 ตรงกับวิสุทธิมรรคบทที่ 14-17 แล้วก็วิมุตติมรรคบทสุดท้ายบทที่ 12 ก็ตรงกับวิสุทธิมรรคบทที่ 18 กับบทที่ 23

อ้างอิง

[แก้]