ไฮโดรเจนไซยาไนด์

ไฮโดรเจนไซยาไนด์
ชื่อตาม IUPAC	Formonitrile (substitutive); Hydridonitridocarbon (additive);
ชื่ออื่น	Formic anammonide; Hydrocyanic acid; Prussic acid; Methanenitrile;
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	[74-90-8][CAS]
PubChem	768
EC number	200-821-6
UN number	1051
KEGG	C01326
MeSH	Hydrogen+Cyanide
ChEBI	18407
RTECS number	MW6825000
SMILES
ChemSpider ID	748
3DMet	B00275
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	HCN
มวลต่อหนึ่งโมล	27.0253 g/mol
ลักษณะทางกายภาพ	ของเหลวใสหรือก๊าซไม่มีสี
กลิ่น	คล้ายอัลมอนด์[ต้องการอ้างอิง]
ความหนาแน่น	0.6876 g/cm3
จุดหลอมเหลว	-13.29 °C, 260 K, 8 °F
จุดเดือด	26 °C, 299 K, 79 °F
ความสามารถละลายได้ ใน น้ำ	ผสมเข้ากันได้
ความสามารถละลายได้ ใน เอทานอล	ผสมเข้ากันได้
ความดันไอ	100 kPa (25 °C)
pKa	9.21 (ในน้ำ), 12.9 (ใน DMSO)
Basicity (pKb)	4.79 (ไซยาไนดประจุลบ)
ดัชนีหักเหแสง (nD)	1.2675
ความหนืด	0.183 mPa·s (25 °C)
โครงสร้าง
รูปร่างโมเลกุล	เส้นตรง
Dipole moment	2.98 D
อุณหเคมี
Std enthalpy of; formation ΔfHo298	135.1 kJ mol−1
Standard molar; entropy So298	201.8 J K−1 mol−1
ความจุความร้อนจำเพาะ	35.9 J K−1 mol−1 (gas)
ความอันตราย
GHS pictograms
NFPA 704	4 4 2
Explosive limits	5.6% – 40.0%
U.S. Permissible; exposure limit (PEL)	TWA 10 ppm (11 mg/m3) [ผิวหนัง]
สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน
แอลเคนไนทรีลที่เกี่ยวข้อง	ไฮโดรเจนไอโซไซยาไนด์; กรดไอโซไซยานิก; กรดไทโอไซยานิก; ไซยาโนเจนไอโอไดด์; ไซยาโนเจนโบรไมด์; ไซยาโนเจนคลอไรด์; ไซยาโนเจนฟลูออไรด์; แอซีโทไนทรีล; อะมิโนแอซีโทไนทรีล; โกลไคโลไนทรีล; ไซยาโนเจน;
	หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
	สถานีย่อย:เคมี

แม่แบบ:Chembox HenryConstant

ไฮโดรเจนไซยาไนด์ (อังกฤษ: Hydrogen cyanide, สูตรเคมี HCN) เป็นก๊าซซึ่งก่อให้เกิดอาการไอ มีเสมหะ และหลอดลมอักเสบเรื้อรัง ปวดศีรษะ เวียนศีรษะ และคลื่นไส้อาเจียน เป็นก๊าซพิษที่ใช้ในสงคราม นอกจากนี้สารไนเทรตในบุหรี่ทำให้เกิดไฮโดรเจนไซยาไนด์ สารนี้เป็นตัวสกัดกั้นเอนไซม์ที่เกี่ยวกับการหายใจหลายตัว ทำให้เกิดความผิดปกติของการเผาผลาญพลังงานที่กล้ามเนื้อหัวใจและที่ผนังหลอดเลือด

คุณสมบัติทางเคมี[แก้]

ไฮโดรเจนไซยาไนด์จะทำปฏิกิริยากับแอลคีนด้วยการเร่งปฏิกิริยาของสารประกอบนิกเกิล ปฏิกิริยานี้มีชื่อเรียกว่า hydrocyanation^[7]

RCH=CH₂ + HCN →‎ RCH₂-CH₂-CN

โมเลกุล HCN สี่อันจะผ่านการ tetramerize เป็นdiaminomaleonitrile ซึ่งสามารถแปลงเป็นพิวรีนได้หลายชนิด^[8]

อ้างอิง[แก้]

↑ "Hydrogen Cyanide – Compound Summary". PubChem Compound. United States: National Center for Biotechnology Information. 16 September 2004. Identification. สืบค้นเมื่อ 2012-06-04.
↑ "hydrogen cyanide (CHEBI:18407)". Chemical Entities of Biological Interest. UK: European Bioinformatics Institute. 18 October 2009. Main. สืบค้นเมื่อ 2012-06-04.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 Haynes, William M., บ.ก. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92nd ed.). CRC Press. ISBN 978-1439855119.
↑ Evans DA. "pKa's of Inorganic and Oxo-Acids" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-09. สืบค้นเมื่อ June 19, 2020.
↑ Patnaik P (2002). Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill. ISBN 978-0070494398.
↑ ^6.0 ^6.1 NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0333". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
↑ Leeuwen, P. W. N. M. van (2004). Homogeneous catalysis : understanding the art. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers. ISBN 1402019998. OCLC 54966334.
↑ Bray, D; Robbins, P (1967). "Mechanism of ε15 conversion studied with bacteriophage mutants". Journal of Molecular Biology. Elsevier BV. 30 (2): 457–475. doi:10.1016/s0022-2836(67)80037-8. ISSN 0022-2836.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

Institut national de recherche et de sécurité (1997). "Cyanure d'hydrogène et solutions aqueuses". Fiche toxicologique n° 4, Paris:INRS, 5pp. (PDF file, in French)
International Chemical Safety Card 0492
Hydrogen cyanide and cyanides (CICAD 61)
National Pollutant Inventory: Cyanide compounds fact sheet
NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards
Department of health review
Density of Hydrogen Cyanide gas

เกลือและอนุพันธ์โคเวเลนต์ของไซยาไนด์ไอออน
HCN																	He
LiCN	Be(CN)₂											B	C	NH₄CN	OCN⁻, -NCO	FCN	Ne
NaCN	Mg(CN)₂											Al(CN)₃	SiCN	P(CN)₃	SCN⁻, -NCS, (SCN)₂, S(CN)₂	ClCN	Ar
KCN	Ca(CN)₂	Sc(CN)₃	Ti(CN)₄	VO(CN)₃	Cr(CN)₃	Mn(CN)₂	Fe(CN)₃, Fe(CN)₆⁴⁺, Fe(CN)₆³⁺	Co(CN)₂, Co(CN)₃	Ni(CN)₂ Ni(CN)₄²⁻	CuCN	Zn(CN)₂	Ga(CN)₃	Ge	As(CN)₃	SeCN⁻ (SeCN)₂ Se(CN)₂	BrCN	Kr
RbCN	Sr(CN)₂	Y(CN)₃	Zr(CN)₄	Nb	Mo	Tc	Ru	Rh	Pd(CN)₂	AgCN	Cd(CN)₂	In(CN)₃	Sn	Sb	Te(CN)₂, Te(CN)₄	ICN	XeCN
CsCN	Ba(CN)₂		Hf	Ta	W	Re	Os	Ir	Pt	Au	Hg₂(CN)₂, Hg(CN)₂	TlCN	Pb(CN)₂	Bi(CN)₃	Po	At	Rn
Fr	Ra		Rf	Db	Sg	Bh	Hs	Mt	Ds	Rg	Cn	Nh	Fl	Mc	Lv	Ts	Og
		↓
		La	Ce(CN)₃, Ce(CN)₄	Pr	Nd	Pm	Sm	Eu	Gd(CN)₃	Tb	Dy	Ho	Er	Tm	Yb	Lu
		Ac	Th	Pa	UO₂(CN)₂	Np	Pu	Am	Cm	Bk	Cf	Es	Fm	Md	No	Lr

บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี

[1] "Hydrogen Cyanide – Compound Summary". PubChem Compound. United States: National Center for Biotechnology Information. 16 September 2004. Identification. สืบค้นเมื่อ 2012-06-04.

[2] "hydrogen cyanide (CHEBI:18407)". Chemical Entities of Biological Interest. UK: European Bioinformatics Institute. 18 October 2009. Main. สืบค้นเมื่อ 2012-06-04.

[Haynes-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 ^3.3 Haynes, William M., บ.ก. (2011). CRC Handbook of Chemistry and Physics (92nd ed.). CRC Press. ISBN 978-1439855119.

[4] Evans DA. "pKa's of Inorganic and Oxo-Acids" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-09. สืบค้นเมื่อ June 19, 2020.

[5] Patnaik P (2002). Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill. ISBN 978-0070494398.

[PGCH-6] 6.0 ^6.1 NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0333". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).

[7] Leeuwen, P. W. N. M. van (2004). Homogeneous catalysis : understanding the art. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers. ISBN 1402019998. OCLC 54966334.

[8] Bray, D; Robbins, P (1967). "Mechanism of ε15 conversion studied with bacteriophage mutants". Journal of Molecular Biology. Elsevier BV. 30 (2): 457–475. doi:10.1016/s0022-2836(67)80037-8. ISSN 0022-2836.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]