ประเทศอาร์เจนตินาในโอลิมปิก
| ประเทศอาร์เจนตินาในโอลิมปิก | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ธงชาติอาร์เจนตินา | |||||||||
| รหัสประเทศ | ARG | ||||||||
| NOC | คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งอาร์เจนตินา (Comité Olímpico Argentino) | ||||||||
| เว็บไซต์ | coarg.org.ar | ||||||||
| สถิติ | |||||||||
| เหรียญ อันดับ: 46 |
| ||||||||
ประเทศอาร์เจนตินา เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1900 อาร์เจนตินาเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งต่อ ๆ ไปทั้งหมด ยกเว้นในปี ค.ศ. 1904, 1912 และประเทศอาร์เจนตินาคว่ำบาตรการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกมอสโกเนื่องจากการสนับสนุนสหรัฐ[1] ในปี ค.ศ. 1980 เข้าร่วมโอลิมปิกฤดูหนาวในปี ค.ศ. 1928, 1948, 1952 และต่อเนื่องมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1960
อาร์เจนตินาเป็นหนึ่งใน 12 ประเทศ ซึ่งเป็นประเทศเดียวจาก ไอโบดร-อเมริกา ผู้ก่อตั้งคณะกรรมการโอลิมปิกสากล (IOC) ในปี พ.ศ. 2437 โดยมีสภาบริหารชุดแรกคือ โฮเซ่ เบนจามิน ซูเบียอูร ซึ่งดำรงตำแหน่งดังกล่าวจนถึงปี พ.ศ. 2450 คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ สำหรับอาร์เจนตินาถูกสร้างขึ้นและได้รับการยอมรับในปี พ.ศ. 2466 ประเทศอาร์เจนตินาประสบความสำเร็จในช่วง พ.ศ. 2467-2495 โดยได้รับเหรียญทองอย่างน้อยหนึ่งเหรียญในทุกการแข่งขัน
เริ่มต้นด้วยโอลิมปิกฤดูร้อน 1956 อาร์เจนตินาประสบปัญหาการเสื่อมถอยโดยรวม สถานการณ์ที่ถึงจุดวิกฤตที่สุดในโอลิมปิกฤดูร้อน 1976 และ 1984 ในเกมเหล่านั้น อาร์เจนตินาไม่ได้รับเหรียญรางวัลใด ๆ ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2004 ที่กรุงเอเธนส์ ประเทศอาร์เจนตินาได้รับเหรียญทองเป็นครั้งแรกหลังจาก 52 ปี ปี พ.ศ. 2547 ยังเป็นจุดที่อาร์เจนตินาเอาชนะประเทศเพื่อนบ้านอย่างบราซิลในฐานะประเทศในอเมริกาใต้ที่มีเหรียญทองและเหรียญรางวัลรวมมากที่สุด การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่บราซิลเป็นเจ้าภาพในปี ค.ศ. 2016 มีตัวแทนจากอาร์เจนตินาที่มากที่สุด มีนักกีฬา 213 คน และได้รับเหรียญทอง 3 เหรียญเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1948 รวมถึงคนแรกที่เป็นผู้หญิงด้วย[2][3]
นักกีฬาชาวอาร์เจนตินาได้รับรางวัลทั้งหมด 77 เหรียญในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 24 เหรียญเหล่านี้ได้มาในกีฬามวยสากล อาร์เจนตินาได้รับเหรียญรางวัลในกีฬานี้มากกว่ากีฬาอื่น ๆ ประเทศยังไม่ได้รับเหรียญใด ๆ ในกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาว
บัวโนสไอเรสเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกเยาวชนฤดูร้อน 2018[4]
สรุปเหรียญรางวัล[แก้]
โอลิมปิกฤดูร้อน[แก้]
| ปีการแข่งขัน | นักกีฬา | ทอง | เงิน | ทองแดง | รวม | อันดับ |
|---|---|---|---|---|---|---|
 ปารีส 1900 |
1 | 0 | 0 | 0 | 0 | – |
 เซนต์หลุยส์ 1904 |
ไม่ได้เข้าร่วม | |||||
 ลอนดอน 1908 |
1 | 0 | 0 | 0 | 0 | – |
 สต็อกโฮล์ม 1912 |
ไม่ได้เข้าร่วม | |||||
 แอนต์เวิร์ป 1920 |
1 | 0 | 0 | 0 | 0 | – |
| ปารีส 1924 |
77 | 1 | 3 | 2 | 6 | 16 |
 อัมสเตอร์ดัม 1928 |
81 | 3 | 3 | 1 | 7 | 12 |
 ลอสแอนเจลิส 1932 |
32 | 3 | 1 | 0 | 4 | 11 |
 เบอร์ลิน 1936 |
51 | 2 | 2 | 3 | 7 | 13 |
| ลอนดอน 1948 |
199 | 3 | 3 | 1 | 7 | 13 |
 เฮลซิงกิ 1952 |
123 | 1 | 2 | 2 | 5 | 19 |
 เมลเบิร์น 1956 |
28 | 0 | 1 | 1 | 2 | 29 |
 โรม 1960 |
91 | 0 | 1 | 1 | 2 | 30 |
 โตเกียว 1964 |
102 | 0 | 1 | 0 | 1 | 30 |
 เม็กซิโกซิตี 1968 |
89 | 0 | 0 | 2 | 2 | 41 |
 มิวนิก 1972 |
92 | 0 | 1 | 0 | 1 | 33 |
 มอนทรีอัล 1976 |
69 | 0 | 0 | 0 | 0 | – |
 มอสโก 1980 |
did not participate | |||||
 ลอสแอนเจลิส 1984 |
82 | 0 | 0 | 0 | 0 | – |
 โซล 1988 |
118 | 0 | 1 | 1 | 2 | 35 |
 บาร์เซโลนา 1992 |
84 | 0 | 0 | 1 | 1 | 54 |
| แอตแลนตา 1996 |
178 | 0 | 2 | 1 | 3 | 54 |
| ซิดนีย์ 2000 |
143 | 0 | 2 | 2 | 4 | 57 |
 เอเธนส์ 2004 |
152 | 2 | 0 | 4 | 6 | 38 |
 ปักกิ่ง 2008 |
137 | 2 | 0 | 4 | 6 | 35 |
| ลอนดอน 2012 |
142 | 1 | 1 | 2 | 4 | 42 |
 รีโอเดจาเนโร 2016 |
213 | 3 | 1 | 0 | 4 | 27 |
 โตเกียว 2020 |
189 | 0 | 1 | 2 | 3 | 72 |
| ปารีส 2024 |
อนาคต | |||||
| ลอสแอนเจลิส 2028
| ||||||
| บริสเบน 2032
| ||||||
| รวม | 21 | 26 | 30 | 77 | 42 | |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Grasso, John; Mallon, Bill and Heijmans Jeroen; Historical Dictionary of the Olympic Movement; p. lxxviii ISBN 978-1-4422-4859-5
- ↑ "Participación de la Argentina en los Juegos Olímpicos" (ภาษาสเปน). Argentinian Olympic Committee. สืบค้นเมื่อ 16 August 2016.
- ↑ "Paula Pareto hizo historia en Río y Argentina tiene su primer oro". Clarín (ภาษาสเปน). 6 August 2016. สืบค้นเมื่อ 6 August 2016.
- ↑ Buenos Aires elected as Host City for 2018 Youth Olympic Games
