เทียนดำ
| เทียนดำ | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| อันดับ: | Ranunculales |
| วงศ์: | Ranunculaceae |
| สกุล: | Nigella |
| สปีชีส์: | N. sativa |
| ชื่อทวินาม | |
| Nigella sativa L. | |
| ชื่อพ้อง[1] | |
| |
เทียนดำ ชื่อวิทยาศาสตร์: Nigella sativa หรือ black-cumin[2] อยู่ในวงศ์ Ranunculaceae เป็นพืชพื้นเมืองของซีเรียและเลบานอน เป็นไม้ล้มลุกอายุปีเดียว ลำต้นตั้งตรง มีขน ใบเดี่ยว ดอกเดี่ยว ออกที่ปลายยอดหรือซอกใบ ดอกขนาดใหญ่ สีขาวหรือสีฟ้าอมม่วง ผลเป็นผลแห้งแตกได้ มีเมล็ดหลายเมล็ด
การใช้ประโยชน์[แก้]
เมล็ดเทียนดำใช้เป็นเครื่องเทศในอาหารอินเดียและอาหารตะวันออกกลาง มีรสชาติคล้ายหอมใหญ่ พริกไทยดำและออริกาโน[3] เมล็ดแห้งใช้ปรุงรสแกง ใช้แต่งกลิ่นขนมปัง ใช้เป็นเครื่องเทศในอาหารเบงกอลรวมทั้งนาน[4]
ใช้เป็นยาขับเสมหะ ขับลมในลำไส้ แก้อาเจียน มีอนุพันธ์ของควิโนนหลายชนิด [5]
ระเบียงภาพ[แก้]
-
ผล -
เมล็ด -
ขนาดเมล็ด
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-21. สืบค้นเมื่อ 2015-11-02.
- ↑ "BSBI List 2007". Botanical Society of Britain and Ireland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (xls)เมื่อ 2015-01-25. สืบค้นเมื่อ 2014-10-17.
- ↑ Bharat B Aggarwal. Molecular Targets and Therapeutic Uses of Spices. Google Books. p. 259. ISBN 978-981-4468-95-4. สืบค้นเมื่อ 4 January 2015.
- ↑ Bramen L (16 February 2011). "Nigella Seeds: What the Heck Do I Do with Those?". smithsonian.com. The Smithsonian Online. สืบค้นเมื่อ 4 January 2015.
- ↑ ชยันต์ พิเชียรสุนทร และ วิเชียร จีรวงศ์. คู่มือเภสัชกรรมแผนไทยเล่ม 5 คณาเภสัช. พิมพ์ครั้งที่ 2. กทม. อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง. 2548. หน้า 168