พินทุ์อิ
หน้าตา
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
อักษรไทย | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
–ิ | |||||||
รูปพยัญชนะ | |||||||
ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ |
ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ |
ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ |
น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ |
ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส |
ห | ฬ | อ | ฮ | ||||
รูปสระ | |||||||
ะ | –ั | า | –ํ | –ิ | ' | " | |
–ุ | –ู | เ | โ | ใ | ไ | –็ | |
อ | ว | ย | ฤ | ฤๅ | ฦ | ฦๅ | |
รูปวรรณยุกต์ | |||||||
–่ | –้ | –๊ | –๋ | ||||
เครื่องหมายอื่น ๆ | |||||||
–์ | –๎ | –ฺ | |||||
เครื่องหมายวรรคตอน | |||||||
ฯ | ฯลฯ | ๆ | |||||
๏ | ๚ | ๛ | ┼ |
พินทุ์อิ (–ิ) ใช้เป็นสระ อิ เมื่ออยู่เหนือพยัญชนะต้น ใช้ประสมสระ เออ เปลี่ยนรูปเมื่อมีพยัญชนะสะกด เช่น เกิด และใช้ประสมสระ อี อึ อือ เอียะ เอีย เอือะ และ เอือ
การประสมรูป
[แก้]การประสมรูป | ปรากฏ | ใช้เป็นสระ | สัทอักษรสากล |
---|---|---|---|
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ | –ิ | อิ | /iʔ/, /i/ |
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + ฝนทอง | –ี | อี | /iː/ |
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + นิคหิต | –ึ | อึ | /ɯʔ/, /ɯ/ |
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + ฟันหนู + (พยัญชนะสะกด) | –ื– | อือ (มีตัวสะกด) | /ɯː/ |
(พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + ฟันหนู + ตัวออ | –ือ | อือ (ไม่มีตัวสะกด) | /ɯː/ |
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + พินทุ์อิ + (พยัญชนะสะกด) | เ–ิ– | เออะ1, เออ (มีตัวสะกด) | /ɤ/1, /ɤː/ |
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอี + ตัวยอ | เ–ีย | เอีย | /iaː/ |
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอี + ตัวยอ + วิสรรชนีย์ | เ–ียะ | เอียะ | /iaʔ/ |
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอือ + ตัวออ | เ–ือ | เอือ | /ɯaː/ |
ไม้หน้า + (พยัญชนะต้น) + สระอือ + ตัวออ + วิสรรชนีย์ | เ–ือะ | เอือะ | /ɯaʔ/ |
- เ–ิ– บางครั้งก็ออกเสียงเป็น เออะ เช่นคำว่า เงิน เปิ่น เกริ่น