ทัณฑฆาต
อักษรไทย | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
◌์ | |||||||
รูปพยัญชนะ | |||||||
ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ |
ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ |
ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ |
น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ |
ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส |
ห | ฬ | อ | ฮ | ||||
รูปสระ | |||||||
ะ | –ั | า | –ํ | –ิ | ' | " | |
–ุ | –ู | เ | โ | ใ | ไ | –็ | |
อ | ว | ย | ฤ | ฤๅ | ฦ | ฦๅ | |
รูปวรรณยุกต์ | |||||||
–่ | –้ | –๊ | –๋ | ||||
เครื่องหมายอื่น ๆ | |||||||
–์ | –๎ | –ฺ | |||||
เครื่องหมายวรรคตอน | |||||||
ฯ | ฯลฯ | ๆ | |||||
๏ | ๚ | ๛ | ┼ |
ทัณฑฆาต บ้างเรียก หางกระแต[1] หรือ วัญฌการ[2] (◌์) มีสัณฐานเหมือนหางกระรอก[3] ใช้เติมเหนือพยัญชนะ (หรือฆ่าตัวอักษร) พร้อมด้วยสระบนและสระล่างที่ไม่ต้องการให้ออกเสียง[4]: 21 แต่ต้องการคงรูปแบบตัวอักษรไว้ หรือใช้ตัดเสียงควบกล้ำซึ่งไม่สามารถออกเสียงได้ในภาษาไทย[5]: 50 โดยเฉพาะเสียงกล้ำที่เป็นเสียงสะกด เช่น เปอร์เซนต์ คริสต์ เทสต์ เป็นต้น
ตัวอักษรที่เติมไม้ทัณฑฆาตเรียกว่า การันต์[6] แปลว่า "อักษรตัวสุดท้าย"[7] ส่วนใหญ่คำที่ปรากฏทัณฑฆาตจะเป็นคำที่ยืมมาจากภาษาต่างประเทศหรือคำทับศัพท์ บางคนเขียนทัณฑฆาตคล้ายเลขไทย (๙)
สำหรับสะกดคำสำหรับภาษาบาลี-สันสกฤต ก็ใช้ทัณฑฆาตในการสะกดคำ เช่นคำว่า สิน์ธู (อ่านว่า สิน-ทู) เพื่อให้ทราบว่า น เป็นตัวสะกด[8] แต่การสะกดคำบาลี-สันสกฤตส่วนใหญ่จะใช้พินทุ (-ฺ) แทน
คำที่ปรากฏทัณฑฆาตแต่ยังคงออกเสียงพยัญชนะอยู่โดยมากเป็นคำเก่า เช่น สิริกิติ์ (อ่านว่า สิ-หฺริ-กิด), โลกนิติ์ (อ่านว่า โลก-กะ-นิด) และ สุรเกียรติ์ (อ่านว่า สุ-ระ-เกียด) [9]
การใช้งาน
[แก้]ทัณฑฆาตมักปรากฏในคำที่มีรากศัพท์มาจากภาษาต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ เช่น ภาษาบาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาอังกฤษ เป็นต้น โดยใช้ทัณฑฆาตเพื่อคงรูปการสะกดของพยัญชนะต้นแบบเอาไว้ ตัวอย่างเช่น
- พยัญชนะทัณฑฆาตตัวเดียว เช่น ฤทธิ์ รื่นรมย์ สัมพันธ์ โทรศัพท์ อนุรักษ์ ไปป์ ฯลฯ
- พยัญชนะทัณฑฆาตมากกว่าหนึ่งตัว เช่น ดวงจันทร์ ภาพยนตร์ วิทยาศาสตร์ พิเรนทร์ อาถรรพณ์ พระลักษมณ์ ฯลฯ
- พยัญชนะทัณฑฆาตกลางคำ เช่น เดนมาร์ก กอล์ฟ ชอล์ก สาส์น ฯลฯ
- พยัญชนะทัณฑฆาตร่วมกับสระ เช่น สืบพันธุ์ ต้นโพธิ์ ฤทธิ์ ฯลฯ
หลักการดูว่าคำไหนที่ควรจะใส่ทัณฑฆาต สามารถดูได้จากการออกเสียงคำนั้น ๆ ซึ่งคำที่มีทัณฑฆาตจะไม่ออกเสียงพยัญชนะที่มีทัณฑฆาตกำกับเอาไว้ เช่นคำว่า ดวงจันทร์ อ่านว่า ดวง-จัน ไม่อ่านว่า ดวง-จัน-ทอน เพราะพยัญชนะ "ทร" ข้างหลังเป็นพยัญชนะทัณฑฆาต สำหรับการอ่านพยัญชนะทัณฑฆาตที่ผิด ๆ เช่น พิ-เรน-ทอน ก็จะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่จะช่วยในการเขียนให้ถูกยิ่งขึ้น เพราะจะรู้ได้ว่าเป็น "ทร์" แต่ก็ควรทราบด้วยว่าความจริงในการอ่านที่ถูกต้องเป็นอย่างไร
ในภาษาอื่น
[แก้]นอกจากอักษรไทยแล้ว ทัณฑฆาต ยังมีการใช้ในอักษรอื่น ได้แก่
อักษร | เครื่องหมาย | การใช้งาน |
---|---|---|
เขมร | ៍ | ใช้กำกับอักษรบางตัวที่ไม่ออกเสียง |
ลาว | ໌ | ใช้กำกับอักษรบางตัวที่ไม่ออกเสียง |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร), พระยา. มูลบทบรรพกิจว่าด้วยอักษรทั้ง 44. ม.ป.ท. 2452, หน้า 5
- ↑ กำชัย ทองหล่อ. หลักภาษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 53, กรุงเทพฯ : รวมสาสน์, 2554, หน้า 175
- ↑ อมราภิรักขิต (น้อย อมโร), พระ. อักษรนิติ แบบเรียนอักษรไทย. พิมพ์แจกในงานศพนางถนอม ปวโรลารวิทยา. พระนคร : อำนวยศิลป์, 2485, หน้า 2
- ↑ นววรรณ พันธุเมธา, สำนักศิลปกรรม ราชบัณฑิตยสภา. "คำถามเกี่ยวกับทัณฑฆาต", วารสารสารบัณฑิตยสภา, 40(2), (2558, เม.ย.-มิ.ย.)
- ↑ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2540). เอกสารประกอบการประชุมวิชาการ เรื่อง จากความคิดสู่ความอ่านผ่านภาษา. การประชุมสัมมนาทางวิชาการระดับชาติเนื่องในมหามงคลสมัยฉลองสิริราชสมบัติครบ 50 ปี เรื่อง ภาษาไทยเรานี้มีทำนอง โครงการสืบทอดทำนองไทย วันที่ 18-19 กรกฎาคม 2539 ณ หอประชุมใหญ่ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ. 175 หน้า. ISBN 974-710-238-2
- ↑ กำชัย ทองหล่อ. หลักภาษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 53, กรุงเทพฯ : รวมสาสน์, 2554, หน้า 88
- ↑ อุปกิตศิลปสาร (นิ่ม กาญจนาชีวะ), พระยา. หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช, 2541, หน้า 25-26
- ↑ อุปกิตศิลปสาร (นิ่ม กาญจนาชีวะ), พระยา. หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช, 2541, หน้า 9
- ↑ สุมาลี วีระวงศ์ น.ท.หญิง. (2539, พฤษภาคม). "เพราะอะไรถึงได้เพี้ยน (๑) ". สารคดี. 12:135, หน้า 67