ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ช"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ย้อนกลับไปรุ่นที่ 6367174 โดย Potaptด้วยสจห.
ป้ายระบุ: ทำกลับ
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 3: บรรทัด 3:
'''ช''' (ช้าง) เป็น[[พยัญชนะ]] ตัวที่ 10 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของ[[อักษรไทย]] ในลำดับถัดจาก [[ฉ]] (ฉิ่ง) และก่อนหน้า [[ซ]] (โซ่) จัดอยู่ในกลุ่ม[[อักษรต่ำ]] ในระบบ[[ไตรยางศ์]] มีชื่อเรียกกำกับว่า “ช ช้าง”
'''ช''' (ช้าง) เป็น[[พยัญชนะ]] ตัวที่ 10 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของ[[อักษรไทย]] ในลำดับถัดจาก [[ฉ]] (ฉิ่ง) และก่อนหน้า [[ซ]] (โซ่) จัดอยู่ในกลุ่ม[[อักษรต่ำ]] ในระบบ[[ไตรยางศ์]] มีชื่อเรียกกำกับว่า “ช ช้าง”


== เสียง ==
อักษร ช เป็นได้ทั้ง[[พยัญชนะต้น]] ให้เสียง /t͡ɕʰ/ และ[[พยัญชนะสะกด]] ให้เสียง /t̚/ กรณีทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ ใช้แทนเสียง /t͡ʃ/, /ʃ/ หรืออื่น ๆ ที่ใกล้เคียง ทั้งพยัญชนะต้นและพยัญชนะสะกด
อักษร "ช" ตรงกับตัวเทวนาครี "ज" ภาษาฮินดีแทนด้วยเสียง[[เสียงกัก เพดานแข็ง ก้อง|เสียงกักเพดานแข็งก้อง]] {{IPA|[ɟʰ]}} แต่[[ภาษาไทย|ภาษาไทยกลาง]]และ[[ภาษาไทยถิ่นใต้|ภาษาไทยใต้]]ไม่มีเสียงนี้ โดยเป็นเสียงใน[[ภาษาไทย|ภาษาไทยกลาง]]และ[[ภาษาไทยถิ่นใต้|ภาษาไทยใต้]]ดังนี้

{| class="wikitable"
!colspan=2| ภาษาถิ่น !! พยัญชนะต้น !! พยัญชนะตัวสะกด !! หมายเหตุ
|-
|rowspan=3| ไทยกลางที่ราบภาคกลาง || อยุธยา-ปทุมธานี (มาตรฐาน) || [[เสียงผสมเสียดแทรก ปุ่มเหงือกกับเพดานแข็ง ไม่ก้อง|[t͡ɕʰ]]] || [t̚] ||
|-
| ธนบุรี || [[เสียงเสียดแทรก หลังปุ่มเหงือก ไม่ก้อง|[ʃ]]] || [t̚] || เพี้ยนมาจาก[[ภาษาโปรตุเกส]]และ[[ภาษาเปอร์เซีย]]
|-
| สุพรรณบุรี || [t͡ɕʰ] || [d] || หางเสียงลากยาว
|-
|rowspan=2| ไทยกลางเมืองหลวง || กรุงเทพ || [ʃ]~[[เสียงผสมเสียดแทรก ปุ่มเหงือก ไม่ก้อง|[tsʰ]]] || [t̚] || เพี้ยนมาจาก[[ภาษาอังกฤษ]]และ[[ภาษาแต้จิ๋ว]]
|-
| ชลบุรี-แปดริ้ว || [tsʰ] || [t̚] || เป็นเสียงพยัญชนะที่มาจาก[[ภาษาแต้จิ๋ว]]
|-
|colspan=2| ไทยกลางภาคกลางตอนบน || [t͡ɕʰ] || [d] || หางเสียงลากยาว
|-
|colspan=2| ไทยกลางตะวันตกเฉียงใต้ || [t͡ɕʰ] || [d] || หางเสียงลากยาว
|-
|colspan=2| ไทยโคราช || [t͡ɕʰ] || [d] || หางเสียงลากยาว
|-
|rowspan=2| ไทยใต้ตะวันตกเฉียงเหนือ || ไชยา || [t͡ɕʰ] || [c] ||
|-
| ภูเก็ต || [tsʰ] || [c] || เป็นเสียงพยัญชนะที่มาจาก[[ภาษาฮกเกี้ยน]]
|-
|colspan=2| ไทยใต้มาตรฐาน || [[เสียงกัก เพดานแข็ง ไม่ก้อง|[cʰ]]] || [c] ||
|-
|colspan=2| ไทยใต้ตากใบ || [cʰ] || [c] ||
|-
|}

กรณีทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ ใช้แทนเสียง /t͡ʃ/, /ʃ/ หรืออื่น ๆ ที่ใกล้เคียง ทั้งพยัญชนะต้นและพยัญชนะสะกด


[[หมวดหมู่:อักษรไทย]]
[[หมวดหมู่:อักษรไทย]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:26, 31 กรกฎาคม 2562

อักษรไทย
รูปพยัญชนะ
รูปสระ
–ั –ํ –ิ ' "
–ุ –ู –็
ฤๅ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯลฯ

(ช้าง) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 10 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก (ฉิ่ง) และก่อนหน้า (โซ่) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ช ช้าง”

เสียง

อักษร "ช" ตรงกับตัวเทวนาครี "ज" ภาษาฮินดีแทนด้วยเสียงเสียงกักเพดานแข็งก้อง [ɟʰ] แต่ภาษาไทยกลางและภาษาไทยใต้ไม่มีเสียงนี้ โดยเป็นเสียงในภาษาไทยกลางและภาษาไทยใต้ดังนี้

ภาษาถิ่น พยัญชนะต้น พยัญชนะตัวสะกด หมายเหตุ
ไทยกลางที่ราบภาคกลาง อยุธยา-ปทุมธานี (มาตรฐาน) [t͡ɕʰ] [t̚]
ธนบุรี [ʃ] [t̚] เพี้ยนมาจากภาษาโปรตุเกสและภาษาเปอร์เซีย
สุพรรณบุรี [t͡ɕʰ] [d] หางเสียงลากยาว
ไทยกลางเมืองหลวง กรุงเทพ [ʃ]~[tsʰ] [t̚] เพี้ยนมาจากภาษาอังกฤษและภาษาแต้จิ๋ว
ชลบุรี-แปดริ้ว [tsʰ] [t̚] เป็นเสียงพยัญชนะที่มาจากภาษาแต้จิ๋ว
ไทยกลางภาคกลางตอนบน [t͡ɕʰ] [d] หางเสียงลากยาว
ไทยกลางตะวันตกเฉียงใต้ [t͡ɕʰ] [d] หางเสียงลากยาว
ไทยโคราช [t͡ɕʰ] [d] หางเสียงลากยาว
ไทยใต้ตะวันตกเฉียงเหนือ ไชยา [t͡ɕʰ] [c]
ภูเก็ต [tsʰ] [c] เป็นเสียงพยัญชนะที่มาจากภาษาฮกเกี้ยน
ไทยใต้มาตรฐาน [cʰ] [c]
ไทยใต้ตากใบ [cʰ] [c]

กรณีทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ ใช้แทนเสียง /t͡ʃ/, /ʃ/ หรืออื่น ๆ ที่ใกล้เคียง ทั้งพยัญชนะต้นและพยัญชนะสะกด