ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาพวน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 14: บรรทัด 14:
| fam7 = [[ภาษาไทกลาง-ตะวันออก|ไทกลาง-ตะวันออก]]
| fam7 = [[ภาษาไทกลาง-ตะวันออก|ไทกลาง-ตะวันออก]]
| fam8 = [[ภาษาเชียงแสน|เชียงแสน]]
| fam8 = [[ภาษาเชียงแสน|เชียงแสน]]
|script=[[อักษรพวน]], [[อักษรลาว]], [[อักษรไทย]], [[อักษรตัวธรรมลาว]]
|script=[[อักษรพวน]], [[อักษรลาว]], [[อักษรไทย]], [[อักษรธรรมลาว]]
}}
}}



รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:22, 11 กรกฎาคม 2554

ภาษาพวน
ประเทศที่มีการพูดประเทศไทย ลาว
ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
จำนวนผู้พูด306,000 คน [1]  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา
ระบบการเขียนอักษรพวน, อักษรลาว, อักษรไทย, อักษรธรรมลาว
รหัสภาษา
ISO 639-3phu

ภาษาพวน เป็นภาษาในตระกูลไท-กะได เป็นภาษาของชาวไทพวน คำศัพท์ใกล้เคียงกับภาษาไทยถิ่นอีสานและภาษาลาวมากกว่าภาษาไทยภาคกลาง มีเสียงพยัญชนะ 20 เสียง เป็นตัวสะกดได้ 9 เสียง มีเสียงควบกล้ำเฉพาะ /คฺว/ เท่านั้น สระมี 21 เสียง เป็นสระเดี่ยว 18 เสียง สระประสม 3 เสียง วรรณยุกต์มี 6 เสียง

ตัวอย่างคำในภาษาพวน[2][3][4]

ภาษาพวน ภาษาลาว ภาษาไทย
1 ฮัก ฮัก รัก
2 หัวเจอ หัวใจ หัวใจ
3 เผอ ใผ ใคร
4 ไปกะเลอ/ไปเก๋อ ไปใส ไปไหน
5 บ่วง/ช้อน บ่วง ช้อน
6 เห้อ ให้ ให้
7 เจ้าเป็นไทบ้านเลอ [5] เจ้าเป็นไทบ้านใด คุณเป็นคนบ้านไหน
8 เอ็ดผิเลอ/เอ็ดหังก้อ เฮ็ดหยัง ทำอะไร
9 ไปแท้อ้อ ไปอีหลีบ่ ไปจริงๆหรอ
10 เจ๊าแม่นเผอ เจ้าแม่นใผ คุณเป็นใคร
11 ป่องเอี๊ยม ป่องเอี๊ยม หน้าต่าง
12 มันอยู่กะเลอบุ๊ มันอยู่ใสบ่ฮู้ มันอยู่ไหนไม่รู้
13 ไปนำเดียวกันบ๊อ ไปนำกันบ่ ไปด้วยกันไหม
14 มากันหลายหน่อล้า มากันหลายคือกันน้อ มากันเยอะเหมือนกันนะ
15 มากี๊ท้อ มานี้แด้ มานี่เถอะ
16 บ๊าแฮ้ง อีแฮง อีแร้ง
17 บ๊าจ๊อน กะฮอก กระรอก
18 หม่ากะทัน หมากกะทัน พุทรา
19 หน้าแด่น หน้าผาก หน้าผาก
20 หม่ามี้ มักมี่ ขนุน

อ้างอิง

  • วีระพงศ์ มีสถาน. สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์ พวน. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบท. 2539.