ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลัทธิบาบี"
Supotmails (คุย | ส่วนร่วม) ล เก็บกวาด แก้คำผิด |
|||
บรรทัด 8: | บรรทัด 8: | ||
{{รายการอ้างอิง}} |
{{รายการอ้างอิง}} |
||
{{ |
{{กลุ่มศาสนาที่สำคัญ}} |
||
[[หมวดหมู่:ลัทธิบาบี| ]] |
[[หมวดหมู่:ลัทธิบาบี| ]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 05:04, 17 กันยายน 2557
ลัทธิบาบี[1] (อังกฤษ: Babism) หรือ อัลบาบียะฮ์ (Babi; (เปอร์เซีย: بابی ها Bábí há )) เป็นศาสนาที่พระบาบก่อตั้งขึ้นในประเทศอิหร่าน เขาประกาศตัวว่าเป็นทายาทของกาซิม รัชติ ผู้นำทางศาสนาคนหนึ่ง หลังจากนั้นเขาได้อ้างว่าตนเองเป็นประตูสู่อิหม่ามมะฮ์ดี อิหม่ามคนที่ 12 ตามความเชื่อของมุสลิมชีอะฮ์ ต่อมาเขากลับอ้างว่าเป็นอิหม่ามมะฮ์ดีเสียเอง และในท้ายที่สุดอ้างตนเป็นผู้เผยพระวจนะ ความเคลื่อนไหวของเขาและสาวกเรียกว่าขบวนการบาบี (babi)
บาบถูกจำคุกระหว่าง พ.ศ. 2390 – 2391 ที่เมืองมากู ระหว่างนี้ เขาได้เขียนคัมภีร์บายันที่ถือเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของขบวนการ บาบปฏิเสธอัลกุรอานและคัมภีร์อื่น ๆ ก่อนหน้านี้ และให้เมืองชิราชเป็นศูนย์กลางของศาสนาแทนมักกะฮ์ ผู้เลื่อมใสลัทธินี้ใช้การรบและความรุนแรงเพื่อนำไปสู่จุดหมาย ทำลายระเบียบทางสังคมดั้งเดิมของอิหร่านเพื่อเริ่มศักราชของศาสนาใหม่ จึงถูกทางรัฐบาลปราบปรามอย่างรุนแรงตั้งแต่ พ.ศ. 2391 – 2393 บาบเองถูกจับและประหารชีวิตเมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2393
หลังจากนั้น ขบวนการบาบีได้หลบลงใต้ดิน และขยายตัวต่อไปอย่างเงียบ ๆ ต่อมาได้แตกออกเป็นสองกลุ่มคือกลุ่มอาซาลี ที่ยังยืนหยัดกับลัทธิบาบีเดิม และกลุ่มที่ดำเนินรอยตามพระบะฮาอุลลอฮ์ ผู้ก่อตั้งศาสนาบาไฮซึ่งเน้นการไม่ใช้ความรุนแรง
อ้างอิง
- ↑ สาคร ช่วยประสิทธิ์. สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กทม.ราชบัณฑิตยสถาน. 2539. หน้า 327