ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาพวน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 14: | บรรทัด 14: | ||
| fam7 = [[ภาษาไทกลาง-ตะวันออก|ไทกลาง-ตะวันออก]] |
| fam7 = [[ภาษาไทกลาง-ตะวันออก|ไทกลาง-ตะวันออก]] |
||
| fam8 = [[ภาษาเชียงแสน|เชียงแสน]] |
| fam8 = [[ภาษาเชียงแสน|เชียงแสน]] |
||
|script=[[อักษรพวน]], [[อักษรลาว]], [[อักษรไทย]], [[อักษร |
|script=[[อักษรพวน]], [[อักษรลาว]], [[อักษรไทย]], [[อักษรธรรมลาว]] |
||
}} |
}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:22, 11 กรกฎาคม 2554
ภาษาพวน | |
---|---|
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศไทย ลาว |
ภูมิภาค | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ |
จำนวนผู้พูด | 306,000 คน [1] (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรพวน, อักษรลาว, อักษรไทย, อักษรธรรมลาว |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | phu |
ภาษาพวน เป็นภาษาในตระกูลไท-กะได เป็นภาษาของชาวไทพวน คำศัพท์ใกล้เคียงกับภาษาไทยถิ่นอีสานและภาษาลาวมากกว่าภาษาไทยภาคกลาง มีเสียงพยัญชนะ 20 เสียง เป็นตัวสะกดได้ 9 เสียง มีเสียงควบกล้ำเฉพาะ /คฺว/ เท่านั้น สระมี 21 เสียง เป็นสระเดี่ยว 18 เสียง สระประสม 3 เสียง วรรณยุกต์มี 6 เสียง
ตัวอย่างคำในภาษาพวน[2][3][4]
ภาษาพวน | ภาษาลาว | ภาษาไทย | |
---|---|---|---|
1 | ฮัก | ฮัก | รัก |
2 | หัวเจอ | หัวใจ | หัวใจ |
3 | เผอ | ใผ | ใคร |
4 | ไปกะเลอ/ไปเก๋อ | ไปใส | ไปไหน |
5 | บ่วง/ช้อน | บ่วง | ช้อน |
6 | เห้อ | ให้ | ให้ |
7 | เจ้าเป็นไทบ้านเลอ [5] | เจ้าเป็นไทบ้านใด | คุณเป็นคนบ้านไหน |
8 | เอ็ดผิเลอ/เอ็ดหังก้อ | เฮ็ดหยัง | ทำอะไร |
9 | ไปแท้อ้อ | ไปอีหลีบ่ | ไปจริงๆหรอ |
10 | เจ๊าแม่นเผอ | เจ้าแม่นใผ | คุณเป็นใคร |
11 | ป่องเอี๊ยม | ป่องเอี๊ยม | หน้าต่าง |
12 | มันอยู่กะเลอบุ๊ | มันอยู่ใสบ่ฮู้ | มันอยู่ไหนไม่รู้ |
13 | ไปนำเดียวกันบ๊อ | ไปนำกันบ่ | ไปด้วยกันไหม |
14 | มากันหลายหน่อล้า | มากันหลายคือกันน้อ | มากันเยอะเหมือนกันนะ |
15 | มากี๊ท้อ | มานี้แด้ | มานี่เถอะ |
16 | บ๊าแฮ้ง | อีแฮง | อีแร้ง |
17 | บ๊าจ๊อน | กะฮอก | กระรอก |
18 | หม่ากะทัน | หมากกะทัน | พุทรา |
19 | หน้าแด่น | หน้าผาก | หน้าผาก |
20 | หม่ามี้ | มักมี่ | ขนุน |
อ้างอิง
- วีระพงศ์ มีสถาน. สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์ พวน. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบท. 2539.