คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ
ห้องประชุมคณะมนตรีความมั่นคงในนครนิวยอร์ก | |
ชื่อย่อ | UNSC |
---|---|
ก่อตั้ง | 24 ตุลาคม 1945 |
ประเภท | เสาหลัก |
สถานะตามกฎหมาย | ดำเนินการอยู่ |
สํานักงานใหญ่ | นครนิวยอร์ก สหรัฐ |
สมาชิก | |
ประธาน | รัสเซีย (กรกฎาคม 2024) |
องค์กรปกครอง | สหประชาชาติ |
เว็บไซต์ | un.org/securitycouncil |
รัฐแอฟริกัน (3)
รัฐเอเชีย-แปซิฟิก (3)
รัฐยุโรปตะวันออก (2)
รัฐละตินอเมริกาและแคริบเบียน (2)
รัฐยุโรปตะวันตกและรัฐอื่น ๆ (5) |
คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ (อังกฤษ: United Nations Security Council; UNSC) เป็นหนึ่งใน 6 เสาหลักของสหประชาชาติ และเป็นองค์กรในสหประชาชาติที่มีอิทธิพลรองลงมาจากสมัชชาใหญ่ เป็นองค์กรที่มีอำนาจในการเรียกระดมพลจากรัฐสมาชิกในสหประชาชาติเพื่อจัดตั้งเป็นกองกำลังรักษาสันติภาพเข้าไปปฏิบัติหน้าที่รักษาสันติภาพในประเทศและสงครามต่าง ๆ และยังมีอำนาจในการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจต่อประเทศต่าง ๆ
สมาชิก
[แก้]คณะมนตรีนี้ประกอบด้วยสมาชิกถาวร (Permanent members) 5 ประเทศ คือ จีน ฝรั่งเศส รัสเซีย สหราชอาณาจักร และสหรัฐ และสมาชิกไม่ถาวร (Non-permanent members) 10 ประเทศ ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง โดยมีวาระการดำรงตำแหน่ง 2 ปี และไม่สามารถลงสมัครรับเลือกตั้งซ้ำได้ในทันทีเมื่อหมดวาระ
สมาชิกถาวร
[แก้]รัฐชาติ | รัฐผู้แทนในปัจจุบัน | รัฐผู้แทนในอดีต |
---|---|---|
จีน | สาธารณรัฐประชาชนจีน (ตั้งแต่ 1971) | สาธารณรัฐจีน (1945–1949, 1949–1971) |
ฝรั่งเศส | สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 5 (ตั้งแต่ 1958) | รัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส (1945–1946) สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4 (1946–1958) |
รัสเซีย | สหพันธรัฐรัสเซีย (ตั้งแต่ 1991) | สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต (1945–1991) |
บริติช | สหราชอาณาจักร (ตั้งแต่ 1945) | — |
อเมริกัน | สหรัฐอเมริกา (ตั้งแต่ 1945) | — |
-
ประเทศสมาชิกถาวรของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ
-
ประเทศสมาชิกถาวรดั้งเดิมของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติในปี ค.ศ. 1945 (น้ำเงินเข้ม) รวมอาณานิคม (น้ำเงินอ่อน)
สมาชิกไม่ถาวร
[แก้]การเลือกตั้งสมาชิกไม่ถาวรของ UNSC จะแบ่งตามกลุ่มภูมิภาค 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มเอเชียและหมู่เกาะแปซิฟิก กลุ่มแอฟริกา กลุ่มลาตินอเมริกาและแคริบเบียน (GRULAC) กลุ่มยุโรปตะวันออก (EES) และ กลุ่มยุโรปตะวันตกและประเทศอื่น (WEOG) โดยกลุ่มเอเชีย-แปซิฟิกได้รับการจัดสรรที่นั่ง 2 ที่ กลุ่มแอฟริกา 3 ที่ กลุ่ม GRULAC 2 ที่ กลุ่มยุโรปตะวันออก 1 ที่ และกลุ่ม WEOG 2 ที่
โดยการเลือกตั้งสมาชิกไม่ถาวร UNSC จะมีขึ้นในช่วงสมัยการประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ ซึ่งมีการประชุมหลัก ๆ ในช่วงเดือนกันยายน ถึงธันวาคมของทุกปี โดยประเทศที่จะได้รับการเลือกตั้งจะต้องได้รับเสียงสนับสนุนอย่างน้อย 2 ใน 3 ของสมาชิกที่เข้าร่วมการประชุม UNGA โดยเป็น การลงคะแนนลับ ทั้งนี้ สมาชิก UNSC ที่ได้รับการเลือกตั้งใหม่ จะเข้ารับตำแหน่งในวันที่ 1 มกราคม ของปีถัดไป
วาระ | แอฟริกา | เอเชียแปซิฟิก | ยุโรปตะวันออก | ละตินอเมริกา และแคริบเบียน |
ยุโรปตะวันตก และอื่นๆ | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2022 | กาบอง | กานา | สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ | แอลเบเนีย | บราซิล | |||||
2023 | โมซัมบิก | ญี่ปุ่น | เอกวาดอร์ | มอลตา | สวิตเซอร์แลนด์ | |||||
2024 |
ประเทศที่สมัครเป็นสมาชิกถาวร
[แก้]กลุ่มจี4 ได้เสนอให้มีการเพิ่มจำนวนสมาชิกคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติจากปัจจุบัน 15 ประเทศ เป็น 25 ประเทศ โดยให้เพิ่มสมาชิกถาวรหกประเทศ และสมาชิกไม่ถาวรสี่ประเทศ รวมทั้งจากเอเชีย แอฟริกา และละตินอเมริกา ซึ่งทางด้านสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศสได้ให้การสนับสนุนข้อเสนอของกลุ่มจี4 ส่วนด้านสหรัฐอเมริกาก็เห็นด้วยกับการเพิ่มจำนวนสมาชิกทั้งประเภทถาวรและไม่ถาวรในปริมาณจำกัด และต้องการให้มีการคัดเลือกสมาชิกถาวรใหม่โดยพิจารณาจากการเข้ามีส่วนร่วมในการรักษา สันติภาพและความมั่นคงระหว่างประเทศ และทางด้านรัสเซียและจีนก็ได้แสดงการสนับสนุนการเพิ่มจำนวนสมาชิกในคณะมนตรีความมั่นคง แต่ต้องการให้เพิ่มจำนวนเพียงจำกัดและอย่างค่อยเป็นค่อยไป และขึ้นอยู่กับความเห็นชอบในวงกว้างที่สุดในหมู่บรรดาสมาชิกสหประชาชาติ
การลงคะแนนเสียง
[แก้]ข้อ 27 ของกฎบัตรสหประชาชาติกำหนดวิธีการลงคะแนนเสียงข้อมติ คือ แต่ละประเทศสมาชิกฯ มีคะแนนเสียงหนึ่งคะแนนเท่ากัน โดยคำวินิจฉัยของ UNSC ในทุกเรื่องจะต้องกระทำด้วยคะแนนเสียงเห็นชอบของสมาชิกอย่างน้อย 9 ประเทศ โดยต้องรวมคะแนนเสียงเห็นพ้องของประเทศสมาชิกถาวรทั้ง 5 ประเทศ ด้วย (เป็นที่มาของคำว่า “สิทธิยับยั้ง” (veto) อย่างไรก็ดี ไม่มีคำว่า veto ปรากฏในกฎบัตรฯ) ยกเว้นในกรณีพิจารณาความ (procedural matters) ต้องการเสียงเห็นชอบจากสมาชิกประเภทใดก็ได้จำนวนอย่างน้อย 9 ประเทศ
บทบาทและหน้าที่
[แก้]- ธำรงรักษาสันติภาพ และความมั่นคงระหว่างประเทศตามวัตถุประสงค์และหลักการของสหประชาชาติ
- สอบสวนเกี่ยวกับกรณีพิพาทหรือสถานการณ์ใด ๆ ซึ่งอาจนำไปสู่การกระทบกระทั่งระหว่างประเทศ
- เสนอแนะวิธีที่จะใช้กรณีพิพาทเช่นว่านั้น หรือ เงื่อนไขที่ให้มีการตกลงปรองดองกัน
- วางแผนเพื่อสถาปนาระบบการควบคุมกำลังอาวุธ
- ค้นหาและวินิจฉัยว่ามีภัยคุกคามต่อสันติภาพ หรือ เป็นการกระทำที่รุกรานหรือไม่ แล้วเสนอแนะว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร
- เรียกร้องให้สมาชิกประเทศทำการลงโทษในทางเศรษฐกิจ และใช้มาตรการอื่น ๆ ที่ไม่ถึงขั้นทำสงคราม เพื่อป้องกันมิให้เกิดหรือหยุดยั้งการรุกราน
- ดำเนินการทางทหารตอบโต้ฝ่ายที่รุกราน
- เสนอให้รับประเทศสมาชิกใหม่ รวมทั้งเงื่อนไขหรือกฎเกณฑ์ ในการที่จะเข้าเป็นภาคีตามกฎหมายของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ
- ทำหน้าที่ให้ภาวะทรัสตีของสหประชาชาติ ในเขตที่ถือว่ามีความสำคัญทางยุทธศาสตร์
- เสนอแนะให้สมัชชาสหประชาชาติ แต่งตั้งตัวเลขาธิการและร่วมกับสมัชชาในการเลือกตั้งผู้พิพากษาศาลโลก
- ส่งรายงานประจำปีและรายงานพิเศษต่อสมัชชาสหประชาชาติบรรดาประเทศสมาชิกของสหประชาชาติ ต่างตกลงยินยอมที่จะปฏิบัติตามข้อมติใด ๆ ของคณะมนตรีความมั่นคง ทั้งยังรับรองที่จะจัดกำลังกองทัพของตนให้แก่คณะมนตรีความมั่นคงหากขอร้อง รวมทั้งความช่วยเหลือและและอุปกรณ์อื่น ๆ ที่จำเป็นต่อการธำรงรักษาไว้ซึ่งสันติภาพ และความมั่นคงระหว่างประเทศ
อ้างอิง
[แก้]ดูเพิ่ม
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- เว็บไซต์ทางการ
- UN Security Council Research Guide
- Global Policy Forum – UN Security Council
- Security Council Report – information and analysis on the council's activities
- What's In Blue – a series of insights on evolving Security Council actions
- Center for UN Reform Education – information on current reform issues at the United Nations
- UN Democracy: hyperlinked transcripts of the United Nations General Assembly and the Security Council