ทางหลวงเอเชียสาย 1
 | |
|---|---|
 | |
| ทางแยกที่สำคัญ | |
| ปลายทางทิศตะวันออก | โตเกียว, ญี่ปุ่น |
| ปลายทางทิศตะวันตก | อิสตันบูล, ตุรกี |
| ตำแหน่งที่ตั้ง | |
| ประเทศ | ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ เกาหลีเหนือ จีน ฮ่องกง เวียดนาม กัมพูชา ไทย พม่า บังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน อัฟกานิสถาน อิหร่าน และตุรกี |
| ระบบทางหลวง | |
| ระบบทางหลวงเอเชีย | |
ทางหลวงเอเชียสาย 1 (AH1) เป็นถนนที่ยาวที่สุดในเครือข่ายทางหลวงสายเอเชีย ระยะทางทั้งสิ้น 12,845 ไมล์ (20,557 กิโลเมตร) จากโตเกียว ญี่ปุ่น ผ่านเกาหลี, จีน, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (แผ่นดินใหญ่), อินเดีย, ปากีสถาน, อัฟกานิสถาน และอิหร่าน สิ้นสุดที่ตุรกี และบัลแกเรีย โดยมีเส้นทางต่อไปทางทิศตะวันตกต่อจากอิสตันบูล ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของทางหลวงยุโรป E80
เอเชียตะวันออก[แก้]
ญี่ปุ่น[แก้]
ระยะทาง 750 ไมล์ (1,200 กิโลเมตร)[1] ส่วนที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่นได้เพิ่มเข้าสู่โครงข่ายในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2546[2] โดยมีสายทางพาดผ่านทางด่วนต่าง ๆ ในประเทศญี่ปุ่น ได้แก่[3]
ทางด่วนชูโตะ ทางชั้นในซี 1: ทางแยกเอโดบาชิ ถึง ทางแยกทานิมาจิ ผ่านทางแยกทาเกบาชิ
ทางด่วนชูโตะ เส้นทางชิบูยะ: ทางแยกทานิมาจิ ถึง ทางแยกโยงะ
ทางด่วนโทเม[4]: โตเกียว ถึง นาโงยะ
ทางด่วนเมชิง: นาโงยะ ถึง โอซากะ ผ่านเกียวโต
ทางด่วนซังโย: โอซากะ ถึง ชิโมโนเซกิ
สะพานคัมมง: ชิโมโนเซกิ ถึง คิตะคีวชู
ทางด่วนคีวชู: คิตะคีวชู ถึง ฟูกูโอกะ
ทางด่วนฟูกูโอกะ สาย 4
ทางด่วนฟูกูโอกะ สาย 1
จากฟูกูโอกะ ต้องขึ้นเรือคาเมลเลีย เฟอร์รี่ เพื่อข้ามทะเลไปยังปูซาน, เกาหลีใต้, และในอนาคตจะมีโครงการอุโมงค์ข้ามทะเล เพื่อความสะดวกในการขนส่ง
เกาหลีใต้[แก้]
ส่วนที่อยู่ในประเทศเกาหลีใต้ผ่านถนนต่าง ๆ ดังนี้
- จุงจังโน - ท่าเรือปูซาน ใช้เส้นทางที่ 71 เมืองปูซาน
- เบอนยองโน
- ทางด่วนคย็องบู
- นัมซาน
เกาหลีเหนือ[แก้]
- พันมุนโจม - แกซอง
ทางด่วนเปียงยาง-แกซอง: แกซอง เปียงยาง - ชินอุยจู- ทางด่วนเปียงยาง-ชินอุยจู (กำลังอยู่ในการก่อสร้าง): เปียงยาง - ชินอุยจู
.svg){kind=small}
จีน[แก้]
ทางด่วน G1113: ดานตง — เฉิ่นหยาง
ทางด่วน G1: เฉิ่นหยาง — ปักกิ่ง
ทางด่วน G4: ปักกิ่ง — ฉือเจียจวง — เจิ้งโจว — ซินหยาง — อู่ฮั่น — ฉางชา — กว่างโจว
- ทางด่วน G4: กว่างโจว — เซินเจิ้น — จุดผ่านแดนเซินเจิ้น — ชายแดนฮ่องกง
ทางด่วน G1501: กว่างโจว
ทางด่วน G80: กว่างโจว — หนานหนิง
ทางด่วน G7211: หนานหนิง — โยวอีกวาน
ฮ่องกง[แก้]
ทางหลวงฮ่องกงหมายเลข 10 (บางส่วน) : จุดผ่านแดนเซินเจิ้น — ชายแดนฮ่องกง — Lam Tei
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้[แก้]
เวียดนาม[แก้]
- ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 1A : นครโฮจิมินห์ - เบียนฮหว่า - ญาจาง - ฮอยอัน - ดานัง - เว้ - ดงห่า - ด่งเฮ้ย - วิญ - ฮานอย
- ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 22 : โมกบ่าย - นครโฮจิมินห์
- ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 279 : ด่งดัง - หืวงี
- ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 51 : สายทางแยกออกจาก เบียนฮหว่า ไป หวุงเต่า
กัมพูชา[แก้]
ไทย[แก้]
ทางหลวงเอเชียสาย 1 ช่วงที่ผ่านประเทศไทย เริ่มจากพรมแดนพม่าที่อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ผ่านจังหวัดนครสวรรค์ นครนายก ปราจีนบุรี จนจรดพรมแดนกัมพูชาที่อำเภออรัญประเทศ ระยะทางประมาณ 703 กิโลเมตร
ถนนสุวรรณศร : อรัญประเทศ - กบินทร์บุรี - บ้านหินกอง
ถนนพหลโยธิน : บ้านหินกอง - บางปะอิน (สายทางแยกออกไปกรุงเทพมหานคร)
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 : บางปะอิน - ชัยนาท- ถนนพหลโยธิน : ชัยนาท - ตาก
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 12 : ตาก - แม่สอด
พม่า[แก้]
- ทางหลวงพม่าหมายเลข 8 : เมียวดี - ปายากี
- ทางหลวงพม่าหมายเลข 1 : ปายากี - เมะทีลา - มัณฑะเลย์ - ทามุ
- ทางหลวงพม่าหมายเลข 1 : แยกจาก Payagyi ไป ย่างกุ้ง
เอเชียใต้[แก้]
อินเดีย (ส่วนตะวันออก)[แก้]
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 39 : โมเรฮ์ - อิมพัลฮ์ - โคฮิมะ - ดิมพูร์
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 36 : ดิมพูร์ - นากอน
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 37 : นากอน - นูมาลีการ์ฮ - โจราบัต
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 40 : โจราบัต - ชิลลอง - ดาวกี
บังกลาเทศ[แก้]
N2 Highway: ทามาบิล - ซีลเฮท - คัทชพู - ธากา
N5 Highway: ธากา - Paturia Ferry Terminal
: เชื่อมกับท่าเรือเฟอร์รี
N7 Highway: Daulatdia Ferry Terminal - Faridpur - เจซโซรี- N706 N706 Road: เจซโซรี - เบนาโปลี[5]
อินเดีย (ส่วนตะวันตก)[แก้]
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 35 : เพตราโปเล - บาราสัท
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 34 : บาราสัท - กอลกาตา
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 2 : กอลกาตา - บราฮี - คันปูร์ - อัจรา - นิวเดลี
- ทางหลวงอินเดียหมายเลข 1 : นิวเดลี - อัตตารี
ปากีสถาน[แก้]
- Wagah — ลาฮอร์
มอเตอร์เวย์ปากีสถาน M2 : ลาฮอร์ - อิสลามาบาด
มอเตอร์เวย์ปากีสถาน M1 : อิสลามาบาด - เปศวาร์
ทางหลวงปากีสถาน N5 : เปศวาร์ - ทอร์คาม- Khyber Pass
อัฟกานิสถาน[แก้]
เอเชียตะวันตกเฉียงใต้[แก้]
อิหร่าน[แก้]
ทางหลางอิหร่าน 36 : อิสลาม ควาลา - เทบัด
ทางหลวงอิหร่าน 97 : เทบัด - ซานบัสท์
ทางหลวงอิหร่าน 44 : ซานบัสท์ - ชาฮรอด - ดัมกฮาน - เซมนาน - เตหะราน
ทางฟรีเวย์อิหร่าน 2 : เตหะราน - ควาซิน - ทาบรีส
ทางหลวงอิหร่าน 32 : ทาบรีส - บาซาร์กาน
ตุรกี[แก้]
Road D100: Gürbulak - Doğubayazıt - Aşkale -- D-200 Road D200: Refahiye - Sivas - Ankara
Otoyol 4: Ankara - Gerede - İstanbul
Otoyol 2: İstanbul
Otoyol 3: İstanbul - Edirne - - Kapıkule (
บัลแกเรีย, 
Maritsa motorway)
เชื่อมต่อกับทางหลวงยุโรป[แก้]
ทางหลวงเอเชียสาย 1 ในประเทศตุรกีมีหมายเลขในโครงข่ายทางหลวงยุโรป คือ E80 ทางหลวง E80 นี้จะไปต่อจากจุดตรวจชายแดนไปยังเมืองโซเฟีย ประเทศบัลแกเรีย ผ่านเมืองนีช, พริสตีนา, Dubrovnik, Pescara, โรม, เจนัว, นิส, ตูลูซ, บูร์โกส, บายาโดลิด, ซาลามังกา และสิ้นสุดที่เมืองลิสบอน ชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 54
- ↑ Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 3
- ↑ "ja:アジアハイウェイ標識の設置場所" (ภาษาญี่ปุ่น). MLIT. สืบค้นเมื่อ December 5, 2011.
- ↑ Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 54 shows an aerial photo of the Yokohama Aoba Interchange, placing AH1 clearly on the Tomei Expressway rather than the other Tokyo-Nagoya expressway, the Chūō Expressway.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-10-13. สืบค้นเมื่อ 2015-01-04.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
| สายหลัก |  | |
|---|---|---|
| เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ | ||
| เอเชียตะวันออก | ||
| เอเชียใต้ | ||
| สายเอเชียเหนือ เอเชียกลาง และเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ | ||
 | บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |