น้ำมันสน
น้ำมันสน (อังกฤษ: Turpentine)(ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า น้ำมันสนหมากฝรั่ง, จิตวิญญาณน้ำมันสน, น้ำมันต้นสน, น้ำมันยางไม้ต้นสน, เทอเรเบนธีนี, เทเรบินทีน และ (คำเรียกขาน), ยางสน) เป็นของเหลวที่ได้มาจากการกลั่นด้วยยางไม้ที่เก็บเกี่ยวจากต้นไม้ที่มีชีวิต ซึ่งส่วนใหญ่ถูกใช้เป็นตัวทำละลายแบบพิเศษ และยังเป็นแหล่งวัสดุสำหรับสารสังเคราะห์อินทรีย์
น้ำมันสนประกอบไปด้วยเทอร์พีน ส่วนใหญ่เป็นโมโนเทอร์พีน แอลฟาและเบต้า-ไพนีน โดยมีส่วนประกอบด้วย carene, camphene, dipentene, และ terpinolene ในจำนวนที่น้อยกว่า
คำว่า น้ำมันสน มีต้นกำเนิด(ผ่านทางภาษาฝรั่งเศสและภาษาละติน) จากคำศัพท์ภาษากรีกว่า τερεβινθίνη terebinthine ในทางกลับกัน รูปแบบของเพศหญิง (เพื่อให้สอดคล้องกับเพศหญิงของคำศัพท์ภาษากรีกซึ่งหมายถึง "เรซิ่น"(ยางไม้)) จากคำคุณศัพท์ (τερεβίνθινος) มีต้นกำเนิดมาจากคำนามภาษากรีก (τερέβινθος), สำหรับต้นไม้สายพันธฺุ์เทเรบินส์ น้ำมันสนแร่ธาตุหรือน้ำมันที่เกิดจากการกลั่นปิโตรเลียมอื่น ๆ จะถูกใช้แทนน้ำมันสน - แม้ว่าสารเคมีที่มีส่วนประกอบที่แตกต่างกันมาก
อันตรายที่อาจเกิดขึ้น[แก้]
- อันตรายจากการกิน[1]
- หากสัตว์กินน้ำมันสนเข้าไปแล้ว อันนี้ถือว่าอันตรายมากที่สุด ขนาดที่เป็นพิษต่อสุนัขและแมวคือ 1 - 2.5 มิลลิลิตรต่อน้ำหนักตัวหนึ่งกิโลกรัม ถ้าแมวหนัก 4 กิโลกรัม กินน้ำมันสนเพียง 4 - 10 มิลลิลิตรก็ถึงตายได้ ซึ่งมันจะถูกดูดซึมเข้าทางลำไส้ได้ไวมาก และสำหรับแมวแล้วยิ่งอันตรายมาก เพราะอาการพิษจะปรากฏไวและรุนแรงมากกว่าสุนัขอย่างมากเช่นกัน
- อันตรายจากการสัมผัสทางผิวหนัง
- การสัมผัสโดนที่ผิวหนังหรือเนื้อเยื่ออ่อน อย่างเช่น หนังตาหรือเหงือก เหล่านี้จะทำให้สัตว์เกิดความรู้สึกแสบร้อน ระคายที่ผิวหนัง ผิวหนังจะเปลี่ยนสีเป็นสีแดง สัตว์จะมีอาการเลียตัว ทำให้เกิดปัญหาการกลืนกินเอาน้ำมันสนลงไปในทางเดินอาหารตามมาอีก จึงอาจจะนำไปสู่การเกิดพิษถึง 2 ทาง
- อันตรายจากการสูดดม
- อันตรายของกลิ่น ทำให้อาการคลื่นไส้และมึนหัวได้ง่ายๆ สัตว์จะซึม
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- "Turpentine - MSDS". Science Lab.
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี